آسیانیوز ایران؛ سرویس فرهنگی هنری:
در دنیای پرشتاب امروز، گاهی یک بوم نقاشی میتواند پیامی ژرفتر از دهها گفتوگوی سیاسی را انتقال دهد. این بار، هنرمندان ایران و روسیه، قلمموهای خود را برای ترسیم نقش دوستی به دست گرفتند. نخستین جشنواره مشترک نقاشی «نقش دوستی»، فصل تازهای در روابط فرهنگی دو کشور کهن را ورق زد. این رویداد هنری بزرگ، فرصتی بینظیر بود برای به نمایش گذاشتن اشتراکات فرهنگی و تاریخی میان ایران و روسیه. هنرمندان روس، جلوههایی از ایران را به تصویر کشیدند و هنرمندان ایرانی، نگاه خود به روسیه را بر بوم نقش بستند. این تبادل هنری، زبانی مشترک فراتر از مرزهای جغرافیایی خلق کرد.
کسب رتبه دوم از میان 600 اثر
در میان انبوهی از آثار ارسالی از دو کشور، چشم داوران به تابلویی خاص و تأثیرگذار خیره شد. تابلوی آبرنگی با عنوان «داستایوفسکی در مسکو» که توسط پوریا زرشناس خلق شده بود. اثری که توانست در رقابتی سخت، از میان 600 اثر، جایگاه دوم این جشنواره معتبر را از آن خود کند. پوریا زرشناس، چهرهای شناختهشده در عرصه فرهنگ و هنر و دبیر سرویس فرهنگی هنری آسیانیوز ایران است. کسب این رتبه، نه تنها یک موفقیت فردی، که نمادی از توانمندی و ظرفیت بالای هنرمندان ایرانی در عرصههای بینالمللی محسوب میشود.
نمایش تابلوهای نقاشی در مسکو، کازان و سنت پترزبورگ
جشنواره «نقش دوستی» تنها به یک شهر محدود نماند. آثار منتخب این رویداد، سفری طولانی را از مسکو آغاز کردند و به شهرهای سنپترزبورگ و کازان رسیدند. سپس میهمان گالریهای شهرهای بزرگ ایران مانند تهران، اصفهان و شیراز شدند تا علاقهمندان داخلی نیز از این آثار دیدن کنند. برگزاری چنین رویدادهایی، پلی مستحکم برای تفاهم بیشتر ملتها میسازد. هنگامی که هنرمندان دو کشور درباره فرهنگ و تاریخ یکدیگر اثر خلق میکنند، در حقیقت پنجرهای تازه به روی مخاطبان میگشایند. این اقدام، سرمایهای ارزشمند برای توسعه روابط در همه ابعاد است.
تقدیر از پوریا زرشناس در مراسم اختتامیه این جشنواره در کوشک باغ هنر تهران، نقطه درخشان این رویداد فرهنگی بود. این مراسم، فصل پایانی موفقیتآمیز نخستین دوره از جشنوارهای بود که نویددهنده ادامه همکاریهای مشترک هنری است. اکنون میتوان گفت که «نقش دوستی» به خوبی نقش بست. این موفقیت، نه تنها یک جایزه، که تأییدی بر ظرفیت بیپایان هنر در ایجاد صلح و دوستی است. موفقیت پوریا زرشناس، الهامبخش هنرمندان جوان برای حضور پررنگتر در عرصههای جهانی خواهد بود.
