آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
صحنه ورزشگاه یادگار امام تبریز، صحنه یکی از به یادماندنیترین بازی های جذاب تاریخ فوتبال ایران بود. جایی که پرسپولیس درست زمانی که همه چیز برای حذفش آماده میشد، با یک معجزه نفسگیر به زندگی بازگشت. دو تیم تراکتور و پرسپولیس در چارچوب مرحله یکشانزدهم جام حذفی، در شرایطی کاملاً متفاوت از دیدار قبلی لیگ برتر به مصاف هم رفتند. این بار، حذف مستقیم در کار بود و تنها یکی از این دو غول پرهوادار میتوانست به راه خود ادامه دهد. هواداران تراکتور با تیفوی نمادین «ما را نشمارید، ما بیشماریم» فضای ورزشگاه را قبضه کرده بودند. آنها امیدوار بودند که تیم محبوبشان پس از سالها، پرسپولیس را در تبریز شکست دهد و به مرحله بعد صعود کند.
نیمه اول با موقعیتهای بزرگ و درخشش پیام نیازمند، دروازهبان پرسپولیس گذشت. او دو موقعیت تکبهتک مهیب را در دقایق ۵ و ۱۳ از مهدی ترابی و مهدی هاشمنژاد مهار کرد تا کار را برای میزبان سخت کند. اما نیمه دوم رنگ دیگری داشت. مهدی ترابی، ستاره تراکتور، در دقیقه ۵۶ با یک ضربه آزاد مستقیم و خیرهکننده از فاصله ۳۰ متری، دروازه نیازمند را گشود و ورزشگاه را به لرزه درآورد. به نظر میرسید کار پرسپولیس تمام شده است. ثانیهشمار به سمت پایان حرکت میکرد. تراکتوریها آماده جشن صعود بودند و پرسپولیسیها در آستانه حذف. اما در دقیقه ۹۰+۶، یک ضربه کرنر برای پرسپولیس به دست آمد. حتی پیام نیازمند هم به جلو آمده بود.
در ازدحام باورنکردنی جلوی دروازه تراکتور، محمدحسین کنعانیزادگان با یک ضربه سر معجزه آفرید و توپ را درون دروازه جای داد. داور بعد از مشورت با VAR گل را تأیید کرد و بازی را به وقت اضافه کشاند. در وقت اضافه، اگرچه تراکتور با اخراج محمد نادری در دقیقه ۱۰۴ با ده نفر به بازی ادامه داد، اما پرسپولیس نتوانست از این مزیت استفاده کند و بازی سرنوشت خود را به ضربات پنالتی سپرد. صحنهای که نفس تمام ایران را حبس کرده بود.
در نهایت تراکتور تبریز در ضربات پنالتی با نتیجه 8-7 به پیروزی رسید و به مرحله بعدی صعود کرد و حریف شمس آذر قزوین شد.
تحلیل تاکتیکی دو تیم و نقش کلیدی بازیکنان
تراکتور تحت هدایت دراگان اسکوچیچ، با ترکیب تهاجمی و استفاده از سرعت بازیکنانی مانند ترابی، حسینزاده و هاشمنژاد، سعی در ایجاد فشار مستقیم از عمق زمین داشت. استراتژی آنها عبور از دفاع پرسپولیس با پاسهای عمقی و استفاده از فضاهای پشت مدافعان بود. این تاکتیک در نیمه اول دو موقعیت تکبهتک واضح ایجاد کرد. پرسپولیس اوسمار ویرا اما، با تمرکز بر حفظ مالکیت و بازی از دفاع، سعی داشت فشار حریف را کنترل کند. خط دفاعی چهارنفره پرسپولیس در بیشتر اوقات منظم بود، اما در برابر حملات سریع تراکتور آسیبپذیر به نظر میرسید. نقطه قوت پرسپولیس در نیمه اول، عملکرد استثنایی پیام نیازمند و در نیمه دوم، پایداری روانی تیم برای بازگشت به بازی بود. نقش کلیدی بازیکنان غیرقابل انکار بود. از نیازمند با دو مهار تکبهتک، تا ترابی با گل خیرهکننده، و در نهایت کنعانی با نجاتبخشترین گل فصل. این بازی نشان داد که در دربیهای بزرگ، عملکرد فردی میتواند سرنوشت تیم را تغییر دهد. همچنین، تعویضهای ویرا (ورود کاظمیان و شکاری) تأثیر مستقیمی در افزایش فشار هجومی و در نهایت گل تساوی داشت.
بررسی تاثیر محیط ورزشگاه و فشار روانی روی بازیکنان
ورزشگاه یادگار امام تبریز با حضور انبوه هواداران تراکتور، به دیگی جوشان تبدیل شده بود. تیفوی «ما را نشمارید، ما بیشماریم» نه تنها یک شعار، بلکه نمایشی از قدرت پشتیبانی تماشاگران از تیم میزبان بود. این فضا از اولین دقیقه بر بازیکنان پرسپولیس تأثیر گذاشت و منجر به دو اشتباه خطرناک در دقایق ابتدایی شد. فشار سکوها بر تصمیمات داوری نیز قابل احساس بود. در مواردی مانند صحنه پنالتی ادعایی تراکتور در دقیقه ۴۲، یا تایید گل تساوی پرسپولیس، داور مجبور بود تحت تأثیر جو سنگین ورزشگاه، تصمیمات خود را با دقت بیشتری اتخاذ کند. مشورت با VAR برای گل کنعانی، نشاندهنده حساسیت بالای این تصمیم بود. برای بازیکنان تراکتور، این حمایت هم نیروبخش بود و هم گاهی اضطرابآور. پس از گل ترابی، آنها ممکن است دچار این احساس شده باشند که کار تمام است، و همین شاید منجر به کاهش تمرکز در دقایق پایانی شد. در مقابل، بازیکنان پرسپولیس که تحت فشار شدید بودند، در آخرین لحظات روحیه جنگندگی فوقالعادهای از خود نشان دادند.
