آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:

پوریا زرشناس - دکترای اقتصاد انرژی های تجدیدپذیر
جورجیا ملونی، نخستوزیر ۴۵ ساله ایتالیا، نهتنها اولین زنی است که به این مقام رسیده، بلکه مسیر زندگی او از فقر و محلههای کارگری تا بالاترین جایگاه سیاسی، داستانی الهامبخش و جنجالی است. یک آتشسوزی در کودکی، سرنوشت او را تغییر داد و خانوادهاش را مجبور به نقل مکان به منطقهای فقیرنشین کرد. با این حال، او در ۱۵ سالگی وارد سیاست شد و بهسرعت در حزب راستگرای MSI رشد کرد، بدون تحصیلات دانشگاهی اما با ارادهای فولادین! ملونی در ۳۱ سالگی جوانترین وزیر دولت برلوسکونی شد و در سال ۲۰۱۲ حزب «برادران ایتالیا» را تأسیس کرد؛ حزبی با شعارهای تند ضد مهاجرتی، ملیگرایانه و ضد جهانیسازی که در انتخابات ۲۰۲۲ او را به قدرت رساند.
اما آیا او همان راست افراطی سابق است؟
در عرصه بینالمللی، ملونی خود را حامی غرب و متحد آمریکا نشان داده و روابط نزدیکی با رهبرانی چون بایدن، ترامپ و اورزولا فون درلاین برقرار کرده است. رسانهها از رابطه گرم او با ترامپ شگفتزدهاند! ملونی نماد تغییر در سیاست ایتالیا است؛ از یک سیاستمدار افراطی به یک رهبر عملگرا. با وجود پیشینه در حزب پسا-فاشیستی MSI، او امروز چهرهای میانهروتر در عرصه جهانی از خود نشان میدهد.
ترامپ ایتالیا !
تارنمای خبری هیل در گزارشی به قلم «داگلاس مک کینون»(DOUGLAS MACKINNON) نوشت: جورجیا ملونی نخست وزیر ایتالیا (از بسیاری جهات) و از منظر جناح چپ، دونالد ترامپ از نوع زن، شناخته می شود. نویسنده این مقاله که سابقه طولانی حضور در کاخ سفید بi عنوان مشاور سیاسی در دولت های رونالد ریگان و جرج اچ. دبلیو بوش (پدر) داشته دراین مقاله می نویسد: هر زمانی که دونالد ترامپ در منظر عموم نطقی می کند و یا کاری انجام می دهد، خشم بسیاری از چپ ها را برمی انگیزد و به نظر می رسد وی در برابر انتقادات چنین گروه هایی تنها نیست، چرا که برخی از زنان محافظه کار که با درایت خود به شهرت می رسند و در زمینه سیاسی به برتری دست می یابند، به سرعت به هدف (انتقادی) همانند ترامپ بدل می شوند.
جورجیا ملونی در عرصه سیاست
در سال ۱۹۹۲، ملونی به جبهه جوانان، شاخه جوانان جنبش اجتماعی ایتالیا، یک حزب سیاسی نئوفاشیست که در سال ۱۹۴۶ توسط پیروان سابق دیکتاتور فاشیست ایتالیا بنیتو موسولینی تأسیس شد، پیوست. او بعدا رهبر جنبش دانشجویی اتحادیه ملی شد. وی در سال ۲۰۰۸ به عنوان وزیر جوانان ایتالیا در کابینه چهارم برلوسکونی منصوب شد و تا سال ۲۰۱۱ این سمت را برعهده داشت.
انتخابات ریاست جمهوری
او در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۴ و انتخابات شهرداری رم در سال ۲۰۱۶ ناموفق بود. پس از انتخابات عمومی ایتالیا در سال ۲۰۱۸، او در تمام دوره ی هجدهمین مجلس قانونگذاری ایتالیا، مجلس را در قالب یک اپوزیسیون رهبری کرد و محبوبیت خود را در نظرسنجی ها افزایش داد؛ به ویژه در زمان مدیریت همه گیری COVID-۱۹ در ایتالیا توسط کابینه دراگی، یک دولت وحدت ملی را رهبری کرد که در آن دولت ائتلافی، حزب او تنها حزب مخالف بود. پس از سقوط دولت دراگی، او در انتخابات عمومی ایتالیا در سال ۲۰۲۲ پیروز شد.
ایدئولوژی سیاسی
جورجیا ملونی یک پوپولیست راستگرا و ملی گرا بوده و مواضع سیاسی او به عنوان راست افراطی توصیف شده است، که او آن را رد می کند. او خود را مسیحی و محافظه کار معرفی می داند و ادعا می کند از «خدا، کشور و خانواده» دفاع می کند. او مخالف اتانازی(خودکشی خودخواسته)، ازدواج همجنس گرایان و تربیت دگرباشان جنسی است و می گوید خانواده های سالم، منحصرا توسط جفت های زن و مرد اداره می شوند. سخنان او شامل لفاظی پدیدارگرایانه و نقد جهانی گرایی است. ملونی از محاصره دریایی برای جلوگیری از پدیده مهاجرت غیرقانونی حمایت می کند و صذ البته به همین دلایل به بیگانه هراسی و اسلام هراسی متهم شده است. او استعمار نو را عامل اصلی بحران مهاجران اروپا می داند. او که از طرفداران سرسخت ناتو است، دیدگاه بدبینانه ای به اتحادیه اروپا دارد و اتحادیه اروپا را یک "رئالیستی اروپایی" توصیف می کند؛ وی طی حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، و پس از آن، متعهد شد که به اوکراین سلاح بفرستد.
جورجیا ملونی و همسرش
آندرئا جیامبرونو ۴۲ ساله، مجری تلویزیون و شریک پیشین زندگی جورجا ملونی، نخست وزیر ایتالیا بود کە به داشتن لحنی تند شهرت دارد. او چند ماه پیش با اظهارنظری در مورد تجاوز جنسی به زنان خشم و اعتراض بسیاری را برانگیخت. جورجیا ملونی و آندرئا جیامبرونو در جریان حضور ملونی در یک برنامه ی تلویزیونی با یکدیگر آشنا شده بودند که جیامبرونو نویسنده ی آن برنامه بود. جیامبرونو یک بار آشنایی خود و ملونی را «عشق در نگاه اول» توصیف کرده بود. نخست وزیر ایتالیا که هرگز به طور رسمی با جیامبرونو ازدواج نکرده بود، اما دختری ۷ ساله از او دارد.
چرا غرب به او اعتماد کرد؟
- حمایت قاطع از ناتو و اوکراین، برخلاف برخی همحزبیهای راستگرایش.
- تعامل هوشمندانه با اتحادیه اروپا، بدون عقبنشینی از مواضع ملیگرایانه.
- روابط استراتژیک با آمریکا، از بایدن تا ترامپ، که نشاندهنده انعطاف سیاسی اوست.
اما چالشهای پیش رو
- اقتصاد ضعیف ایتالیا و بدهیهای کلان که نیاز به اصلاحات دارد.
- تنش بین ملیگرایی و تعهدات اروپایی او.
- واکنش جامعه بینالملل به سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی او.
آیا ملونی میتواند ایتالیا را به قدرت اقتصادی و سیاسی تبدیل کند؟
یا تناقضات درونی سیاستهایش مانع موفقیت خواهد شد؟