به گزارش آسیانیوز ایران ؛ فیلم «جزایر قناری» با عنوانی که در ذهن بیننده تداعیکننده ساحل، سفر و ماجرایی پرهیجان است، در نهایت به اثری بدل شد که حتی یک اشاره به جزیره یا قناری ندارد. داستانی کمدی با محوریت دو زندانی و یک رئیس مافیای مواد مخدر، که نه ساختار مشخصی دارد و نه روایت منسجم. این فیلم در اولین تجربه کارگردانی عادل معصومیان، بیش از آنکه نقطه شروعی امیدوارکننده باشد، به مثالی روشن از سقوط یک پروژه سینمایی بدل شد.
داستان و روایت
محور داستان درباره «منوچ»، رئیس مافیای مواد مخدر است که رضایت میدهد بیژن و نعیم بهطور موقت از زندان آزاد شوند تا کاری نیمهتمام را به پایان برسانند. ایدهای که به خودی خود جذابیت چندانی ندارد و در ادامه نیز به دلیل فقدان عمق روایی و پرداخت شخصیتها، حتی همین ظرفیت محدود هم از دست میرود. روایت فیلم بارها تغییر مسیر میدهد، تمرکز از شخصیتهای اصلی برداشته و ناگهان به منوچ بازمیگردد، اما هیچیک از این تغییرات منجر به جذابیت یا هیجان نمیشود.
کارگردانی و بازیگری
یکی از انتظارات مخاطبان از این فیلم، حضور بازیگران توانمند و محبوبی چون پژمان جمشیدی، بیژن بنفشهخواه و رویا میرعلمی بود. با این حال، حضور این ستارگان نتوانست ضعف بنیادی اثر را جبران کند. پژمان جمشیدی در نقش رئیس مافیا نه ترسناک است و نه کمدی؛ شخصیت او در میان دوگانگی گیر کرده است. بیژن بنفشهخواه و بهرنگ علوی که قرار بود زوج کمدی تازهای باشند، هیچگاه هماهنگی لازم را پیدا نمیکنند. امیرمهدی ژوله، غلامرضا نیکخواه و دیگر بازیگران هم هر کدام انگار در فیلمی جداگانه بازی کردهاند.
شناسنامه فیلم جزایر قناری
- نام فیلم: جزایر قناری
- کارگردان: عادل معصومیان
- نویسنده: حسین مهکام
- بازیگران: پژمان جمشیدی، رؤیا میرعلمی، بهرنگ علوی، بیژن بنفشهخواه، غلامرضا نیکخواه، امیرمهدی ژوله، رؤیا وحدتی، فرزانه قاسمپور
- محصول: ۱۴۰۴ – ایران
ضعف فیلمنامه جزایر قناری
حسین مهکام که پیشتر با آثار متفاوتتری شناخته میشد، این بار فیلمنامهای تحویل داده که نه طنز دارد و نه انسجام. شوخیها بیشتر برگرفته از ترندهای قدیمی فضای مجازی هستند که حتی مخاطبان عادی نیز دیگر به آنها نمیخندند. دیالوگها سطحی، پراکنده و فاقد ضرباهنگ کمدیاند. بسیاری از تماشاگران گزارش دادهاند که در طول ۸۰ دقیقه نمایش حتی یک بار هم نخندیدهاند.
واکنش تماشاگران
بازخوردهای مخاطبان نسبت به فیلم بهشدت منفی بوده است. برخی تماشاگران سالن را نیمهکاره ترک کردهاند و در شبکههای اجتماعی «جزایر قناری» را «افتضاحترین فیلم سال»، «بیمحتوا»، «پر از فحش و بیادبی» و «مسخرهترین تجربه سینمایی» توصیف کردهاند. این واکنشها نشان میدهد که مخاطب امروزی سینما حاضر نیست به صرف حضور چند بازیگر مطرح و وعده یک کمدی، وقت و هزینه خود را صرف کند.
جنبه فنی
فیلمبرداری توسط روزبه رایگا و موسیقی بابک میرزاخانی، دو نقطه روشن این پروژه بودند، اما ضعف بنیادین فیلمنامه و کارگردانی اجازه نداد این تواناییها به چشم بیایند. نتیجه، اثری بود که علیرغم کیفیت بصری و شنیداری قابل قبول، از نظر روایی و محتوایی شکست خورده است.
فروش و استقبال
«جزایر قناری» در دو هفته نخست تنها ۴/۵ میلیارد تومان فروش داشت. هرچند این رقم به معنای شکست مطلق در گیشه نیست، اما در مقایسه با سایر کمدیهای پرفروش، نشاندهنده افت جدی اعتماد تماشاگران است.
جزایر قناری کمدی جنسی اروتیک سخیف
«جزایر قناری» نمونهای روشن از بحران سینمای کمدی ایران است؛ بحرانی که در آن فیلمسازان میپندارند ترکیب چند چهره شناختهشده و شوخیهای سطحی کافی است تا مردم به سینما بیایند. اما واقعیت این است که مخاطب امروز بیش از گذشته به کیفیت، انسجام داستانی و نوآوری اهمیت میدهد. عادل معصومیان در اولین تجربه کارگردانیاش نتوانست راه درستی برای روایت و هدایت بازیگران بیابد و نتیجه، فیلمی شد که نه خندهآور است، نه سرگرمکننده و نه حتی قابلتأمل.