تحلیل موضوعی اثر برنده؛ پیوند ادبیات و هنرهای تجسمی
تابلوی «داستایوفسکی در مسکو» اثر پوریا زرشناس، انتخابی هوشمندانه و پرمعنا بود. داستایوفسکی، نماد ادبیات عمیق و روانکاوانه روسیه به شمار میرود. انتخاب این چهره توسط یک هنرمند ایرانی، نشان از درک عمیق او از فرهنگ و هویت روسی دارد. ترسیم داستایوفسکی در بافت شهری مسکو، تنها یک پرترهنگاری ساده نیست. این اثر، تلاشی برای به تصویر کشیدن روح یک ملت از طریق یکی از بزرگترین نویسندگانش است. این رویکرد، اثری خلق کرده که مخاطب را به تامل درباره پیوند ناگسستنی یک هنرمند با شهر و کشورش وا میدارد. استفاده از تکنیک آبرنگ برای خلق این اثر نیز قابل تأمل است. آبرنگ با شفافیت و سیالیت خود، میتواند بیانگر عمق و پیچیدگی موجود در شخصیت و آثار داستایوفسکی باشد. این انتخاب رسانه، هماهنگی کاملی بین مفهوم اثر و تکنیک اجرا ایجاد کرده است.
جایگاه دیپلماسی فرهنگی در مناسبات بینالمللی
جشنواره «نقش دوستی» نمونهای موفق از به کارگیری «دیپلماسی فرهنگی» برای تقویت روابط دوجانبه است. این رویداد نشان داد که هنر میتواند به عنوان ابزاری قدرتمند، بسیار مؤثرتر از گفتوگوهای سیاسی رسمی، قلبهای مردم دو کشور را به هم نزدیک کند. همکاری وزارتخانههای فرهنگ و امور خارجه دو کشور در برگزاری این جشنواره، حاکی از اهمیت راهبردی تبادلات فرهنگی دارد. این سطح از حمایت، به رویداد اعتباری دوچندان بخشیده و زمینهساز تداوم چنین برنامههایی در آینده شده است. سفر آثار به چندین شهر مهم روسیه و ایران، استراتژی هوشمندانهای برای گسترش دایره مخاطبان و تأثیرگذاری بیشتر بود. این اقدام، پیام دوستی را از پایتختها فراتر برد و به مردمیسازی روابط فرهنگی کمک شایانی کرد.
ارزیابی ساختار و مدیریت یک رویداد بینالمللی
دعوت از هنرمندان برای خلق اثر درباره کشور میزبان، فرمولی نوآورانه و جذاب بود. این رویکرد، هنرمندان را وادار به تحقیق، مطالعه و تعمیق نگاه خود نسبت به فرهنگ دیگر کرد که نتیجه آن، خلق آثاری فراتر از کلیشههای رایج بود. دریافت بیش از ۶۰۰ اثر درنخستین دوره برگزاری، نشان از استقبال گسترده جامعه هنری دو کشور از این ایده داشت. این حجم از مشارکت، اثربخشی و ضرورت چنین رویدادهایی را به خوبی نشان میدهد. برگزاری نمایشگاههای متعدد در شهرهای مختلف، گردش مالی و لجستیک بسیار پیچیدهای را طلب میکرد. موفقیت در اجرای این بخش، نشان از برنامهریزی دقیق و مدیریت کارآمد دبیرخانههای جشنواره در تهران و مسکو دارد.
تأثیر رویداد بر صحنه هنری معاصر ایران
کسب رتبه دوم توسط پوریا زرشناس، توانمندی هنرمندان ایرانی در رقابت در عرصههای بینالمللی را یک بار دیگر به اثبات رساند. این موفقیت، اعتماد به نفس جامعه هنری کشور را تقویت خواهد کرد. این رویداد، فرصتی برای معرفی هنرمندان ایرانی به گالریداران، منتقدان و مجموعهداران روسیه فراهم آورد. این ارتباطات، میتواند به حضور بیشتر آثار هنرمندان ایرانی در بازار هنر روسیه و حتی اروپای شرقی بینجامد. تمرکز بر موضوعی بینفرهنگی، هنرمندان ایرانی را ترغیب کرد تا نگاه خود را از مسائل داخلی فراتر برده و به مضامین جهانی بپردازند. این تغییر نگاه، برای پویایی و تعامل هنر معاصر ایران با جهان ضروری است.
