آسیانیوز ایران؛ سرویس افغانستان:
گروهک تروریستی طالبان در افغانستان بار دیگر با صدور دستورالعملهای محدودکننده، زندگی اجتماعی مردم این کشور را تحت کنترل شدید قرار داده است. در تازهترین اقدام، تروریست های طالبان قوانین سختگیرانهای برای برگزاری مراسم عروسی وضع کرده که آزادیهای فردی و فرهنگی مردم را به شدت محدود میکند. بر اساس این دستورالعمل جدید، تمامی جنبههای مراسم عروسی - از تعداد مهمانان گرفته تا نوع غذاهای سرو شده و حتی نورپردازی - تحت نظارت و کنترل دقیق قرار میگیرد. این محدودیتها که به بهانه "پیشگیری از اسراف" و "رعایت شئونات اسلامی" من درآوردی وضع شدهاند، در واقع نوعی تحمیل سبک زندگی خاص بر مردم افغانستان است.
یکی از جنجالیترین بندهای این دستورالعمل، محدودکردن حق تصمیمگیری خانواده عروس است. طبق این قانون، تنها خانواده داماد حق تصمیمگیری درباره زمان و چگونگی برگزاری مراسم را دارند و خانواده عروس عملا از هرگونه حق دخالتی محروم شدهاند!!! این محدودیتها در حالی اعمال میشود که مردم افغانستان با بحرانهای اقتصادی شدید، فقر گسترده و محرومیت از پایه ای ترین حقوق انسانی دست و پنجه نرم میکنند. حالا با افزوده شدن این محدودیتهای اجتماعی، فشار بر زندگی روزمره مردم افزایش یافته است.
۱. ابعاد مختلف محدودیتها
-
محدودیت غذایی
اجازه سرو تنها "داشی و سالاد سبزی" برای صبحانه و "قابلی پلو، سالاد و میوه" برای ناهار و شام
- محدودیت تجملات:ممنوعیت کامل استفاده از نورافشانی و رقص نور
- محدودیت تعداد:حداکثر ۵۰۰ نفر برای مهمانیهای عروسی
- محدودیت حقوقی: محرومیت خانواده عروس از حق تصمیمگیری
۲. اهداف پشت این محدودیتها
- کنترل اجتماعی:گسترش دامنه کنترل حکومت بر جزئیات زندگی مردم
- اجبار فرهنگی تحمیل تفسیر خاصی از شریعت بر جامعه
- منحرف کردن توجه منحرف کردن افکار عمومی از مشکلات اقتصادی و سیاسی
- یکسانسازی از بین بردن تنوع فرهنگی و قومی در افغانستان(این امارت اسلامیست یا حکومتی کومونیستی؟!)
۳. پیامدهای اجتماعی و اقتصادی
-
تأثیر بر کسب و کار
آسیب به صنعت کیترینگ، سالنهای عروسی و مشاغل وابسته
-
فرهنگی
از بین رفتن آداب و رسوم محلی در مراسم عروسی
-
اجتماعی
ایجاد تنش بین خانوادهها به ویژه بین خانواده عروس و داماد
- روانی
افزایش فشار روانی بر جوانانی که قصد ازدواج دارند
۴. زمینههای تاریخی
- سابقه تروریست های طالبان در اعمال محدودیتهای اجتماعی در دوره اول حکومت (۱۹۹۶-۲۰۰۱)
- رویکرد سلفی-جهادی در تفسیر دروغین از شریعت
- عدم توجه به تنوع فرهنگی و قومی در افغانستان
- سواستفاده از دین برای توجیه کنترل اجتماعی
۵. واکنشهای پیشبینی شده
- مقاومت فعالانه مردم در قالب عدم رعایت محدودیتها
- گسترش مراسم خصوصی و مخفیانه
- افزایش انتقادات بینالمللی از حقوق بشر در افغانستان
- تقویت روایت باطل و گمراه طالبان درباره "اجرای شریعت" من درآوردی آن ها
۶. چالشهای اجرایی
- مشکل در نظارت بر اجرای این محدودیتها در سطح کشور
- امکان فساد و رشوهگیری مأموران ناظر
- عدم استقبال عمومی از این محدودیتها
- امکان ایجاد بازار سیاه برای خدمات عروسی