انتقادات کاربران ایرانی: اتهامات سنگین علیه سیاستهای ویزای آمریکا
در پاسخ به این پست، کاربران فارسیزبان در توییتر موجی از انتقادات را مطرح کردند. بسیاری از آنها آمریکا را به ریاکاری متهم کردند و مدعی شدند که این کشور در حالی از یکپارچگی سیستم مسافرتی خود سخن میگوید که به وابستگان رژیم جمهوری اسلامی ایران ویزا یا حتی شهروندی اعطا کرده است. برای مثال، کاربری به نام @GolestanParsa نوشت: «ما میخواهیم بدونیم اگر اینطور که شما میگی هست، این همه مزدور جمهوری اسلامی و تولههای سران رژیم چطور به آمریکا رسیدند و سیتیزن آمریکا شدند؟» این ادعاها به گزارشهایی قدیمیتر اشاره دارد، از جمله گزارشی از MEMRI در سال ۲۰۱۸ که به توییت دونالد ترامپ استناد کرده بود. Trump در آن زمان ادعا کرد که دولت اوباما در جریان مذاکرات هستهای (JCPOA)، به ۲۵۰۰ ایرانی، از جمله مقامات رژیم، شهروندی آمریکا اعطا کرده است.
کاربران دیگری مانند ShahyadIR و Saman_Sarraf نیز با لحنی تند به این موضوع واکنش نشان دادند و از سیاستهای دوگانه آمریکا انتقاد کردند. آنها معتقدند در حالی که دانشجویان و افراد عادی ایرانی برای دریافت ویزا با مشکلات زیادی مواجه هستند، افراد وابسته به رژیم ایران بهراحتی در آمریکا حضور دارند و حتی به تهدید ایرانیان مخالف رژیم در خاک این کشور میپردازند. این انتقادات نشاندهنده شکاف عمیق میان ادعاهای رسمی آمریکا و برداشت جامعه ایرانی از این سیاستهاست.
مناقشه نام خلیج فارس: یک درگیری فرهنگی-سیاسی
یکی از نکات جالب در پاسخهای کاربران، استفاده گسترده از هشتگ PersianGulf بود. این هشتگ به مناقشه دیرینه بر سر نام خلیج فارس اشاره دارد که از نظر تاریخی و بینالمللی به این نام شناخته شده است. با این حال، برخی کشورهای عربی از عنوان «خلیج عربی» استفاده میکنند، موضوعی که همواره حساسیت ایرانیان را برانگیخته است. در سال ۲۰۱۲، گوگل مپس تصمیم گرفت نام این خلیج را به «خلیج» تغییر دهد، که با واکنش شدید ایرانیان همراه شد. کاربران در توییتر با کمپینهایی مانند «خلیج فارس کجاست؟» به این اقدام اعتراض کردند.
در پاسخهای اخیر نیز، کاربران با انتشار تصاویری از نقشههای تاریخی و پرچمهایی با نماد خلیج فارس، بر هویت تاریخی این نام تأکید کردند. برای مثال، Talwaseh در پاسخ به پست وزارت خارجه آمریکا نوشت: «پس اینهمه مقامات سابق و فعلی ج.ا و خانوادههاشون چطور گرینکارت دارند؟» و در ادامه از هشتگ PersianGulf استفاده کرد. این واکنشها نشان میدهد که برای بسیاری از ایرانیان، موضوع نام خلیج فارس نهتنها یک مسئله جغرافیایی، بلکه بخشی از هویت ملی و مبارزه با تحریف تاریخ است.
پیشینه سیاستهای ویزای آمریکا و تنشها با ایران
سیاستهای ویزای آمریکا در سالهای اخیر بارها مورد انتقاد قرار گرفته است، بهویژه در ارتباط با ایرانیان. پس از امضای توافق هستهای در سال ۲۰۱۵، گزارشهایی منتشر شد که ادعا میکرد دولت اوباما به برخی مقامات ایرانی و نزدیکان آنها شهروندی یا اقامت دائم اعطا کرده است. این ادعاها هرچند از سوی منابع رسمی تأیید نشده، اما در فضای سیاسی ایران و آمریکا بازتاب گستردهای داشته است.
از سوی دیگر، سیاستهای سختگیرانهتر ویزا پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ، از جمله «ممنوعیت سفر» (Travel Ban) که ایرانیان را نیز هدف قرار داد، باعث شد بسیاری از دانشجویان و مهاجران ایرانی با مشکلات جدی مواجه شوند. این در حالی است که گزارشهایی از حضور افراد وابسته به رژیم ایران در آمریکا، بهویژه در ایالتهایی مانند کالیفرنیا، همچنان بحثبرانگیز است. کاربران در توییتر به این موضوع اشاره کردهاند که چرا افراد عادی برای دیدار خانوادههایشان ماهها در انتظار ویزا میمانند، اما برخی وابستگان رژیم بهراحتی در آمریکا تردد میکنند.
نگاهی به واکنشهای جهانی و سیاستهای آمریکا
موضوع یکپارچگی سیستم مسافرتی آمریکا تنها به ایران محدود نمیشود. در مارس ۲۰۲۵، وزارت امور خارجه آمریکا سیاستی را اعلام کرد که بر اساس آن، مقامات خارجی دخیل در بازگرداندن اجباری اویغورها و دیگر گروههای قومی یا مذهبی به چین، با محدودیت ویزا مواجه میشوند. این سیاست که بر اساس بخش ۲۱۲(الف)(۳)(سی) قانون مهاجرت و ملیت آمریکا اجرا میشود، نشاندهنده تلاش این کشور برای مقابله با نقض حقوق بشر در سطح جهانی است. با این حال، کاربران ایرانی معتقدند که چنین سیاستهایی بهصورت گزینشی اعمال میشوند و در مورد ایران، بیشتر جنبه نمایشی دارند تا عملی.
نتیجهگیری: چالشهای پیشرو
پست وزارت امور خارجه آمریکا در توییتر، اگرچه با هدف نشان دادن تعهد این کشور به یک سیستم مسافرتی شفاف منتشر شد، اما بهسرعت به صحنهای برای ابراز نارضایتیهای عمیقتر تبدیل شد. انتقادات کاربران ایرانی، از اتهامات اعطای شهروندی به وابستگان رژیم ایران گرفته تا تأکید بر نام خلیج فارس، نشاندهنده پیچیدگی روابط میان دو کشور است. این واکنشها نهتنها به مسائل سیاسی، بلکه به هویت فرهنگی و تاریخی ایرانیان نیز گره خورده است.
برای بهبود این روابط و کاهش بیاعتمادی، آمریکا نیاز به شفافیت بیشتری در سیاستهای مهاجرتی خود دارد. از سوی دیگر، جامعه ایرانی نیز با حساسیتهای تاریخی و فرهنگی خود، انتظار دارد که هویت و تاریخش در سطح بینالمللی محترم شمرده شود. تا زمانی که این شکافها پر نشود، چنین تنشهایی در فضای مجازی و واقعی ادامه خواهد داشت.