سینما یا پورنوگرافی؟!
پورنوگرافی یا هرزهنگاری ( Pornography) تجسم و نمایش بیپرده
از رفتار جنسی با هدف هیجان، تحریک یا ارضای جنسی است که در قالبهای مختلف از جمله کتاب، عکس، مجسمه، فیلم و مجله ارائه میشود. در بسیاری از موارد تمایز بین پورنوگرافی و هنر اروتیک تا حد زیادی
ذهنی و بیانگر تفاوتهای فرهنگی در جوامع
مختلف است.
اقتصاد پورنوگرافی
در چند دهه اخیر، با گسترش فرهنگی که موضوعات جنسی را تابو نمیداند، صنعتی بر حول تولید و مصرف محتوای پورنوگرافی
ایجاد شدهاست. گسترش و بهبود رسانههای صوتی و تصویری و اینترنت نیز در شکوفایی
این صنعت نقش مهمی داشته است. البته کشورهای مختلف قوانین متفاوتی برای سامان دادن
به این صنعت دارند. آمارها نشان میدهند که ۵۰٪ کاربران اینترنت به طور مرتب پورن
تماشا میکنند. هرزهنگاری ادبی به متنی میگویند که در آن بر فعالیتهای جنسی بسیار
تأکید میشود بهطوری که ممکن است به برانگیختگی
هیجانات جنسی بیانجامد.
در طنز و هزل نیز کاربرد دارد؛ ممکن
است طرح مسائل جنسی برای سرگرمی، خنده، کسب درآمد، بیان مسایل جدی یا ترسناک است و
به موضوعهایی مانند سادیسم، مازوخیسم،
لواط، خودستایی یا بتپرستی بپردازد. هرزهنگاری مستقیم،
هرزهنگاری سخت و هرزهنگاری ملایم، از اصطلاحات
وابسته است.در سطح جهانی، صنعت پورنوگرافی تجارتی عظیم با درآمدی حدود ۹۷ میلیارد دلار است.شهر لسآنجلس در
ایالات متحده آمریکا، مرکز تجارت چند میلیارد دلاری صنعت پورنوگرافی است.درآمد بازیگران
بسته به محبوبیت، تجربه، درخواست مخاطبان و نوع رابطه جنسی متفاوت است.
به عنوان مثال بازی در صحنههای خودارضایی یا
همجنسگرایی زنان نسبت به آمیزش جنسی زن و مرد درآمد
کمتری دارد. بازیگران زن برای حفظ زیبایی ظاهر و بدن خود مجبور به پرداخت هزینه
جهت عملهای زیبایی صورت، گونه، لب و پستان هستند در حالی که بازیگران مرد عموماً
چنین هزینههای را متحمل نمیشوند. با این حال، درآمد بازیگران زن به طور میانگین
در مقایسه با همکاران مردشان بیشتر است.
بازیگران زن، بابت هر صحنهای که در
فیلمهای پورنو بازی میکنند حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ دلار حقوق میگیرند. در صورتی که
اگر همان اعمال جنسی را به صورت «خصوصی» انجام دهند، حدوداً دو برابر درآمد بازی
در فیلمهای پورنو میتوانند پول دریافت کنند. برای بسیاری از بازیگران اینگونه
از فیلمها، کار بازی در فیلم عملی حاشیهای است و بسیاری از بازی در فیلمهای
پورنوگرافی در جهت تبلیغ خود و رونق بخشیدن به «کار شخصیشان» استفاده میکنند.[نیازمند
منبع] برای بازیگران مرد گزینهها محدودتر هستند. کار وبکم و روسپیگری وجود
ندارد و حقوق آنها برای بازی در فیلم هم از زنان به مراتب کمتر است.
سه بازیگر فیلمهای پورنورگرافی
همجنسگرایانه
بازیگر پورنوگرافی یا پورن استار
کسی است که به منظور تحریک بیننده و در برابر دوربین اعمال جنسی انجام میدهد.
تامی گان، یکی از ستارگان پورنو، میگوید: شاید برای میلیونها نفر از طرفداران
فیلمهای پورنو، زندگی ستارگان این فیلمها رؤیایی باشد. هفتهای ۵ یا ۶ بار با زنان زیبا همخوابه شوید و در
ازایش پول هم بگیرید. اما اینکه آمیزش جنسی تحت فرمان کارگردان و زیر نور
فیلمبرداری و دوربینهای متعدد کار هر کسی نیست. حداقل کاری نیست که هر کسی بتواند
با داشتن یک رابطه عاطفی، به راحتی و بدون شرمندگی انجام دهند. او که در چهار سال گذشته تنها و
مجرد بوده معتقد است
این طبیعی نیست از کسی که دوستش دارید خداحافظی کنید برای اینکه بروید سر کار و با
کسی همخوابه شوید که دوستش ندارید. او در مورد شرایط زن مورد علاقه خودش میگوید: فداکار، مهربان و کسی که دلش
بخواهد بچهدار شود. راستش، در صنعت پورونوگرافی نمیتوانم چنین کسی را پیدا کنم!
روابط جنسی امن
آقای دِیلی، ۳۲ ساله در یک کنفرانس مطبوعاتی با
انتقاد از کمپانیهای تهیه کننده فیلمهای پورنو، گفت این شرکتها نگران «روابط
جنسی امن» در میان بازیگران فیلمهای خود نیستند. کامرون بِی، ۲۹ ساله، که برای نخستین بار در برابر
رسانهها از ابتلای خود به ویروس اچآیوی سخن میگفت، در حالی که اشک میریخت، به
خبرنگاران گفت: «من در این تجارت آموختم که اگر کاری را که از تو خواستهاند انجام
ندهی، همیشه یکی جوانتر و جذابتر از تو هست که انجامش دهد.»
وضعیت قانونی
پورنوگرافی قانونی است. پورنوگرافی
با توجه به برخی محدودیتها قانونی است. پورنوگرافی غیرقانونی است. اطلاعات در دست
نیست.وضعیت قانونی پورنوگرافی، از کشوری به کشور دیگر و بنا به نگاه فرهنگی هر
جامعه و قوانین برآمده از آن متفاوت است.اغلب کشورها حداقل یک نوع از انواع
پورنوگرافی را قانونی به شمار میآورند. در برخی از کشورها فروش و نمایش فیلمهای
پورنوگرافی نرم (سافتکور) منع قانونی ندارد، در حالی که هاردکور تحت کنترل و
نظارت است. همچنین در بسیاری از کشورها برای دسترسی افراد زیر سن قانونی به مواد
هاردکور، مغازههای سکس، سفارش پستی اقلام پورنوگرافی محدودیت و ممنوعیت وجود دارد.
همچنین پورنوگرافی کودکان به موجب پروتکل کنوانسیون حقوق کودک منع شده است و
بسیاری از کشورها از جمله ایران به این پروتکل پیوستهاند. پورنوگرافی در برخی
کشورها از جمله ایران ممنوع است.
