نتیجه بازی پرسپولیس استقلال خوزستان

آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:

جمعه شانزدهم آبان ۱۴۰۴، تاریخی شد برای باشگاه پرسپولیس. ورزشگاه شهر قدس شاهد آغاز دورانی تازه بود؛ دورانی که با نام اوسمار گره خورده است. هواداران با امیدی دوباره، سکوها را پر کرده بودند تا نمایی از یک شروع نو را به تماشا بنشینند. حریف این شروع تازه، استقلال خوزستان بود، تیمی که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کرد اما قصد داشت با روحیه‌ای جنگنده، میزبان خود را غافلگیر کند. اما از همان دقایق اولیه، مشخص بود که پرسپولیس امروز با انگیزه‌ای دیگر پا به میدان گذاشته است. نفس‌ها در سینه حبس شد وقتی مارکو باکیچ در دقیقه سیزدهم، توپ را از بالای دروازه بیرون فرستاد. این تنها یکی از فرصت‌های متعددی بود که خط حمله سرخ‌ها برای حریف ایجاد می‌کرد. فشار پرسپولیس برای گشایش نتیجه، ادامه داشت. و سپس در دقیقه پانزدهم، زیباترین شکل ممکن یک گل به ثمر رسید. یک حرکت گروهی سریع و دقیق از چپ زمین شروع شد و با پاس‌های کوتاه و حساب شده، توپ به محوطه جریمه رسید. سانتر دقیق تیوی بیفوما، در نهایت به پای سروش رفیعی رسید و دروازه استقلال خوزستان باز شد. این گل نه تنها آرامش را به بازیکنان پرسپولیس بازگرداند، بلکه تأییدی بود بر ایده‌های سرمربی جدید. تیم با نظم و انضباط بیشتری به بازی ادامه داد و به ایجاد فرصت پرداخت. نیمه اول با برتری یک بر صفر به پایان رسید، اما حکایت از تسلط کامل سرخ‌پوشان داشت.

در نیمه دوم، پرسپولیس به فشار خود ادامه داد و فرصت‌های متعددی را از دست داد. از شوت بیرون اورونوف گرفته تا ضربه به تیرک خورده علیپور، همه نشان می‌داد که نتیجه باید با اختلاف بیشتری به سود میزبان باشد. سرانجام در دقیقه هفتاد و چهارم، یک تکل غیراصولی در محوطه جریمه، داور را وادار به اعلام پنالتی کرد. حسین کنعانی پشت توپ قرار گرفت و با ضربه‌ای محکم، گل دوم را به ثمر رساند تا امتیاز سه گانه برای پرسپولیس قفل شود. سرانجام در دقیقه 92 نیز امین کاظمیان گل سوم را وارد دروازه استقلال خوزستان کرد. سوت پایان داور، نه فقط پایان یک بازی، که پایان یک انتظار و شروع یک راه تازه بود. پرسپولیس با رهبری اوسمار، نخستین گام خود را با اقتدار برداشته بود و این پیروزی، پیامی روشن برای تمام رقبای خود داشت.

تأثیر آنی سیستم اوسمار بر بازی تیمی

از نخستین دقایق بازی، تفاوت در ساختار بازی پرسپولیس مشهود بود. بازیکنان با فاصله‌های کمتر و مثلث‌های کوچک‌تری در زمین حاضر می‌شدند که این امر، تعداد گزینه‌های پاس‌دهی برای دارنده توپ را افزایش می‌داد. این نگاه، باعث شد مالکیت توپ و کنترل بازی در اختیار پرسپولیس باشد. حرکت ترکیبی که به گل اول منجر شد، نمونه بارز این تفکر بود. شروع حرکت از سمت چپ، انتقال سریع توپ به سمت راست و سپس سانتر دقیق، حاکی از درک درست بازیکنان از موقعیت‌های فضایی بود. به نظر می‌رسد اوسمار در زمان کوتاه خود، بر روی جابجایی‌های بدون توپ و ایجاد فضا تمرکز کرده است. حتی در زمان‌هایی که استقلال خوزستان سعی در فشار آوردن داشت، خطوط میانی و دفاعی پرسپولیس فشرده و منسجم عمل می‌کرد و راه نفوذ را بر حریف می‌بست. این انسجام دفاعی که مدت‌ها در پرسپولیس دیده نمی‌شد، از دیگر دستاوردهای این بازی کوتاه بود.