چشمانداز آینده و توصیههایی برای تداوم
نخستین دوره جشنواره «نقش دوستی» با استانداردهای بالا و موفقیتآمیز برگزار شد. این موفقیت، انتظارات برای دورههای آینده را افزایش داده است. ضروری است که این رویداد به صورت دوسالانه یا سالانه به طور منظم ادامه یابد. برای دورههای آینده، میتوان دامنه رسانههای هنری را گسترش داد و بخشهایی برای عکاسی، مجسمه سازی یا هنرهای دیجیتال نیز در نظر گرفت. همچنین افزودن بخش «هنرمندان جوان» میتواند به کشف استعدادهای تازه کمک کند. ایجاد یک آرشیو دیجیتال دائمی از تمامی آثار ارسالی به جشنواره، میتواند منبع ارزشمندی برای پژوهشگران و علاقهمندان باشد. همچنین انتشار کتابی مصور از آثار برگزیده، ماندگاری این رویداد را تضمین خواهد کرد.
بیوگرافی هنری پوریا زرشناس
شرکت در 30 نمایشگاه گروهی نقاشی، 15 نمایشگاه گروهی عکاسی و 4 نمایشگاه انفرادی نقاشی. با سابقه تالیف 5 کتاب تخصصی در حوزه هنر. وی خود را به عنوان هنرجویی می داند که از طریق آثار استاد محمد غفاری(کمال الملک)، عمیقاً تحت تأثیر مکتب رئالیسم قرار گرفت، و همیشه سعی کرده تا اشتیاق به تسخیر جوهر زندگی را از طریق هنر در خود پرورش دهد. از زمانی که در سال 1400 سفر حرفه ای وی در دنیای نقاشی آغاز شد، کارنامه هنری خود را از نقاشی دیجیتال به مدیوم های آبرنگ و رنگ روغن گسترش داد. در طول این مدت، در بیش از 30 نمایشگاه شرکت کرد و تلاش کرد تا رشد خود را در این زمینه به نمایش بگذارد و تا می تواند نفس به نفس اساتید، آموخته های بیشتری را به کوله بار هنری اش بیافزاید.
آغاز هنر عکاسی
علاوه بر نقاشی، از سال 1395 نیز عکاسی را دنبال می کرد و عمدتا بر روی تعامل جذاب بناها، به خصوص بناهای تاریخی ایرانی، فضاهای باز و طبیعت تمرکز کرد. آثار عکاسی وی در بیش از 15 جشنواره به نمایش گذاشته شده است، جایی که وی قصد دارد زیبایی ها و پیچیدگی های محیط اطرافمان را برجسته کند؛ هم از طریق نقاشی و هم از طریق عکاسی، تلاش میکند تا روایتهای عمیقی را که در واقعگرایی نهفته است، منتقل کند و بینندگان را دعوت کند تا دنیا را از دریچهی وی نیز تجربه کنند. از شرق چین، تا غرب آفریقا، لنز دوربین وی، با اشتهای سیری ناپذیری، سعی در ثبت معنای زندگی انسان ها دارد!
بررسی آثار نقاشی
نقاشی های آبرنگ او حس آرامش و زیبایی را تداعی می کند و با هر ضربه قلم، جوهر طبیعت و احساسات را به تصویر می کشد. همین خصیصه او باعث شده تا با دوربین کوچک عکاسی اش، قاب هایی را ثبت و ضبط کند، که با رنگ و لعابی زیاد، مخاطب را چند ثانیه ای میخکوب هنرش کند.
از وی درباره آغاز مسیر هنری نقاشی اش سوال شد: * چطور شد به سمت نقاشی کشیده شدید؟!