تأثیرات پورنوگرافی
تماشای پورنوگرافی با کوچک شدن قشر
خاکستری مغز و تضعیف برخی ارتباطات مغزی همراه است. مکانیزم مغز در برابر تماشای
پورنوگرافی درست مانند اعتیاد به مواد مخدر است.از پورنوگرافی به عنوان یکی از
عوامل شیوع قاچاق جنسی، خشونت جنسی، تجاوز جنسی و کودک آزاری یاد میکنند.بر اساس
تحقیقات پورنوگرافی عامل رواج نفرت علیه زنان، خشونت خانگی و بی احترامی است.
واشینگتن تایمز پورنوگرافی را "مخرب ترین و رایج ترین معمولِ زمان
ما" میداند. کلیشه و پیشفرضهای نادرستی له و علیه این پدیده وجود دارد و
افراد بسته به فرهنگ، عقیده، مذهب، تحصیلات و حتی نوع پورنوگرافی نظرات بسیار
متفاوتی درباره تأثیر پورنوگرافی در ابعاد مختلف اجتماعی و فردی دارند.رویترز در گزارشی
اجتماعی گفتهاست فیلمهای مخرب پورن تنها منبع اطلاعاتی مردان ایرانی از مسائل جنسی
به دلیل عدم آموزش اصولی مسائل جنسی میباشد. بنابر این گزارش تصویر ابزارگونهای
از زنان در اینگونه فیلمها ارائه میشود.
اعتیاد به پورن
از نظر دانشمندان، مراحل اعتیاد به
پورنوگرافی به ۵ مرحله
(مواجهه، اعتیاد، افزایش، حساسیت زدایی و عمل) خلاصه می شود:
مرحله مواجهه: بیشتر افرادی که به
پورنوگرافی اعتیاد دارند، دیدن و تماشای فیلم های مستهجن را از سنین پایین شروع می
کنند.
1. مرحله
اعتیاد: در این مرحله فرد مبتلا نمی تواند از دیدن و تماشای فیلم مستهجن اجتناب
کند.
2. مرحله
افزایش: در این مرحله روزبه روز میزان دسترسی افزایش می یابد و بیمار نمی تواند از
آن دست بکشد.
3. مرحله حساسیت
زدایی: در این مرحله دیگر بیمار با دیدن فیلم و تصاویر مستهجن مانند اوایل تحریک
نمی شود بنابراین سعی می کند با استفاده بیشتر و متنوع تر از مواد پورنوگرافی به
حساسیت اولیه دست پیدا کند درحالی که دیگر این اتفاق نمی افتد.
4. مرحله عمل:
در این مرحله فرد از دنیای پورنوگرافی خارج و وارد اعمال پورنوگرافیک می شود.
در مورد پورنوگرافی یا هرزهنگاری(نمایش بیپرده از
رفتار جنسی)
آثار و تبعات ویرانگر اعتیاد به پورن
متاسفانه اعتیاد به پورنوگرافی، آثار
ویرانگری در زندگی فرد دارد؛ به گونه ای که مسوولیت های کاری و شغلی او را تحت
تاثیر قرار می دهد و نخواهد توانست کارهایش را درست انجام دهد. هزینه زیادی برای
پورنوگرافی صرف می کند، در محل های نامناسب مثل محل کار اقدام به دیدن و استفاده
از مواد پورنوگرافی یا اقدام به کارهای خطرناک و وارد شدن در روابط جنسی نامتعارف
می کند و به دنبال آن به بیماری های مختلف و خطرناک مبتلا خواهد شد. در نهایت
ادامه چنین رفتاری در مردان متاهل باعث از هم پاشیدن کانون خانواده خواهد شد.
امروزه مشخص شده است استفاده از مواد پورنوگرافی به هر میزان آثار سمی روی مغز
دارد و این آثار شبیه تاثیر کوکائین روی مغز است.
نتایج بررسی ها نشان می دهد چنین افرادی وارد
روابط جنسی بسیار خطرناک مثل روابط جنسی گروهی، سادیسم (لذت در آزار دادن دیگران)،
مازوخیسم (لذت در آزار دیدن) و حتی روابط جنسی با حیوانات می شوند.در حال حاضر ۴۲۰ میلیون سایت اینترنتی در دنیا مواد پورنوگرافی عرضه می کنند و علت افزایش
روزافزون اعتیاد به پورنوگرافی، دسترسی بسیار آسان به سایت و فیلم های مستهجن است
به عبارت دیگر، انسان برای به دست آوردن مواد پورنوگرافی، فقط یک کلیک تا تماشای
آن فاصله دارد.
یکی از خصوصیات هر نوع اعتیادی،
ایجاد تدریجی تحمل به موادی است که فرد به آن اعتیاد دارد. مثلا اگر کسی به هروئین
معتاد باشد، پس از مدتی همان میزان هروئین همیشگی، اثر دلخواه را برایش نخواهد
داشت و به ناچار باید میزان مصرف را زیاد کند. همین موضوع در مورد مواد پورنوگرافی
نیز صدق می کند، بیمار سعی می کند با استفاده روزافزون از مواد پورنوگرافی به
خواسته های خود برسد و تعداد ساعت هایی که صرف استفاده از مواد پورنوگرافی می کند،
روزبه روز افزایش می دهد و در نهایت زندگی اش مختل می شود.
پردهبرداری از یک معضل صنعتی
در سالهای
اخیر، اعترافات صریح بازیگران زنی مانند کیت وینسلت، جسیکا چستین و آن هتوی درباره پشیمانی از انجام صحنههای
برهنه، پرده از واقعیت تلخی در هالیوود برداشته است. این مقاله به بررسی ریشههای
این پشیمانی میپردازد! یک بار جان سینا با ظاهری برهنه روی سن جشن آکادمی اسکار حاضر شد تا برنده
جایزه بهترین طراحی صحنه و لباس را اعلام کند. تنها خبری که خیلیها در سرتاسر
دنیا از مراسم اسکار نود و ششم فهمیدند همین بود و بس. یعنی اگر همین اتفاق هم نمیافتاد،
از اینکه دوسه شب پیش مراسم جشن آکادمی برگزار شد، خبردار نمیشدند. برای آنها
همین خبر یکیدوخطی هم صرفا از این جهت اهمیت پیدا میکند که یک نفر در مراسمی
رسمی برهنه شده است و سینمایی یا سیاسی و یا علمی بودن مراسم برایشان فرقی نمیکند.
