آسیانیوز ایران / یزد ؛ هفته دولت هر سال فرصتی است برای مرور دستاوردها و وعدهها؛ اما در کوچه و خیابان یزد، روایت دیگری شنیده میشود؛ روایتی از رنج، فشار و استیصال مردمی که سالها پشتوانه وفادار نظام و دولت بودهاند، اما امروز در برابر موج سهمگین گرانیها، ناترازیها و بیعدالتیهای اقتصادی، بیش از هر زمان دیگری خم شدهاند.
در یک نگاه ساده به بازار یزد، حتی ابتداییترین مایحتاج روزانه خانوادهها، از نان و میوه گرفته تا مواد غذایی داخلی، با جهشی بیمحابا در قیمت روبهروست؛ در حالی که این کالاها نه وابستگی جدی به ارز و واردات دارند و نه بهانهای برای گرانی افسارگسیخته. پرسش ساده مردم این است: چرا هزینه یک زندگی معمولی، فقط برای «زنده ماندن»، هر روز فراتر از توان درآمدیشان میرود؟
از سوی دیگر، بحران برق و آب به قصهای پرغصه بدل شده است. قطعیهای مکرر برق، ناترازی شبکه، و افزایش تعرفهها تحت عنوان «پرمصرفی» عملاً همه خانوارها را درگیر کرده است. نتیجه روشن است: مردمی که گرمای طاقتفرسای یزد را با کولرهای خاموش تاب میآورند و قبضهایی دریافت میکنند که هیچ تناسبی با درآمدشان ندارد. همین وضعیت در حوزه آب نیز به چشم میخورد؛ هزینههای رو به افزایش در برابر خدماتی که کیفیت و پایداری آن هر روز زیر سؤال میرود.
بیشترین فشار اما بر دوش قشر حقوقبگیر و بازنشسته است. کسانی که سی سال عمر خود را برای خدمت به این سرزمین صرف کردهاند، امروز با حقوقی ناهمگون با هزینههای واقعی زندگی، به سختی روزگار میگذرانند. تورم افسارگسیخته، بیثباتی بازار و شکاف درآمد و هزینه، امید به آینده را در میان این قشر به شدت فرسوده کرده است. آیا رواست که «نسل وفاداری» که ستونهای جامعه را ساختهاند، امروز در استیصال و نگرانی روزگار بگذرانند؟
فقر و فساد، هر دو از دل همین شکافها سر بر میآورند. فقر، بذر یأس میکارد و فساد، اعتماد عمومی را میبلعد. این دو در کنار هم، سرمایه اجتماعی نظام و دولت را تهدید میکنند. مردم یزد، صبور و نجیب، هنوز پشتوانهای محکم برای نظام و رهبریاند؛ اما آیا این همه فشار و بیتوجهی به مطالباتشان، «حق» آنان است؟
هفته دولت امسال، نه باید صرفاً ویترینی برای افتتاح پروژهها و ردیف کردن آمارهای مالی باشد، بلکه باید لحظهای برای شنیدن صدای بیصدای مردم باشد. مردمی که با وجود همه سختیها هنوز پای انقلاب ایستادهاند، انتظار دارند دولت چهاردهم، به جای شعار، برای مهار گرانیهای افسارگسیخته، اصلاح نظام توزیع، واقعیسازی حقوقها و بازگرداندن عدالت به سفره مردم برنامهای ملموس ارائه دهد.
این یادداشت نه برای سیاهنمایی، که برای مطالبهگری است. اگر دولت میخواهد هفته دولت به یک جشن ملی تبدیل شود، باید صدای رنج مردم یزد و ایران را به رسمیت بشناسد. مردم حق دارند؛ و حق این مردم وفادار، «زندگی آبرومند» است، نه فقط زنده ماندن