1. استفاده از دربهای غیراستاندارد در مسیرهای اضطراری
در گذشته در بسیاری از ساختمانهای بزرگ مسکونی و یا تجاری، از دربهای معمولی در مسیرهای تخلیه اضطراری استفاده میشد که در برابر آتش مقاومت کافی نداشت و نبود این مقاومت باعث میشد بعد از حریق، درب به سرعت تخریب شود و راه فرار را مسدود کند. در واقع فقدان مقاومت حرارتی کافی و عدم رعایت استانداردهای NFPA مشکلات اصلی این دربها بود. این موضوع بهویژه در مجتمعهای مسکونی و تجاری که تردد بالایی دارند، خطرناک است. به این ترتیب برای حفظ ایمنی در برابر حریق یک ساختمان، راهکار اصولی استفاده از درب ضد حریق استاندارد است که تا 240 دقیقه در برابر شعله مقاومت میکند. یک درب ضد حریق با متریالهایی مثل پشم سنگ و فولاد ساخته شده و مسیرهای تخلیه را برای فرار ایمن نگه میدارد.
2. نادیده گرفتن تجهیزات اطفای حریق در طبقات
از دیگر خطاهای رایجی که ایمنسازی ساختمانها در برابر حریق را زیر سوال میبرد، عدم نصب تجهیزات اطفای حریق در طبقات، خصوصا به هدف کاهش هزینهها بوده است. بسیاری از مجتمعها فاقد تجهیزات کافی حتی یک جعبه آتش نشانی معمولی در نقاط کلیدی مثل راهروها یا پارکینگها هستند، یا تجهیزات نصبشده بهدلیل عدم بازرسی، غیرقابل استفاده شدهاند. این مشکل میتواند واکنش سریع به حریق در زمان آتشسوزی را مختل کند و خسارات آتی را افزایش دهد. در صورتی که نصب جعبه آتش نشانی مجهز به شیلنگ، کپسول و نازل در هر طبقه برای هر ساختمان ضروری است. ضمنا این جعبهها باید در مکانهای قابل دسترس و بهصورت استراتژیک قرار گیرند تا در مواقع اضطراری، ساکنان یا آتشنشانان بهسرعت و به راحتی به آنها دسترسی داشته باشند.
3. عدم کنترل دود در هنگام آتشسوزی
در بسیاری از گزارشات آتشنشانی عنوان شده است که دود ناشی از آتشسوزی به دلیل ایجاد خفگی، از خود شعلهها خطرناکتر است. با این حال اما بسیاری از ساختمانها سیستمهای کنترل دود را نادیده میگیرند. این اشتباه باعث میشود دود بهسرعت در طبقات و راهروها پخش شده و دید را مختل کند که یکی از اصلیترین راهکارها خصوصا در ساختمانهای بزرگ و پرتردد استفاده از پرده ضد حریق برای ایجاد مناطق ایمن در زمان آتشسوزی و جلوگیری از انتشار دود است. کارکرد پرده ضد حریق به این صورت است که با داشتن متریال مقاوم، بخشهای مختلف یک ساختمان را جدا کرده و مانع حرکت دود به سمت خروجیها میشود. به این ترتیب برای افزایش ایمنی در برابر حریق یک ساختمان، نصب پرده دودبند در مکانهایی مثل لابیها، راهپلهها و ورودیهای اصلی را در نظر بگیرید، چون خطر خفگی را به شدت کاهش میدهد.
4. اتکا به تجهیزات بدون آموزش ساکنان یا کارکنان
عدم اطلاع از نحوه کارکرد تجهیزات اطفای حریق، مسئلهای است که معمولا فراموش میشود و یا با بیتوجهی از کنار آن رد میشوند. وجود جعبه آتش نشانی و تجهیزات مربوط به آن کافی نیست، اگر افراد ندانند چگونه در مواقع اضطراری از آنها استفاده کنند. متاسفانه بسیاری از ساکنان مجتمعهای مسکونی و تجاری یا کارکنان ادارات نمیدانند چگونه کپسول آتشنشانی را فعال کنند یا از مسیرهای تخلیه ایمن استفاده کنند. این ناآگاهی میتواند زمان واکنش به حریق را افزایش دهد و خسارات را تشدید کند، تا جایی که یک آتشسوزی محدود را تبدیل به یک مسئله ناگوار میکند.
در نتیجه برای افزایش و ارتقاء ایمنی در برابر حریق، برگزاری دورههای آموزشی منظم برای ساکنان و کارکنان هر ساختمانی ضروری است. این دورهها باید شامل آموزش استفاده از جعبههای آتشنشانی و شناسایی خروجیهای اضطراری مجهز به درب ضد حریق باشد. (حتی میتوانید با همکاری سازمان آتشنشانی برای اجرای مانورهای دورهای و آموزش عملی، به سادگی اطمینان یابید که همه افراد در شرایط واقعی آمادهاند.)
5. انتخاب متریال غیرمقاوم در طراحی داخلی
استفاده از متریالهای قابل اشتعال مثل چوب بدون روکش مقاوم یا پارچههای قابلاشتعال در طراحی داخلی، از خطرناکترین اشتباهات است. این مواد میتوانند سرعت گسترش آتش را افزایش داده و خسارات جانی و مالی را تشدید کنند. برای مثال پردهها یا کفپوشهای غیراستاندارد بهسرعت شعلهور میشوند و مسیرهای تخلیه را ناامن میکنند. اگر میخواهید به ایمنی یک ساختمان در برابر حریق در زمان طراحی دقت کنید، باید به استفاده از متریالهای مقاوم مثل پوششها و فوم ضدحریق توجه کنید.
نتیجهگیری
تاکید میکنیم ایمنی در برابر حریق با رفع اشتباهات ساده اما حیاتی تضمین میشود. در صورتی که بیتوجهی به مواردی که گفتیم میتواند خسارات جبرانناپذیری به دنبال داشته باشد. با اجرای این راهکارها، مدیران ساختمان میتوانند محیطی ایمن ایجاد کنند. برای مشاوره تخصصی و انتخاب تجهیزات مناسب، همین امروز با کارشناسان آریادرسام تماس بگیرید: 02178741