یعنی حتی با چنین نمایش عجیبی باز هم خود سینمای آمریکا موضوعیت پیدا نکرد. در
فرهنگ ایرانی وقتی تلاش بیش از حد یا حتی دیوانهوار یک نفر برای جلب توجه را میخواهند
بیان کنند، از تمثیل لخت شدن استفاده میکنند. یعنی طرف دیگر هیچ چیز در چنته
ندارد تا رو کند جز اینکه برهنه شود. مثلا میگویند وقتی کسی بلد نیست مردم را
بخنداند، شلوارش را پایین میکشد و اگر به اعتراضش توجهی نمیشود و نمیتواند بقیه
را بگریاند، پیراهنش را درمیآورد. این تمثیل و این نوع نگاه به برهنه شدن در
انظار عمومی، مختص فرهنگ ایرانی نیست و خیلی از مردم دنیا در جاهای دیگر هم قضیه
را همینطور میبینند. به وضوح آنچه به طور کاملا برنامهریزیشدهای در شب جشن
آکادمی اجرا شد هم با همین نیت صورت گرفت و حتی هجوی بود بر موارد قبلی که چه در
این مراسم و چه در جاهای دیگر، کسانی برای جلب توجه از افکار عمومی نسبت به موضوعی
خاص، از ترفند برهنه شدن استفاده کرده بودند. در زبان انگلیسی اصطلاحی هست با
عنوان استریکینگ Streaking به معنای برهنه دویدن در یک مکان
عمومی برای تبلیغات، شوخی، نمایش جرات و یا اعتراض. در سال ۱۹۷۴ وقتی دیوید نیون، مرد خوشتیپ و
بداخلاق وسترنهای کلاسیک، روی صحنه آمده بود تا الیزابت تیلور را به عنوان برنده
جایزه بازیگری اعلام کند، مردی به نام رابرت اوپل که به عنوان عکاس وارد مراسم شده
بود، به طور کاملا برهنه از پشت سر او دوید و از همین طریق به شهرت رسید. اوپل
مدیر بازرگانی یکی از شرکتهای پخشکننده فیلم بود و عملی که انجام داد توسط تهیهکنندهای
که با او کار میکرد طراحی شده بود؛ هرچند باقی برگزارکنندگان مراسم از این قضیه
بیخبر بودند. اوپل ۵ سال بعد در حالی که ۳۹ ساله بود به طرز کاملا غافلگیرکننده و مضحکی در جریان یک سرقت
مسلحانه از استودیو محل کارش به قتل رسید اما نام او در تاریخ هنر فقط و فقط به
خاطر همان چند لحظهای که به شکل برهنه از پشت سر دیوید نیون دوید، برده میشود.
حالا که در سال ۲۰۲۴ هستیم و دقیقا
نیمقرن از آن واقعه گذشته، نه یک پخشکننده و تهیهکننده بهخصوص، بلکه
برگزارکنندگان اصلی مراسم اسکار که گرانترین مراسم سینمایی دنیاست و در بنیان خود
رقابتی بین پخشکنندهها و تهیهکنندهها بهحساب میآید، برای دیده شدن و تبلیغات
دست به دامن تکنیک استریکینگ میشوند. البته جان سینا همانجا روی صحنه به جیمی
کمل که برای چهارمین بار مجری مراسم اسکار شده بود گفت بر خلاف رابرت اوپل، دوست
ندارد به صورت برهنه روی صحنه بدود و وانمود کرد برنامه را مقداری به هم زده است.
در ضمن او با اینکه به نظر میرسید کاملا برهنه است و پاکتی که برنده اسکار بهترین
طراحی صحنه و لباس در آن نوشته شده بود را جلوی شرمگاهش گرفته بود، در حقیقت کاملا
برهنه نبود و قسمتهایی که پشت پوشه برنده جوایز بودند و دیده نمیشدند را پوشانده
بود. لحظاتی بعد هم برای او پوششی تهیه شد که شبیه به توگا (پوشاک رم باستان) بود.
سینا به جیمی کمل گفت که دوست ندارد (مثل رابرت اوپل) کاملا بیدلیل با بدن برهنه
روی صحنه بیاید و برای همین قرار شد بیاید تا برنده این بخش را اعلام کند و
اصطلاحا یک کاری هم کرده باشد! البته این دیالوگها و این رفتارها به طور واضحی
همگی از قبل طراحی شده بودند و از ابتدا هم قرار بود سینا جایزه این بخش را اعلام
کند و در ضمن قرار نبود روی صحنه بدود؛ چه اینکه اگر همهچیز از قبل هماهنگ شده
نبود و مثلا جان سینا میدوید تا از پشت سر جیمی کمل عبور کند، اینکه کاملا برهنه
نیست لو میرفت و دیگر نمیشد اسم این نمایش را استریکینگ گذاشت. به جز ترتیب دادن
این نمایش عجیب، هیچ توجیه دیگری وجود نداشت برای اینکه یک بازیگر اکشن و قهرمان
سابق کشتیکج، برنده طراحی صحنه و لباس را اعلام کند؛ چراکه او هیچ ربطی به این
رشته نداشته است. جان سینا برهنه آمد و گفت «لباسها بسیار مهم هستند. شاید مهمترین
چیزی که وجود دارد.» که یعنی من برهنه آمدم تا اهمیت طراحی لباس مشخص شود.
وقتی هر کس دیگری هم میتوانست
به جای جان سینا برهنه روی صحنه ظاهر شود و همچنان این توجیه مضحک برقرار باقی
بماند، چرا چنین شخصی انتخاب شد؟ باید به میزانسن صحنهای توجه کرد که جان سینا
زیر تصویر بزرگی از مجسمه اسکار ایستاده و پاکت حاوی اسم شخص برنده را روی شرمگاهش
گرفته است. برای اجرای چنین نمایشی باید این کوه عضله انتخاب میشد تا میزانسنی که
شمایل مجسمه اسکار را در کالبد یک بازیگر هالیوود نمادینه میکند، شکل بگیرد. آیا
به این ترتیب قرار است گفته شود که سینمای آمریکا بدون طراحان لباس چقدر وضع بدی
خواهد داشت؟ آیا قرار است اسکاری که راستقامت ایستاده را با نمادی زنده از او که
برهنه است مقایسه کنیم تا بفهمیم که بدون لباس چیزی از هیبت او باقی نمیماند؟ این
توجیهاتی است که برگزارکنندگان نمایش و مدافعان احتمالی آن میتوانند مورد استفاده
قرار بدهند اما به وضوح اصل قضیه به اینجا برمیگردد که نه فقط مراسم اسکار، بلکه
به طور کل سینمای آمریکا در جذب مخاطب دچار افول جدی شده و برای دیده شدن به آخرین
حربهها متوسل میشود. سدریک گیبنز که مجسمه اسکار را در سال ۱۹۲۷ طراحی کرد و خودش اولین تندیس را برنده شد، یک شوالیه جنگهای صلیبی را با
شمشیری در دست و کلاهخودی بر سر طراحی کرد که روی یک حلقه فیلم ایستاده است.
