۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ ۲۳:۳۸
فرزندآوری تصمیمی عظیم و انسانی است، نه یک راهحل برای پر کردن خلأ عاطفی یا جلب رضایت اطرافیان. کودک انسانی مستقل با نیازهای عمیق مادی، روانی، تربیتی و اجتماعیست، نه موجودی جادویی که با آمدنش برکت میآورد. نداشتن بلوغ روانی، بیثباتی رابطه زوجین یا نبود برنامهریزی دقیق میتواند آینده کودک را به خطر بیندازد. بسیاری از والدینی که با خوشخیالی و تکیه به جملات خرافی چون «بچه خودش روزیشو میاره» اقدام به فرزندآوری کردهاند، پس از مدتی درگیر استیصال، فشار اقتصادی و روانی میشوند. اما در فرهنگی که انتقاد از این تصمیم تابو محسوب میشود، آنها ناچارند با لبخندهای تصنعی زندگیشان را ادامه دهند؛