نقش کلیدی بازیکنان در اجرای تاکتیک‌های جدید

سروش رفیعی در نقش کاذب خود به عنوان هافبک تهاجمی، آزادی عمل بیشتری داشت و بین خطوط حریف حرکت می‌کرد. این آزادی عمل، باعث شد هم در ساخت بازی نقش داشته باشد و هم با ورود به محوطه، گلزنی کند. گل اول حاصل همین هوشمندی بود. تیوی بیفوما با سرعت و قدرت خود در کنار محوطه، یک تهدید همیشگی محسوب می‌شد. اگرچه در پایان‌سازی می‌توانست بهتر عمل کند، اما سانتر دقیق او برای گل اول، نشان از درک بالای او از موقعیت داشت. اورونوف نیز با حرکت‌های بدون توپ خود، مدام دفاع حریف را به چالش می‌کشید. در میانه میدان، مارکو باکیچ قبل از مصدومیت، نقش مهمی در هدایت بازی و توزیع توپ داشت. پس از او، میلاد سرلک که به جای او وارد زمین شد، با پاس‌های عمقی خود سعی در شکستن خط دفاعی حریف داشت. این نشان می‌دهد که اوسمار از ویژگی‌های مختلف بازیکنانش استفاده می‌کند.

بررسی فرصت‌های از دست رفته و نقاط ضعف

با وجود تسلط کامل و برتری دو بر صفر، پرسپولیس می‌توانست نتیجه را در نیمه اول قفل کند. فرصت‌های گلزنی اورونوف و علیپور در دقایق مختلف، نشان از ضعف در پایان‌بندی داشت. این مسئله، به ویژه در بازی‌های حساس آینده می‌تواند گران تمام شود. محمد عمری و اوستون اورونوف چندین بار در موقعیت‌های کاملاً واضح گلزنی قرار گرفتند، اما نتوانستند از دروازهبان حریف بگذرند. این بی‌دقتی در مقابل تیم‌های دفاعی‌تر که فرصت‌های کمتری می‌سازند، می‌تواند به از دست دادن امتیاز منجر شود. اگرچه خط دفاعی عملکرد خوبی داشت، اما در دقایق ابتدایی بازی روی چند ضدحمله ساده، دچار سردرگمی شد. خوشبختانه استقلال خوزستان از این فرصت‌ها استفاده نکرد. بهبود عملکرد دفاع در مقابل حملات سریع حریف، از دیگر مواردی است که باید روی آن کار شود.

تحلیل عملکرد استقلال خوزستان و دلایل شکست

استقلال خوزستان با مشکلات داخلی زیادی روبرو بود و این موضوع در بازی آنان مشهود بود. آنان سعی کردند با دفاع جمعی و فشرده، مقابل پرسپولیس بایستند، اما شکستن این دفاع در دقیقه پانزدهم، روحیه تیم را تحت تأثیر قرار داد. خط میانه این تیم در بازپس‌گیری توپ و ایجاد ارتباط بین دفاع و حمله ناتوان بود. آنان به ندرت توانستند توپ را برای مدت طولانی در اختیار داشته باشند و حملات خطرناکی را سازماندهی کنند. فشار پرسپولیس، آنان را مجبور به مرتکب شدن خطا در نقاط حساس کرد. تنها در دقایق پایانی نیمه اول و اوایل نیمه دوم بود که توانستند نفس‌هایی تازه کنند و چند حمله محدود ترتیب دهند، اما ضعف در خط حمله و نبود یک مهاجم خالص و قدرتمند، باعث شد نتوانند دروازه پرسپولیس را باز کنند. آنان نیازمند بازسازی اساسی در ترکیب و روحیه هستند.

چشم‌انداز آینده پرسپولیس در دوران اوسمار

این پیروزی تنها یک امتیاز سه گانه نبود، بلکه یک پیام روانی بسیار قوی برای تمامی رقبا بود. پرسپولیس نشان داد که با وجود مشکلات اخیر، هنوز توانایی بازگشت به مدار موفقیت را دارد و یک سرمربی با دانش تاکتیکی می‌تواند تحول ایجاد کند. اوسمار در این بازی اولیه نشان داد که بر روی اصول اولیه فوتبال مانند حفظ توپ، حرکت بدون توپ و انضباط دفاعی تأکید دارد. اگر این روند ادامه پیدا کند، پرسپولیس می‌تواند به تیمی تبدیل شود که بازی را مدیریت کند و نتیجه را به حریفانش تحمیل نماید. با این حال، راه طولانی در پیش است. پرسپولیس باید این روند مثبت را در بازی‌های بعدی و در مقابل حریفان سرسخت‌تر نیز تکرار کند. بهبود خط حمله و پایان‌بندی، و همچنین مدیریت عمق ترکیب به دلیل مصدومیت‌ها (مانند باکیچ و اوریه) از چالش‌های پیش روی اوست. اما این شروع، امیدبخش بود.