البته این مجسمه در ابتدا اسم نداشت و در ۱۹۳۱ وقتی یک نفر به
کتابخانه آکادمی تصاویر متحرک آمریکا زنگ زد و نام مجسمه را پرسید، خانم مارگارت
هریک که کتابدار آنجا بود، از آنجایی که به قول خودش این مجسمه را شبیه عمویش
اسکار میدید گفت که اسم آن اسکار است و همین اسم روی این تندیس و روی این مراسم
ماند. خود آکادمی هم در سال ۱۹۳۹ بالاخره این اسم را که
همه جا سر زبانها بود به رسمیت شناخت. به عبارتی آنچه در شخصیت این تندیس اهمیت
دارد، نام آن نیست، بلکه هویت آن است؛ یک سرباز گمنام جنگهای صلیبی. همین عبارت سهکلمهای
بخش عمدهای از هویت هالیوود را هم نمادینه میکند. خصوصا هالیوودی که در دوران
تسلط گفتمانی جمهوریخواهان رشد کرد و اوج گرفت؛ با درونمایهای جنگطلب و حدودا
مذهبی. حالا تصویر برهنه جان سینا، این ستاره اکشن هالیوود، وقتی زیر مجسمه سرباز
گمنام صلیبی قرار میگیرد، خواسته یا ناخواسته وضعیت هالیوود را بعد از اینکه با
شروع قرن ۲۱ به تیول دموکراتها درآمد نمادینه میکند؛ بیایمان،
غوطهور در برهنگی و مسائل شاذ جنسی و شاید مهمتر از همه اینها باسمهای و پهلوانپنبه.
این تصویر هالیوود افول کرده است که برای دیده شدن از آخرین اهرمها استفاده میکند؛
یعنی ستارههای خشن اکشن را لخت میکند و در ضمن این تصویری سینمایی از کشوری است
که دیگر هیمنه گذشته را ندارد؛ حتی اگر به سازنده فیلمی درباره خالق بمب اتم،
بیشترین جوایز را بدهند.
وقتی سلبریتیهای هالیوود برای جمعآوری
رای خود را برهنه میکنند!
تعدادی قابل توجهی از چهرههای مشهور
هالیوود برای ترغیب مردم آمریکا برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری2024، جلوی
دوربین خود را برهنه کرده و به اغواگری جنسی پرداختند. ۸ و ۱۵ دقیقه ششم آگوست ۱۹۴۵ میلادی اولین بمب اتمی آمریکا بر شهر
هیروشیما فرود آمد و در کسری از ثانیه ۲۲۰ هزار نفر از مردم بی گناه ژاپن را به کام مرگ فرو برد تا دنیا بداند آمریکا به معنای واقعی کلمه به
هر قیمتی کار خود را پیش میبرد. از آن زمان تا کنون هزاران مورد ظلم و ستم که یانکیها
در حق مردم دیگر کشورها کرده اند و امروز باز هم برگی ننگین از زندگی و ماهیت
آمریکایی یا همان «امریکن استایل» رو شد تا دنیا بداند سرزمین یانکیها برای نیل
به اهداف مادی شان از هیچ عملی حتی شنیع ترینِ آن، دریغ نخواهند کرد. تا پایان انتخابات آمریکا چیزی باقی نمانده تا یکی از دو تحفه بایدن
و ترامپ به پیروزی برسد. هرچه به انتهای انتخابات نزدیک تر میشویم لگدپرانیهای
الاغ دموکراتها و فیل جمهوری خواهان بیشتر شده و هر روز شاهد موردی جدید هستیم. حالا در سخیف ترین مبارزات کارزارهای انتخاباتی،
تعداد قابل توجهی از چهرههای مشهور هالیوود برای ترغیب مردم آمریکا برای شرکت در
انتخابات ریاست جمهوری، جلوی دوربین خود را برهنه کردند و به اغواگری جنسی
پرداختند.
آنها
در ابتدای پست خود نوشتند: ما پیامی بسیار مهم برای شما رای دهندگان داریم، ما میخواهیم
برای شما برهنه شویم! در ادامه گزارش هالیوود ریپورتر در مورد سلبریتیهای
هالیوودی که برای کشاندن مردم پای صندوقهای رای به برهنگی خود رای دادند تا
عریانی فرهنگی آمریکا بیش از پیش نمایان شود، پیش روی شما قرار میگیرد: ستارگان برای کشاندن مردم به پای صندوق رای از اغواگری جنسی استفاده
میکنند سلبریتیها از «تله عطش»(thirst trap) پستهای اینستاگرام گرفته تا تبلیغات
سیاسی حاوی برهنگی و افراط و تفریط، همه را برای تشویق به رای دادن در این
انتخابات اغوا میکنند در ماه سپتامبر، هنگامی که «کریس ایوانز»
در راستای ترغیب مردم برای رای دادن، یک عکس «NSFW»(محتوای ناامن) از شرمگاه خود به اشتراک گذاشت، این بازیگر در اولین
پست خود در شبکههای اجتماعی پس از فاش شدن به اصطلاح سهوی با التماس از فالوورهای
خود(دنبال کنندگان) خود عذرخواهی کرد. اما بعد در عین بی شرمی نوشت: حالا که توجه
شما را جلب کرده ام، ۳ نوامبر رأی دهید!!! او در یک توییت همراه با ایموجیهای شانه
انداختن نوشت: این پست 1.2 میلیون لایک داشت. البته
ایوانز در تلاش بود تا این فاجعه را به یک فرصت تبدیل کند. اما تعداد زیادی از ستارههای
دیگر کاملاً خودآگاهانه از درخواستهای آشکارای جنسی برای تشویق به رای دادن و
تبلیغ نامزدها و موضوعات در این دوره از انتخابات استفاده میکنند.
«لیل دیکی» در پست خود که ۳.۳ میلیون بازدید داشت تنها لباسی که بر
تن داشت یک لنگه جوراب بود، در حالی که براون در توییتی بی شرمانه نوشت: همان چیزی
را که میبینی لایک میکنی؟(منظور بدن کاملا برهنه)
گروهی متشکل از ۹ ستاره زن و مرد ازجمله «کریس راک»،
«امی شامر»، «جاش گد»، «سارا سیلورمن»، «مارک روفالو»، «نائومی کمپبل»، «رایان
باته»، «چلسی هندلر» و «تیفانی هدیش» در یک ویدیو در یوتیوب با عنوان «این افراد
مشهور برهنه پیام مهمی برای رأی دهندگان دارند» این
موضع برای آگاهی دادن به رای دهندگان در پنسیلوانیا ایجاد شد که آنها باید برگههای
رای خود را برای شمارش آرا داخل دو پاکت قرار دهند: دو پاکت، یکی محرمانه داخلی و یکی
پاکت نامه پستی. اگر
اینگونه نباشد، «رأی سفید» در نظر گرفته میشود و طبق قوانین ایالتی انتخابات،
شمارش نمی شود. در حالی که بیشتر افراد مشهور همه در معرض
دید نبودند، هدیش که گفت ، من کاملاً عریان شدم. سیلورمن و هندلر بیشترین و فجیع ترین
نوع برهنگی خود را عرضه کردند، در آخر آن را نیز برای جذب لایک و در نهایت جلب
آرا، نمایان کردند. این ویدیوی برهنگی سیلورمن و هندلر دو
زن هالیوودی ۷۵۰ هزار بازدید
در یوتیب داشت. پست دیگری با عنوان «رای گیری ایمن خیلی خوب
است» با حضور «دایان گوئررو» هنرپیشه مجموعه تلویزیونی «دوم پاترول»(Doom Patrol)، هرگونه برهنگی را کنار میگذارد، اما در عوض برای بدست آوردن رای
هرآنچه واژگان زشت و شرم آور جنسی است را برای جلب مردم به رای دادن بر زبان میآورد.
