آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
تلاش باشگاه پرسپولیس برای تقویت خط حمله خود در آستانه نیم فصل، با نام شهریار مغانلو گره خورده بود. مذاکرات پشت پرده به اوج خود رسیده بود و به نظر میرسید هواداران آبیپوش به زودی شاهد معرفی یک مهاجم کلاسیک و باکیفیت باشند. مدیران پرسپولیس، به ویژه علی درویش، تمام تلاش خود را به کار بستند. سفر به دبی و مذاکره مستقیم با مقامات باشگاه الامارات کلباء، نشان از عزم راسخ این مجموعه برای به سرانجام رساندن این انتقال مهم داشت. حتی اخباری از توافق اولیه بین دو باشگاه نیز به گوش میرسید.
اما در کمال ناباوری، یک عامل تعیینکننده که شاید کمتر کسی آن را پیشبینی میکرد، مسیر این انتقال را مسدود کرد: سرمربی تیم کلباء. گزارشها حاکی از آن است که او با وجود موافقت مدیریت باشگاه، حاضر به از دست دادن این ستاره ایرانی نشده و به طور قاطع با خروج او مخالفت کرده است. اکنون این رویای انتقال به یکباره فروپاشیده و این سؤال بزرگ در فضای فوتبال ایران مطرح شده که آیا پرسپولیس میتواند گزینه دیگری با این کیفیت پیدا کند؟ این شکست نه تنها یک بازیکن، که یک استراتژی را از دسترس مدیران خارج کرده است.
این شکست در مذاکرات، فراتر از از دست دادن يک بازیکن است و یک درس استراتژیک برای مدیران فوتبال ایران محسوب میشود. از منظر فنی، مغانلو دقیقاً همان پازل گمشده پرسپولیس بود؛ یک هافبک خلاق، با پاس کاری دقیق و دید بازیسازی عالی که میتوانست حلقه اتصال میانیfield به خط حمله باشد و مشکلات تیم در شکافتن دفاع تیمهای دفاعی را مرتفع کند.
اما تحلیل این ماجرا به نقش پررنگ سرمربیان در لیگهای حرفهای مانند امارات برمیگردد. در بسیاری از باشگاههای مدرن، مربی نه تنها یک مربی ساده، بلکه یک «منیجر» است که در تصمیمهای نقل و انتقالاتی حق وتو دارد. سرمربی کلباء قطعاً مغانلو را در برنامههای آتی خود دیده است. عملکرد قابل قبول مغانلو در نیم فصل گذشته و تطبیق پذیری او در سیستمهای مختلف، او را به یک بازیکن کلیدی برای مربی خود تبدیل کرده بود.
از سوی دیگر، این اتفاق ضعف استراتژیک پرسپولیس در داشتن «گزینه دوم» را آشکار کرد. به نظر میرسد تمام تخممرغهای باشگاه در سبد مغانلو قرار داشت و با شکست آن، برنامهریزیها دچار آشفتگی شده است. در معاملات حرفهای، همیشه باید چندین سناریو به صورت موازی پیش برود تا در صورت شکست یکی، دیگری فعال شود. در نهایت، این موضوع میتواند تأثیر مستقیمی بر روحیه تیم داشته باشد. انتظارات هواداران و حتی احتمالاً بازیکنان برای دیدن یک تقویت کننده جدید، اکنون با یک ناامیدی تبدیل شده که باید به دقت توسط کادر فنی مدیریت شود. اینجاست که نقش روانشناسی یک مربی در کنار تاکتیکهایش به خوبی خود را نشان میدهد.