تحلیل لحظات سرنوشتساز و تصمیمات داوری
این بازی چند لحظه کلیدی داشت که نتیجه را شکل داد: مهارهای نیازمند در دقایق ۵ و ۱۳، گل تماشایی ترابی در دقیقه ۵۶، و گل تساوی کنعانی در دقیقه ۹۰+۶. هر یک از این لحظات میتوانست مسیر بازی را به کلی عوض کند. تصمیمات داوری بیژن حیدری نیز زیر ذرهبین بود. عدم اعلام پنالتی برای تراکتور در دقیقه ۴۲ پس از برخورد توپ به دست مدافع پرسپولیس، و مهمتر از آن، تایید گل پرسپولیس پس از مشورت با VAR، از موارد بحثبرانگیز بودند. در صحنه گل، به نظر میرسید بیرانوند تحت حمایت قرار گرفته، اما داور و VAR خطایی مشاهده نکردند. استفاده از VAR در این بازی، اگرچه باعث شفافیت بیشتر شد، اما بر هیجان لحظه نیز تأثیر گذاشت. تأیید گل پرسپولیس پس از مکثی چندثانیهای، اوج دراماتیک بازی بود. این نشان میدهد که تکنولوژی چگونه میتواند بر سیر رویدادهای یک مسابقه حساس تأثیر بگذارد.
نقش تعویضها و مدیریت منابع دو تیم
اوسمار ویرا با تعویضهای حسابشده خود در نیمه دوم، جان تازهای به پرسپولیس داد. ورود امین کاظمیان (دقیقه ۶۱) که ارسال کننده کرنر گل تساوی بود، و رضا شکاری (دقیقه ۶۱) که تحرک خط حمله را افزایش داد، تأثیر مستقیمی بر نتیجه داشت. ورود مارکو باکیچ (دقیقه ۸۶) نیز برای کنترل میانه زمین در دقایق پایانی موثر بود. در مقابل، دراگان اسکوچیچ پس از گل ترابی، به نظر میرسید کمی محافظهکارانه عمل کرد. تعویضهای او بیشتر برای حفظ نتیجه و خسته کردن زمان بود تا افزایش فشار برای گل دوم. شاید اگر تراکتور در دقایق پس از گل خود، دنبال گل دوم میگشت، فرصت بازگشت را از پرسپولیس میگرفت. اخراج محمد نادری در دقیقه ۱۰۴ (کارت زرد دوم) شرایط را برای تراکتور در وقت اضافه بسیار سخت کرد. با این حال، پرسپولیس نتوانست از این برتری عددی در ۲۰ دقیقه پایانی وقت اضافه استفاده کند و حتی خود نزدیک به شکست خوردن بود (موقعیت حسینزاده در دقیقه ۱۰۱). این نشان از خستگی روانی و فیزیکی بازیکنان هر دو تیم پس از یک بازی بسیار فشرده داشت.
چشمانداز ادامه مسیر هر دو تیم در فصل
این بازی، فارغ از نتیجه پنالتیها، تأثیر روانی عمیقی بر هر دو تیم خواهد گذاشت. برای تراکتور، تساوی در آخرین ثانیهها ضربهای سخت است. آنها که پس از گل ترابی صعود را قطعی میدانستند، حالا باید در ضربات پنالتی، تحت فشار بیشتری بازی کنند. این اتفاق میتواند بر روند باقی مانده فصل آنها در لیگ برتر نیز سایه بیندازد. برای پرسپولیس، این بازگشت معجزهآسا میتواند نقطه عطف فصل باشد. زنده ماندن در چنین شرایطی، اعتماد به نفس تیم را به سطح جدیدی میبرد و روحیه جنگندگی آنها را تقویت میکند. در سطح کلان، این بازی نماد کامل هیجان، غیرقابل پیشبینی بودن و زیبایی فوتبال ایران بود. نمایشی از تعصب، شور و اشتیاق هواداران و کیفیت فنی قابل توجه برخی بازیکنان. چنین بازیهایی اعتبار جام حذفی و لیگ برتر ایران را افزایش میدهد و نشان میدهد که فوتبال ایران ظرفیت تولید درامهای جهانی را دارد. حالا نوبت ضربات پنالتی است تا قهرمان این داستان حماسی را مشخص کند.
ترکیب تراکتور
علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلیفر، شجاع خلیلزاده، الکساندر سدلار، محمد نادری، تیبور هلیلوویچ(106- فرشاد فرجی)، اودیل خامروبکف، مهدی هاشمنژاد(2+90- مهدی شیری)، مهدی ترابی(86- مسعود زائر کاظمینی)، امیرحسین حسینزاده و تومیسلاو اشتراکال(67- رجی لوشکیا(106- سعید کریم آذر))
ترکیب پرسپولیس
پیام نیازمند، حسین ابرقویینژاد(104- مرتضی پورعلیگنجی)، محمدحسین کنعانی زادگان، یعقوب براجعه، میلاد محمدی، سروش رفیعی(86- مارکو باکیچ)، محمد خدابندهلو(61- امین کاظمیان)، میلاد سرلک(86- فرشاد احمدزاده)، اوستون اورونوف(81- محمد عمری)، تیوی بیفوما(61- رضا شکاری) و علی علیپور.
تیم داوری
- بیژن حیدری، فرهاد مروجی، فرهاد فرهادپور، کیوان علی محمدی
- ناظر: حسین نجاتی
- VAR: سید وحید کاظمی، VAR1: حسین زمانی، VAR2: دانیال باشنده