آسیانیوز ایران؛ سرویس افغانستان:
جادههای نا امن افغانستان یک بار دیگر شاهد یکی از تاریکترین و مرگبارترین روزهای خود بود. فاجعهای چنان هولناک که آمار کشتههای آن دقایقی است که از مرز ۸۰ نفر گذشته و همچنان در حال افزایش است. این حادثه دلخراش بامداد امروز در استان هرات، در غرب افغانستان رخ داد. بر اساس گزارشهای اولیه، یک دستگاه اتوبوس مسافربری که گفته میشود حامل جمعی از مهاجران بود، در مسیر حرکت خود با دو دستگاه کامیون و یک موتورسیکلت برخورد کرد.
برخورد مهیب به حدی شدید بود که باعث واژگونی و در پی آن، آتشگیری کامل اتوبوس شد. این آتش سوزی گسترده و شدید، فرصت هرگونه فرار و نجات را از سرنشینان گرفت و صحنه را به جهنمی واقعی تبدیل کرد. مقامات پلیس افغانستان به صورت رسمی شمار تلفات این حادثه را ۸۵ کشته اعلام کردهاند. میان جانباختگان، اجساد ۱۷ کودک نیز شناسایی شده است که بر عمق فاجعه و غم انسانی این واقعه میافزاید. این حادثه را میتوان یکی از کشندهترین حوادث ترافیکی چند دهه اخیر در افغانستان دانست. این فاجعه تنها یک حادثه تصادف نیست؛ بلکه نشاندهنده تقاطع چندین بحران ساختاری است که نیاز به تحلیل چندبعدی دارد:
۱. بحران ایمنی زیرساختهای حملونقل در افغانستان
این حادثه به وضوح نشاندهنده وضعیت ناامن جادهها، استانداردهای پایین خودروها (احتمالاً فرسودگی ناوگان)، و احتمالاً عدم رعایت قوانین بارز راهنمایی و رانندگی است. چنین حوادثی در جادههای پرتردد و کمامکانات افغانستان متأسفانه دور از انتظار نیست، اما مقیاس این حادثه، آن را به یک "زنگ خطر" ملی تبدیل میکند.
۲. فاکتور انسانی و بار اضافه
اشاره به اینکه اتوبوس "حامل مهاجران" بوده، میتواند به مسئله "حمل بار انسانی" بیش از ظرفیت و سفرهای پرخطر اشاره داشته باشد. افراد در شرایط سخت اقتصادی یا مهاجرت، اغلب مجبور به استفاده از وسایل نقلیه غیراستاندارد و پرجمعیت میشوند که خود احتمال بروز حادثه و تلفات گسترده را به شدت افزایش میدهد.
۳. فاجعه دوم
آتشسوزی پس از تصادف: عامل اصلی تلفات بالا در این حادثه، برخورد و واژگونی نبوده، بلکه "آتشسوزی" پس از آن بوده است. این موضوع سؤالات فنی جدی را مطرح میکند: آیا باک سوخت خودروها استانداردهای ایمنی را داشت؟ آیا مواد قابل اشتعال دیگری در کامیونها وجود داشته؟ و مهمتر از همه، آیا هیچ سیستم اطفاء حریقی در محل وجود داشت یا دسترسی به خدمات امدادی چقدر سریع بوده؟ به نظر میرسد آتش به قدری سریع گسترش یافته که فرصت فرار را از مردم گرفته است.
۴. بعد انسانی و بحران مهاجرت
این که قربانیان را "مهاجران" عنوان کردهاند، بعد غمانگیز دیگری به ماجرا میافزاید. این افراد احتمالاً در جستوجوی زندگی بهتر یا فرار از شرایط سخت، جان خود را در مسیری ناامن از دست دادهاند. مرگ ۱۷ کودک نیز فاجعه را دوچندان میکند و نشان میدهد که بحرانهای انسانی چگونه میتوانند تا پایانی چنین تلخ پیش روند. این حادثه زخم کهنه بحران مهاجرت در منطقه را نیز تازه میکند.