آسیانیوز ایران؛ سرویس اجتماعی:
فاجعه ای هولناک در کردستان جامعه را در بهت و اندوه فروبرده است. ثریا علیمحمدی، زن ۳۵ ساله، قربانی خشونتی شد که حتی تصور آن نیز دل هر انسانی را به درد می آورد. او که مادر خانواده بود، به دست کسی جان سپرد که باید بیشترین حمایت را از او می کرد: شوهرش. طی روزهای گذشته، بحثی میان ثریا و شوهر ۴۰ ساله اش، افشین، رخ داد. این بحث به قدری شدت گرفت که خشم مرد را برانگیخت و او را به مرتکب جنایتی هولناک کرد. مرد همسرش را به پارکینگ ساختمان کشاند، دست و پای او را بست و با ریختن بنزین روی بدنش، او را زنده در آتش سوزاند.
ثریا بر اثر سوختگی های بسیار شدید درجا جان باخت. پیکر سوخته او در پارکینگ ساختمان پیدا شد و خانواده و اطرافیان را در اندوهی عمیق فروبرد. این جنایت نه تنها یک خانواده را داغدار کرده، که جامعه محلی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. این واقعه بار دیگر زنگ خطر را درباره خشونت های خانگی و ضرورت حمایت از قربانیان آن به صدا درآورده است. جامعه نیازمند آگاهی بیشتر و اقدامات عملی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی است. این فاجعه را می توان از چند منظر تحلیل کرد:
۱. منظر روانشناختی
- خشونت های خانگی اغلب ریشه در اختلالات کنترل خشم، حس مالکیت، و تحقیر طرف مقابل دارد.
- این جنایت نشان میدهد که چگونه خشم میتواند به نقطهای غیرقابل کنترل برسد و به فجایع جبران ناپذیر منجر شود.
۲. منظر اجتماعی و فرهنگی
- جامعه باید نسبت به نشانه های خشونت خانگی حساس باشد و مداخله به موقع را جدی بگیرد.
- آموزش های عمومی درباره حقوق زنان، مهارت های ارتباطی، و مدیریت خشم باید گسترش یابد.
۳. منظر حقوقی و قضایی
- قوانین باید به گونه ای اجرا شوند که از قربانیان خشونت خانگی حمایت کامل به عمل آید.
- مجازات های شدیدتر برای مرتکبان چنین جنایاتی میتواند اثر بازدارندگی داشته باشد
۴. منظر پیشگیری
- ایجاد مراکز حمایتی برای زنان در معرض خشونت ضروری است.
- خطوط تلفن اورژانس اجتماعی (۱۲۳) باید تبلیغ و تقویت شوند.