۱۰ خرداد ۱۴۰۴ ۰۰:۵۵
در جوامع انسانی، سرمایه اجتماعی مانند چسبی عمل میکند که پیوندها، اعتمادها و همکاریهای میان افراد و نهادها را برقرار و تقویت میکند. بدون آن، جامعه به مجموعهای پراکنده، منفرد و ناهماهنگ بدل میشود. در سالهای اخیر، نشانههایی جدی از تضعیف سرمایه اجتماعی در ایران پدیدار شده است؛ از بیاعتمادی شدید نسبت به نهادهای حکومتی تا افزایش شکافهای اجتماعی، فرسایش همبستگی ملی و رشد فردگرایی افراطی. این مقاله در پی آن است تا دلایل این زوال را بررسی کرده، پیامدهای آن را تحلیل کند و راهکارهایی علمی، عملی و بومی برای احیای سرمایه اجتماعی پیشنهاد دهد.