این هنرپیشه در این پست ویدیویی در اتاق خوابی که به صورت هدفمند تزئین شده نشسته
و به حقیرترین شکل ممکن و با الفاظ بی شرمانه جنسی از مردم میخواهد در رای گیری
شرکت کنند.
البته این رفتار ، مدتهاست که در تبلیغات
استفاده میشود برخی مطالعات نشان میدهد که مردان نسبت به زنان بیشتر به اینگونه
تبلیغات واکنش مثبت نشان میدهند. در آمریکا البته سالهاست که استفاده از برهنگی
در تبلیغات رایج است. برای نمونه، سازمانی غیرانتفاعی در آمریکا که حامی حیوانات
است کمپینی با شعار «برهنگی بهتر از پوشیدن لباس از پوست حیوانات است»، که از سال ۱۹۹۰ تا امسال ادامه داشته و به این بهانه
عکسها و ویدیوهای برهنه خود را در رسانههای اجتماعی به اشتراک میگذارند. «سیندی گالوپ»، مشاور تبلیغاتی که همچنین بنیانگذار وب سایت یک سایت
محتوای ویدئویی بزرگسالان است که از کلیشههای پورنوگرافی جلوگیری میکند، میگوید:
همه ما (آمریکاییها) میمیریم برای صحبت کردن در مورد رابطه جنسی و همه عاشق این نوع
بحثها هستیم. گالوپ میگوید که بیشتر این پستها و
محتواها برای تشویق به رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به شکلی شگفت آور
افزایش یافته است..
بخش اول: فشارهای پنهان پشت صحنه
«یا برهنه شو یا نقش را از دست بده»
بازیگران زن
اغلب با اولتیماتومهای غیررسمی مواجه میشوند:
·
قراردادهای مبهم با بندهای کلی درباره
«لزوم خدمت به اثر هنری»
·
تهدید به جایگزینی با بازیگران دیگر در
صورت عدم تمکین
·
مثال:
میرا
کوروین بازیگر فیلم «پنجاه طیف خاکستری»)
درباره فشارهای غیراخلاقی صحبت کرده است
اغلب اوقات
بازیگران هالیوود در ابتدای فعالیت خود، برای انجام بعضی کارها و ایفای برخی نقشها
تحت فشار قرار میگیرند که شاید باعث ناراحتی آنها شود. متأسفانه بسیاری از این
موارد ممکن است برهنگی باشد. گاهی نیز ممکن است آن صحنه در فیلمنامه طوری نوشته
شده باشد که بازیگر تصور دیگری پیدا کند اما فیلم در هنگام فیلمبرداری در جهت
کاملاً متفاوتی پیش برود. وعده دستمزدهای سنگین یا دستیابی به شهرتی فراگیر میتواند
بازیگران هالیوود را به این سمت سوق دهد که برای ایفای یک نقش یا بخشی از یک فیلم،
دست به چنین ریسکهایی بزنند. در ادامهی این مقاله سری به پشت صحنه فیلمهای
هالیوودی زده و به بررسی 12 صحنه از فیلم و سریالهای هالیوودی میپردازیم که
بازیگران آرزو میکنند کاش هیچوقت در آنها حضور نداشتند:
صحنه برهنگی امیلیا کلارک در بازی تاج و
تخت
اگر جزء
عاشقان «بازی تاج و تخت» باشید میدانید که این سریال پر از صحنههای برهنگی و
خشونت است. امیلیا کلارک که در این سریال نقش مادر اژدهایان را بازی میکند،
بارها مجبور شده است کاملاً برهنه در مقابل دوربین ظاهر شود. مهمترین مشکل امیلیا
هم این است که والدینش از طرفداران سرسخت بازی تاج و تخت هستند. درحقیقت او فراموش کرد از پدر و
مادرش بخواهد قسمت چهارم از فصل شش این سریال را نگاه نکنند؛ در عوض تماشای این
قسمت را به آنها توصیه کرد و خودش هم در کنار آنها نشست تا آن را تماشا کند.
نیازی به گفتن نیست، حتماً متوجه شدهاید که آن شب، یک شب ناخوشایند در خانواده آنها
بود. امیلیا اظهار داشت: «پدر و مادرم
گفتند ما این سریال را دنبال میکنیم، اما عزیزم، نقش تو در این فصل خیلی کمرنگ
است!» به آنها گفتم «پس قسمت امشب را تماشا کنید.» و همراه آنها نشستم تا سریال
را ببینم و خب… فوراً پشیمان شدم.
شیرینکاری خطرناک برت رینولدز در فیلم
رهایی (Deliverance)
همهی ما
شیرینکاری عجیب برت رینولدز (Burt
Reynolds) را در فیلم سینمایی رهایی (1972) به یاد داریم. رینولدز یکی از
بازیگران هالیوود جسور است که از انجام کارهای خطرناک واهمهای ندارد. او سوار بر
قایق از یک آبشار بلند پایین آمد. در هر صورت، رینولدز بعد از انجام این کار به
شدت پشیمان شد. به خصوص که میتوانست در این صحنه از یک بدل عروسکی استفاده کند.
اجرای این صحنه باعث شد ستون فقرات رینولدز بشکند و تا مدتها او را زمینگیر کند. رینولدز در مصاحبهای که در سال
2015 انجاد داد، اعتراف کرد که مثل احمقها رفتار کرده و اگر از بدل عروسکی
استفاده میکرد، مجبور نبود آن همه رنج و درد را تحمل کند.
اجرای صحنههای خشن توسط نیکول کیدمن
سریال دروغهای
کوچک بزرگ (Big Little
Lies) همه را در
سال 2017 شگفتزده کرد. این سریال داستان چند زن ساکن در یکی از محلههای مرفه
کالیفرنیا را روایت میکند که در پی انجام قتلی در نزدیکیهای محل زندگی آنها
دچار ماجراهایی میشوند. نیکول کیدمن (Nicole
Kidman) جایزه اسکار
را برای بازی در نقش سلست در این سریال، زنی شگفتانگیز که مادر دو پسر دوقلو است
و بارها توسط همسرش دچار خوی وحشیگری میشود به دست آورد (نقش همسر کیدمن در این
سریال را الکساندر اسکارزگارد ایفا کرده است. تماشای آن صحنههای وحشیانه به
اندازهی کافی بد هست، اما دیدن کیدمن، یکی از بازیگران هالیوود خوش اخلاق و محبوب
در آن وضعیت، شرایط را حتی بدتر هم میکند. هرچند نیکول کیدمن توانست جایزه گلدن
گلوب را نیز برای این نقش به دست آورد اما بعد از هر صحنه به حدی دچار خشم و احساس
تحقیرشدگی میشد که کارگردان این اثر، ژان مارک والی (Jean-Marc Vallée) مجبور بود برای آرام کردن او، بین
برداشتها یک حوله گرم روی سرش قرار دهد. با وجود جوایز بسیاری که بازی در
این نقش برای نیکول کیدمن به همراه داشت، او تأیید میکند که بازی در بعضی صحنههای
خشن و توهینآمیز در مقابل الکساندر اسکارزگارد برایش خیلی سخت بوده است.
