آسیانیوز ایران؛ سرویس اجتماعی:
جامعه پزشکی ایران در بهت و اندوه عمیقی فرو رفته است. در فاصله تنها ۱۰ روز، دو پزشک جوان و مستعد که آینده درخشانی پیش رو داشتند، با خودکشی جان خود را از دست دادند. این تراژدی ها پشت سر هم زنگ های خطر جدی را درباره وضعیت سلامت روان در جامعه پزشکی کشور به صدا درآورده است. محمدرضا پازوکی، نخبه ای از زنجان که روزی با رتبه ۸۴ در کنکور سراسری توجه ها را به خود جلب کرده بود و از دانشکده پزشکی دانشگاه تهران فارغ التحصیل شده بود، در تاریخ ۷ شهریور پس از اقدام به خودکشی، پس از دو روز تحمل کما، جان باخت.
او که دانش آموخته مدارس تیزهوشان بود، نمادی از موفقیت تحصیلی به شمار می رفت. فقط ۶ روز قبل، الهام جلدی، هم دوره ای پازوکی در دانشگاه تهران، نیز به زندگی خود پایان داده بود. این دو در فاصله کوتاهی از یکدیگر رفتند، در حالی که هر دو تازه پا به عرصه پزشکی گذاشته بودند و می توانستند سال ها به جامعه خدمت کنند. این حوادث دردناک پرسش های جدی درباره فشارهای روانی موجود بر جامعه پزشکی، شرایط کاری سخت، انتظارات بالا و عدم سیستم های حمایتی موثر را مطرح می کند. چگونه بهترین مغزهای کشور که باید به درمان دیگران بپردازند، خود در سکوت رنج می برند؟
۱. فشارهای سیستم پزشکی
- ساعتهای کاری طولانی و خسته کننده (شیفت های 24 ساعته)
- مسئولیت سنگین تصمیمگیری درباره جان بیماران
- درآمد نامتناسب با حجم کار و مسئولیت
۲. چالشهای سلامت روان
- ننگ دانستن مراجعه به روانشناس و روانپزشک در جامعه
- عدم وجود سیستم های حمایتی در بیمارستان ها
- فرسودگی شغلی و افسردگی بین پزشکان
۳. انتظارات اجتماعی
- فشار ناشی از تصویر "ابرانسان" بودن پزشکان
- انتظارات غیرواقعی خانواده و جامعه
- عدم اجازه بروز ضعف وخستگی
۴. راهکارهای ضروری
- ایجاد کلینیکهای سلامت روان ویژه پزشکان
- کاهش ساعت کاری و بهبود شرایط کاری
- فرهنگسازی برای پذیرش کمکخواهی روانی