آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
تکواندو ایران شاهد صحنهای تأسفبار بود. در میانه رقابتهای جهانی چین، مهروز ساعی - سرمربی تیم ملی تکواندو بانوان و خواهر رئیس فدراسیون - با فریادی توهینآمیز خطاب به یکی از ملیپوشان جوان کشورش فریاد زد: «واقعاً لیاقت نداری!» این جمله دردناک خطاب به سعیده نصیری، ملیپوش ۲۱ ساله وزن ۴۶- کیلوگرم ایران بود که در اوج فشار مسابقه، به جای دریافت حمایت و راهنمایی از سرمربی خود، با چنین برخورد تحقیرآمیزی روبرو شد. این اتفاق در شرایطی رخ داده که تیم ملی تکواندو بانوان ایران در مسابقات جهانی چین با افت تاریخی روبرو شده است. تمامی شاگردان ساعی یکی پس از دیگری حذف شدهاند و حتی نایبقهرمان المپیک پاریس نیز نتوانسته به مدال دست پیدا کند.
روزنامه فرهیختگان در گزارش تحلیلی خود از این رویداد، از ساعی به عنوان یکی از اصلیترین دلایل این افت تاریخی نام برده است. این روزنامه نوشته است: «خانم ساعی آنقدر زیر فشار است و در مأموریت خودخوانده جدیدش ناموفق ظاهر شده که ترجیح میدهد آن را با توهین به شاگردش خالی کند.» رفتار غیرحرفهای ساعی در تضاد شدید با رفتار سایر سرمربیان تیمهای ملی قرار دارد. حتی پس از شکستهای سنگین، سایر مربیان پشت شاگردان خود را خالی نمیکنند. این برخورد نه تنها روحیه یک ورزشکار جوان را تخریب کرده، بلکه آینده ورزشی او را نیز تحت تأثیر قرار داده است. نصیری که در ۲۱ سالگی میتواند آینده درخشانی در تکواندو داشته باشد، با چنین برخوردی از سوی سرمربی خود روبرو شده است.
اتفاقی که در چین رخ داد، تنها به یک مورد توهین محدود نمیشود، بلکه نشان از بحران مدیریتی عمیقتری در تکواندو بانوان ایران دارد. بحرانی که میتواند به از دست رفتن یک نسل از استعدادهای جوان بینجامد. این گزارش به بررسی ابعاد مختلف این رویداد و تحلیل پیامدهای آن برای آینده تکواندو ایران میپردازد.
بی مسولیتی مدیریتی و حرفهای
برخورد ساعی نمونه بارز مدیریت غیرحرفهای در ورزش است. یک مربی حرفهای باید در شرایط سخت، پشتیبان ورزشکاران باشد. این رفتار نشان میدهد که احتمالاً سیستم گزینش مربیان در فدراسیون تکواندو با مشکل روبرو است. انتصاب بر اساس رابطه خانوادگی به جای شایستگی حرفهای میتواند به چنین رفتارهایی بینجامد. فقدان نظام نظارتی مؤثر بر عملکرد مربیان نیز از مشکلات ساختاری است. چنین رفتارهایی باید توسط نهادهای ناظر مورد بررسی قرار گیرد.
تحلیل روانشناختی و تربیتی
این برخورد میتواند آسیب روانی جدی به ورزشکار جوان وارد کند. یک ورزشکار ۲۱ ساله در مرحله حساسی از رشد حرفهای خود قرار دارد. تحقیر در جمع میتواند به از دست رفتن اعتماد به نفس ورزشکار بینجامد. این موضوع میتواند آینده حرفهای او را تحت تأثیر قرار دهد. نقش مربی به عنوان الگو و راهنما در این اتفاق کاملاً زیر سؤال رفته است. یک مربی باید منبع انگیزه و الهام باشد.
عملکرد و ورزشی
افت عملکرد تیم ملی تکواندو بانوان نیازمند بررسی علل ریشهای است. این اتفاق تنها نشانهای از مشکلات بزرگتر است. احتمالاً سیستم تمرینی و آمادهسازی تیم ملی با مشکل روبرو است. شکست تمامی ورزشکاران نشان از ضعف سیستم دارد. فشارهای روانی ناشی از مدیریت نامناسب میتواند بر عملکرد ورزشکاران تأثیر منفی گذاشته باشد. این موضوع نیازمند بررسی کارشناسی است.
عدم وجود نگاه ساختاری و تشکیلاتی
نقش رابطه خانوادگی در انتصابهای فدراسیون نیازمند بازنگری است. این موضوع میتواند به فساد و مدیریت ناکارآمد بینجامد. فقدان سیستم پاسخگویی در فدراسیون باعث شده چنین رفتارهایی بدون پیامد باقی بماند. نیاز به ایجاد مکانیسم های نظارتی احساس میشود. ساختار تصمیمگیری در فدراسیون ممکن است شفاف نباشد. این عدم شفافیت میتواند به تصمیمگیریهای غیرتخصصی بینجامد.
تحلیل رسانهای و افکار عمومی
پوشش رسانهای این اتفاق میتواند به شفافیت بیشتر کمک کند. اما باید از هیجانگرایی پرهیز کرد. واکنش افکار عمومی به این اتفاق likely منفی خواهد بود. مردم معمولاً از ورزشکاران جوان در برابر چنین برخوردهایی دفاع میکنند. این اتفاق میتواند به بررسی ساختاری مشکلات ورزش ایران بینجامد. ممکن است موارد مشابه دیگری نیز وجود داشته باشد.