ترنس استامپ و ناتالی پورتمن در فانتوم
تهدید
گر یادتان
باشد خیلی از بازیگران فصل اول جنگ ستارگان در اوایل دهه 2000 از بازی در این
سریال پشیمان بودند. ترنس استامپ (Terence
Stamp) یکی از مهمترین
افرادی است که از حضور در قسمت کسلکنندهی اول ، یعنی فانتوم تهدید ابراز پشیمانی
کرد. ظاهراً تنها دلیل او برای قبول بازی در این اثر، علاقهی او به ناتالی پورتمن (Natalie Portman) بود. امیدهای او برای بازی در برابر
ناتالی به سرعت از بین رفت. چون جرج لوکاس، کارگردان فیلم به او گفت که به جای
ناتالی پورتمن باید در مقابل یک تکه نوار کاغذی بازی کند. ترنس استامپ تجربه بازی
در این سریال را کسلکننده و دستمزدش را هم وحشتناک توصیف کرده است.
ماریا اشنایدر در آخرین تانگو در پاریس
ماریا
اشنایدر (Maria
Schneider) قبل
از این که در سال 2011 از دنیا برود، درباره آسیبهایی که به دلیل بازی در صحنه
شهوانی فیلم آخرین تانگو در پاریس (Last
Tango In Paris) در برابر مارلون براندو متحمل شده بود صحبت کرد. این بازیگر اظهار داشت که کارگردان
یا براندو، هیچیک به او نگفته بودند که آن صحنه به این شکل پیش خواهد رفت و او
احساس میکرد که از او سوءاستفاده شده است.
صحنه حمام کردن گوردون رامسی در هتل
جهنمی
سیاری از ما
گوردون رامسی (Gordan
Ramsay) آشپز
بریتانیایی را با نقشهایش در کابوسهای آشپرخانه و آشپزخانه جهنمی میشناسیم. آشپزخانه جهنمی داستان
آشپزی را روایت میکند که کشور به کشور سفر میکند تا به هتلها یاد بدهد چطور
خدمات خود را بهبود ببخشند. در صحنهای از این فیلم رمزی کاملاً
برهنه شده و وارد وان حمام میشود. واکنشها به این صحنه آنقدر شدید بود که رامسی
مجبور شد بیانیهای صادر کرده و بابت آن عذرخواهی کند.
بوسه اما واتسون و روپرت گرینت در هری
پاتر و سالنهای مرگ
بازیگران
مشهور هری پاتر، یکی دیگر از بازیگران هالیوود هستند که از ایفای نقش خود در این
فیلم ابراز ناراحتی کردهاند. اما واتسون (Emma Watson) و روپرت گرینت (Rupert Grint) به مدت یک دهه در مجموعه فیلمهای هری
پاتر همبازی بودهاند. بنابراین برای هم تقریباً مثل خواهر و برادر هستند و این
خیلی ناراحتکننده است که مجبور باشند در یک رابطه عاشقانه قرار بگیرند. گرینت و واتسون در آخرین فیلم هری
پاتر صحنه بوسهای را بازی کردند که به اعتقاد هر دوی آنها کار بسیار سختی بود و
بسیار خوشحال هستند که توانستند این صحنه را با تنها یک برداشت ضبط کنند!
جیم کری در صحنههای خشن فیلم Kick-Ass
گاهی جدا
کردن هنر از زندگی واقعی کار بسیار سختی است. جیم کری، کمدین مشهور پس از فاجعهی
سندی هوک در سال 2012 (حادثه تیراندازی در دبستان) دچار آشفتگیهای روحی بسیاری
شد. در همان زمان به تازگی برای ایفای نقش خشنی در فیلم Kick-Ass 2 قرارداد بسته بود. جیم کری پس از آن فاجعه از این فیلم انصراف
داد و سطح خشونت را در آن محکوم کرد.
نقاشی برهنه کیت وینسلت در تایتانیک
تایتانیک
اوضاع شغلی کیت وینسلت (Kate
Winslet) را در بین
بازیگران هالیوود بهبود بخشید. او در این فیلم با بهترین دوستش یعنی لئوناردو دی
کاپیرو آشنا شد. با این وجود چیزی در این فیلم هست که وینسلت از آن پشیمان است. آن
هم صحنه برهنه شدن و نقاشی دی کاپیرو از او است. کیت وینسلت در آن زمان احساس میکرد
این کار برای اثبات خودش به عنوان یکی از بازیگران هالیوود لازم است. اما این روزها از این کار پشیمان
است. او میگوید بسیاری از طرفدارانش تصویر آن نقاشی را میآورند و از او میخواهند
آن را امضا کند. این کار کیت را بسیار ناراحت میکند و از مردم خواسته است چنین
کاری نکنند.
صحنه جنسی جنیفر لارنس در فیلم مسافران
جنیفر لارنس (Jennifer Lawrence ) یکی از بازیگران هالیوود است که به
خاطر بازی در این فیلم برنده جایزه اسکار شد. او اولین صحنه جنسی خود را در این
فیلم و در مقابل کریس پرات (Chris
Pratt) تجربه کرد.
لارنس در مصاحبههای خود از این که چقدر برای بازی در این صحنه عصبی و ناراحت بود
صحبت کرده است. او آشکارا گفت با این که از برهنه شدن در مقابل دوربین پشیمان
نیست، اما از کاری که قبل از فیلمبرداری انجام داده است بسیار پشیمان و ناراحت است. لارنس برای حفظ آرامش، قبل از
فیلمبرداری این صحنه خود را مست کرده بود. او به روزنامه هالیوود ریپورتر گفت:«من
واقعاً خودم را مست کردم. اما پس از آن، چیزی که بیشتر باعث اضطرابم میشد این بود
که وقتی به خانه برگشتم مدام از خودم میپرسیدم من چه کردم؟ نمیدانم!»
