به گزارش آسیانیوز ایران ؛ در هفتههای اخیر، دانشآموزان دبستانی، راهنمایی و دبیرستانی با چالشهای جدی ناشی از قطع برق مواجه شدهاند. گویا ساعت آغازین مدارس از این پس ۶ صبح خواهد بود. باید گفت، دانشآموزانی که از ساعت پنج صبح مجبورند برای رفتن به مدرسه آماده شوند، قطعا ساعات خوبی را تجربه نخواهند کرد و این اثر منفی بر یادگیری و آموزش به مراتب از قطع برق بیشتر خواهد بود.
مشکلات ناشی از قطع برق
۱. عدم دسترسی به امکانات آموزشی
قطع برق باعث میشود که کلاسها از تجهیزات آموزشی مانند پروژکتورها و رایانهها بهرهمند نشوند. این مسئله میتواند کیفیت آموزش را به شدت کاهش دهد و مانع استفاده از روشهای نوین تدریس گردد.
۲. کاهش کیفیت یادگیری
بسیاری از دانشآموزان به دلیل کمبود نور و گرما در کلاسها نمیتوانند بهخوبی تمرکز کنند. این عدم تمرکز میتواند منجر به کاهش کیفیت یادگیری و افت تحصیلی شود.
۳. تأثیر بر سلامت جسمی
مدارس فاقد سیستمهای سرمایشی کافی، دانشآموزان را در معرض گرما و نارساییهای بهداشتی قرار میدهند. این وضعیت بهویژه در فصلهای گرم سال میتواند به مشکلات جسمی نظیر خستگی و گرمازدگی منجر شود.
۴. اضطراب و فشار روانی
عدم ثبات در شرایط محیطی و آموزشی میتواند به افزایش اضطراب و استرس در دانشآموزان منجر شود و احساس عدم امنیت و نگرانی درباره آینده تحصیلی را به مشکلات موجود اضافه کند.
پیشنهاداتی برای بهتر شدن شرایط
والدین و معلمان از مسئولان مدارس و نهادهای مربوطه درخواست دارند تا با برنامهریزی مناسب و ارائه راهحلهای مؤثر، مشکلات ناشی از قطع برق را کاهش دهند. برخی از پیشنهادات به تفصیل به شرح زیر است.
۱. برنامهریزی برای برگزاری کلاسهای درس در بهترین زمان
الف. تغییر زمان کلاسها: پیشنهاد میشود زمان برگزاری کلاسها به ساعات بعد از ظهر منتقل شود تا دانشآموزان در زمانهای مناسبتری در مدرسه حضور داشته باشند.
ب. تنظیم برنامههای فشرده: ایجاد برنامههای آموزشی فشرده که در زمانهای کوتاهتری کلاس را پوشش دهد.
۲. استفاده از منابع انرژی جایگزین
الف. فراهم کردن ژنراتورها: مدارس میتوانند ژنراتورهای برق اضطراری تهیه کنند تا در زمان قطع برق، تجهیزات آموزشی و روشنایی کلاسها فعال باشند.
ب. استفاده از پنلهای خورشیدی: سرمایهگذاری در نصب پنلهای خورشیدی میتواند به تأمین انرژی در زمانهای بحرانی کمک و مستقل از شبکه برق عمل کند.
۳. اطلاعرسانی گسترده
الف. برنامههای اطلاعرسانی: برگزاری جلسات و کارگاههای آموزشی برای والدین و دانشآموزان به منظور افزایش آگاهی درباره زمانهای پیشبینی شده قطعی برق و نحوه مدیریت زمان.
ب. استفاده از رسانهها: ارسال پیامهای اطلاعرسانی از طریق رسانههای اجتماعی و پیامک به خانوادهها برای اطلاعرسانی به موقع در مورد وضعیت برق.
۴. ایجاد محیطهای آموزشی مناسب
الف. تأمین امکانات سرمایشی: نصب سیستمهای تهویه هوا و خنککنندههای مناسب برای کاهش تأثیر گرما بر روی دانشآموزان.
ب. توسعه فضاهای یادگیری میدانی: ایجاد فضاهای یادگیری در فضای باز که دانشآموزان بتوانند در مواقع قطع برق از آنها استفاده کنند.
۵. لزوم حمایت روانی و اجتماعی
الف. برگزاری جلسات مشاوره: ایجاد برنامههای مشاورهای برای دانشآموزان به منظور مدیریت استرس و اضطراب ناشی از شرایط نامناسب محیطی.
ب. تقویت روابط اجتماعی: ایجاد فرصتهایی برای برقراری ارتباطات اجتماعی میان دانشآموزان، مانند برگزاری فعالیتهای گروهی و فرهنگی.
امید است که با همکاری و همیاری تمامی نهادهای مرتبط، مشکلات موجود به زودی حل شود و دانشآموزان بتوانند در محیطی مناسب و سالم به تحصیل بپردازند.