هالی بری در فیلم توپ هیولا
بری به دلیل
برهنه شدن در فیلم توپ هیولا که توانست جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد پشمان
نیست. اما معتقد است این کار ضرورتی نداشت. او در مصاحبهای گفت: «من فکر نمیکنم
قصه فیلم به برهنگی نیاز داشته باشد. شما میتوانید هر فیلمی را با هر موضوعی
بسازید بدون آنکه مجبور شوید با برهنه کردن بازیگران هالیوود چنین صحنههایی را
نمایش دهید. به هر حال این انتخاب شما است و برای من انتخاب جسورانهای بود!»
توهم «اختیار هنری»
بسیاری از
بازیگران در ابتدا تحت تأثیر این توجیهات قرار میگیرند:
·
«این
صحنه برای پیشبرد داستان ضروری است!»
·
«کارگردان
زن است، پس مشکلی ندارد!!!»
·
«این
یک اثر هنری مهم است!»
بخش دوم:
پیامدهای روانی و حرفهای
زخمهای نامرئی
·
مشکل در یافتن نقشهای جدی پس از انجام صحنههای برهنه (پدیده
تایپکست شدن)
·
نگاه جنسیتی منتقدان که عملکرد هنری را تحت الشعاع قرار میدهد
·
موردکاوی: مگی
جیلنهال در ۳۳ سالگی برای نقش معلم دبیرستان
«خیلی مسن» تشخیص داده شد!
برهنگی یا لخت
شدن؛ یک اختلال روانی!
برهنه شدن فرد میتواند
به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد و یکی از اختلالات روانی که ممکن است به این رفتار
منجر شود، اختلال "برهنگیخواهی"
(Exhibitionism) است. در این اختلال، فرد به نمایش دادن بدن خود به دیگران، به
ویژه به صورت برهنه، تمایل دارد و این رفتار ممکن است به عنوان یک نوع تحریک جنسی
یا جلب توجه انجام شود. علاوه بر این، اختلالات دیگری نیز
وجود دارند که ممکن است به برهنه شدن فرد منجر شوند، از جمله:
۱. اختلالات روانپزشکی: برخی از اختلالات روانپزشکی مانند
شیدایی (Mania) در اختلال دوقطبی میتوانند منجر به
رفتارهای غیرمعمول از جمله برهنه شدن شوند.
۲. اختلالات شخصیت: برخی افراد با اختلالات شخصیتی خاص ممکن است
رفتارهای غیرمعمولی از جمله برهنه شدن در مکانهای عمومی را از خود نشان دهند.
۳. سندرمهای خاص: برخی از سندرمها و اختلالات عصبی میتوانند
باعث رفتارهای غیرقابل کنترل و ناهنجار شوند که ممکن است شامل برهنه شدن باشد.
در نهایت، هر گونه رفتار غیرمعمول
نیاز به ارزیابی و مشاوره حرفهای دارد تا علت اصلی آن شناسایی و درمان مناسب
ارائه شود.
پشیمانی پس از گذشت زمان
·
تغییر نگرش شخصی با افزایش سن و تجربه
·
نگرانی درباره تاثیر بر فرزندان و
خانواده
·
مثال: اوا
گرین از انجام صحنههای برهنه در فیلم
اولش ابراز پشیمانی کرد
بخش سوم:
مکانیسمهای صنعت سینما
اقتصاد پورنوگرافی پنهان
·
استفاده از بدن بازیگران زن به عنوان ابزار بازاریابی
·
آمار: فیلمهای با صحنههای برهنه ۲۳% بیشتر فروش دارند (مطالعه دانشگاه
کالیفرنیا)
·
استثمار هنرپیشههای جوان و کمتجربه
بازیگران هالیود تمام زندگی خود را با تمرکز بر موضوع چگونگی دریافت
بهترین جایزه اسکار سپری میکنند. مرکز آموزش بازیگری با فراموش
کردن متودهای گذشته در این باره میگوید که ما اینجا هستیم تا به شما سریعترین راه دریافت جایزه اسکار را بگوییم. این راه کار همانطور
که در خصوص زنان تاثیر دارد همانقدر نیز درباره مردان
نتیجه بخش است.
بازیگرانی که با برهنگی در فیلم های
هالیود به بخش جوایز اسکار راه یافتند
کیت وینسلت
در فیلم «ریدر» برهنه شد و جایزه بهترین بازیگر را در اسکار سال 2008 دریافت کرد.در حالی که وینسلت همواره در تمامی فیلم های که
ایفای نقش کرده است پشیتاز بود اما پنج بار
نامزدی وینسلت برای دریافت جایزه اسکار نمیتواند اتفاقی باشد. وی در
این فیلم که به موضوع هلوکاست اختصاص دارد در مقابل بهترین بازیگر مرد
اسکار قرار گرفت. وینسلت در بخش های از این فیلم برهنه می شود.
هولی هانتر
دیگر بازیگر هالیودی است که با
برهنه شدن در فیلم «پیانو» محصول سال 1993 جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. پیانو رای مثبت جایزه اسکار را برای نشان دادن یک دوره
از زندگی یک زن لال که برای فائق شدن بر
ناتوانی و سختی های موجود در زندگی اش به وسیله موسیقی با دخترش ارتباط بر
قرار می کند. این زن در بسیاری از بخش های این فیلم برهنه است.
چارلز ترون
با برهنه شدن در فیلم «مونستر» محصول
سال 2003 جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد.
هال بری
با بازی در فیلم «مونسترز بال» محصول سال 2001 و برهنگی توانست جایزه بهترین بازیگر اسکار را به خود اختصاص دهد. وی در این فیلم نقش
زنی را ایفا می کند که به تازگی بیوه شده و رابطه ای را به تازگی با مردی که همسرش
را اعدام کرده آغاز می کند. برهنگی و روابط زناشویی بال در این فیلم در بخش های مختلفی از آن دیده می شود.
گلندا جکسون
با بازی و برهنگی در فیلم «زن عاشق»
محصول سال 1969 جایزه بهترین بازیگر اسکار را دریافت کرد.
کوبا گودینگ
بازیگر مرد فیلم «جری ماگویر» محصول
سال 1996 که جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت
کرد. وی در بخش های متفاوتی از این فیلم برهنه بود.
فای دوناوی
با برهنگی در فیلم «شبکه» محصول سال 1976 جایزه بهترین بازیگر مراسم
اسکار را دریافت کرد.
گوینس پالترو
با بازی و برهنگی در فیلم «شکسپیر
عاشق» محصول سال 1998 جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد.
جن فوندا
با بازی و برهنگی در فیلم کلوت محصول سال 1971 و «بازگشت به خانه» در
سال 1978 جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد.
کوین اسپس
با بازی و برهنگی در فیلم «زیبایی
آمریکا» محصول سال 1999 جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد.
جولی کریستی
با بازی و برهنگی در فیلم «عزیزم» محصول سال 1965 جایزه بهترین
بازیگر را در اختیار گرفت.
ژولیت پینوشه
با بازی و برهنگی در فیلم «بیمار
انگلیسی» محصول سال 1996 جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد.
راچل ویسز
با بازی و برهنگی در فیلم «باغبان ماندگار» جایزه بهترین بازیگر نقش
مکمل را در مراسم اسکار به خود اختصاص داد.
جسیکا لانگ
با بازی و برهنگی در فیلم آسمان آبی
محصول سال 1994 جایزه بهترین بازیگر اسکار را به خود اختصاص داد.
کریس کوپر
یکی دیگر از بازیگرانی است که با برهنگی در فیلم «اقتباس» محصول سال 2002 جایزه بهترین بازیگر نقش مکل را از اسکار دریافت کرد.
لخت و برهنه بازیگران درفیلم ها، بدل
آنهاست!
در سینما، بازیگران برای صحنههایی که خطرناکند، بدل دارند و این بدلها
هستند که به جایشان از آتش میگذرند و از ماشین در حال سقوط فرار میکنند. اما
این بدلها در جاهای دیگری نیز در مقابل دوربین قرار میگیرند که چندان خطری برای
بازیگر اصلی فیلم ندارد. از جمله جایی که بازیگر زن فیلم باید لخت شود و به هر
دلیلی تمایلی به انجام این کار ندارد. مثلا در فیلمنامه به خالکوبی بازیگر
اشاره شده است و بازیگر خالکوبی ندارد، یا نباید داشته باشد و دارد! و یا ممکن است
اندام برهنهی بازیگر آن ویژگیهایی که نویسندهی فیلمنامه در نظر داشته را نداشته
باشد. و البته در این میان بازیگرانی هم هستند که تمایلی ندارند که در فیلم کاملا برهنه شوند و یا در صحنههایی از
فیلم با بازیگر مقابلشان عشقبازی کنند.
کِیرا نایتلی (Keira
Knightley) در صحنهای
از فیلم دومینو (Domino)
اما خب به جای او بدل اوست که در آن صحنه بازی میکند. البته خود
کِیرا میگوید: «این به این خاطر نبود که من دوست نداشتم لخت شوم، فقط به این خاطر
بود که بدن من به زیبایی بدن بدلم نبود! کاش من آن بدن را داشتم!»
فریدا پینتو (Freida Pinto) در صحنهای از فیلم (Immortals)
چون در صحنهای از فیلم باید بدن او را عریان و از پشت نشان میدادند
و فریدا چندان تمایلی نداشت و سازندگان فیلم یک بدل به جای او انتخاب کردند.
میلا کونیس(Mila Kunis) در فیلم(Friends with Benefits)
بازیگر 41 سالهی آمریکایی که تمایل نداشته در بسیاری از صحنههای فیلم تمام
بدن خود را نمایش دهد، در صحنههایی از فیلم پیشنهاد میدهد که قسمتهایی از بدنش
را نمایش بدهند. اما زمانی که کار جلوتر میرود، میلا پیشنهاد استفاده از بدل را
میدهد و پذیرفته میشود. جیسکا آلبا (Jessica Alba)
به این شهرت دارد که دوست ندارد در هیچ فیلمی عریان شود. کارگردانها هم به این
مساله توجه میکنند و البته گاهی هم با مشکلاتی روبهرو میشوند.
مریل استریپ (Meryl Streep)
در سال ۱۹۹۲ برای فیلم (Death
Becomes Her) حاضر
نشد که بدن عریان خود را به دوربین نشان دهد، به همین خاطر از بازیگر دیگری به نام
کاترین بل (Catherine
Bell) استفاده شد، که
البته امروز دیگر گمنام نیست. او برای سالها در سریال تلویزیونی JAG بازی کرده و هماکنون در The Last Man Standing ایفای نقش میکند.
جولیا رابرتز (Julia
Roberts) در بسیاری از
صحنههای فیلم زن زیبا عریان نمایش داده شده است. اما در تمام این صحنهها بدل
اوست که عریان جلوی دوربین قرار گرفته است. حتی بر روی کاور فیلم هم این بدن،
جایگزین جولیا است که با صورت او میکس شده است!
بخش چهارم: راهکارهای پیش رو
قراردادهای شفاف
·
تعریف دقیق محدوده صحنههای حساس
·
حق وتو برای بازیگر در مرحله تدوین
·
استفاده از بدلهای
حرفهای
آموزش و توانمندسازی
·
کارگاههای «حقوق بازیگر» در مدارس
سینمایی
·
تشکیل اتحادیههای تخصصی برای حمایت از
بازیگران
·
سیستم رتبهبندی جدید برای محتوای جنسی
نتیجهگیری؛ زمان تغییر فرا رسیده
است
صنعت سینما
در آستانه تحولی اساسی است. همانطور که ناتالی پورتمن اشاره کرد: «هنر واقعی نیازی به استثمار
ندارد». باید ساختاری ایجاد شود که در آن بازیگران زن نه به خاطر بدنشان، بلکه به
خاطر استعدادشان مورد تقدیر قرار گیرند.
تحلیل فرهنگی هنری آسیانیوز ایران
گزارش حاضر نشان میدهد که صنعت سینمای هالیوود چگونه از برهنگی به عنوان ابزاری برای جذب مخاطب و فروش
بیشتر استفاده میکند، حتی اگر به قیمت ناراحتی بازیگران تمام شود.
۱. فشارهای پشت پرده
بسیاری از بازیگران زن
و مرد تحت فشار تهیهکنندگان و کارگردانان مجبور به انجام صحنههای برهنه میشوند. ماریا اشنایدر پس از فیلم آخرین تانگو در پاریس گفت: "به من نگفتند این صحنه
چقدر تحقیرآمیز خواهد بود."
۲. دوگانگی استانداردها
در حالی که برهنگی زنان اغلب برای
"زیباییشناسی" توجیه میشود، مردان معمولاً با انگیزههای متفاوتی مثل
"قدرت" یا "شهامت" در چنین صحنههایی ظاهر میشوند. مثال بارز
آن چارلز ترون در فیلم مونستر است که برهنگی او را به
اسکار رساند.
۳. پشیمانی و عواقب
بازیگرانی مثل کیت
وینسلت و هالی
بری اذعان کردهاند که برخی صحنهها ضرورتی نداشته، اما فشارهای صنعت سینما آنها را
مجبور به پذیرش کرده است. حتی جنیفر لارنس برای فیلم مسافران آنقدر مضطرب بود که قبل از فیلمبرداری مست کرد!
۴. نقش بدلها
استفاده از بدلهای
برهنگی (مثل جولیا رابرتز در زن زیبا) نشان میدهد که حتی در هالیوود، برخی ستارهها
حاضر نیستند تن به هر خواستهای بدهند.
این گزارش ثابت میکند که هالیوود هنوز درگیر کلیشههای جنسیتی است و بسیاری از بازیگران، سالها پس از فیلمبرداری، از انجام برخی
صحنهها احساس شرم میکنند. آیا وقت آن نرسیده که سینما به جای سوءاستفاده از بدن
بازیگران، روی داستانپردازی قویتر تمرکز کند؟