- خیلی اتفاقی... روزهای لهستان در سرمای دلنشین پاییز ۲۰۲۱ میگذشت. من، که برای مأموریتی فنی در پالایشگاه پووک فرستاده شده بودم، دنیام را بین نمودارهای مهندسی و راکتورهای شیمیایی تقسیم کرده بودم. تا اینکه یک روز، توی یک گالری کوچک در ورشو، با کینگا نوواک آشنا شدم. زنی آرام با چشمانی که گویی راز همه سایهها و نورها را میدانست. من نمی دونستم اون یکی از معروف ترین نقاش های زن اروپاست! همینطوری که داشتم توی گالریش قدم می زدم، رسیدم به کلاسش که انتهای گالریش بود؛ به لهستانی ازم پرسید: نقاشی بلدی؟!
آغاز سفر نقاشی در لهستان
منم به انگلیسی پاسخ دادم: ببخشید! من مسافرم! لهستانی بلد نیستم! و خب اون با خونسردی من رو روی صندلی نشوند و کاغذی جلوم گذاشت و گویی رفت روی موج انگلیسی و کلاس رو اصلا به زبان دیگری برگزار کرد که من هم بتونم بفهمم چه خبره! از اون به بعد، کارم این بود که عصر روزهای دوشنبه، چهارشنبه و جمعه برم سر کلاس و مشق نقاشی کنم! یادمه عصرها، پس از اتمام شیفت در پالایشگاه، به آتلیه کوچک او در خیابان «میزدنا» میرفتم. اونجا، لابلای بوی تینر و رنگ، دنیای جدیدی به روم گشوده شد. خانم کینگا اولین کسی بود که قلم مویی به دستم داد و مرا با جادوی آبرنگ آشنا کرد. اون به من آموخت که چگونه مانند یک مهندس، "ساختار" رنگ رو بفهمم؛ چگونه آب و رنگ با هم واکنش نشان میدهند و خلق می شوند. نخستین طرحهای من از مناظر صنعتی پووک، با آن لولهکشیهای درهمپیچیده و برجهای تقطیر، که با قلم و آبرنگ متولد شدند را او به من یاد داد؛ او به من یاد داد که زیبایی را حتی در قلب فولاد سرد و بتن سخت هم جستجو کنم!
ادامه آموزش در نروژ
سال ۲۰۲۲ فرا رسید و زندگی این بار من رو به نروژ کشونده بود، این بار برای یک دوره کارآموزی در پالایشگاه مونگستاد. وسط اون طبیعت خشن و باشکوه و سرد فیوردها، بخت اون رو پیدا کرده بودم که با معرفی نامه «کینگا نوواک»، نزد «جنی ساویل»، استاد مسلم طراحی فیگوراتیو، آموزش ببینم. اگر کینگا به من "سبکی" از آبرنگ را آموخته بود، جنی به من "وزن" و "حجم" را یاد داد. زیر دستان او، بدن انسان و حجم ساختمان ها را نه به عنوان یک موضوع زیباییشناختی، بلکه به عنوان یک نقشهی زمینشناختی از گوشت و استخوان و ساختار مطالعه کردیم. طراحیهایم از همکاران کارگر در پالایشگاه، با همان نگاه قدرتمند و بیپرده به "انسان معاصر" انجام شد. سرمشق اصلی من در آن روزها، ترکیب دو دنیا بود: قدرت خام صنعت و پیچیدگی پخته ی بدن انسان!
تکمیل آموزش ها در اتریش
در نهایت، در سال ۲۰۲۳، گویی یک مأموریت نهایی، من را به اتریش کشاند، جایی که مسئولیت راهاندازی نیروگاه خورشیدی گرافنورث را بر عهده داشتم. در اینجا، با "جولی مهرتو"، یکی از برجستهترین چهرههای هنر مدرن جهانی، آشنا شدم. کار با او، نقطه اتصال همه تجربیات پیشین من بود. جولی به من آموخت که چگونه روایتهای شخصی، تاریخ، و نقشههای شهری و صنعتی را در قالب تابلوهای بزرگ و آبستره درهم بیامیزم. در آتلیه او در وین، یاد گرفتم که چگونه از رنگ روغن و آبرنگ در کنار هم استفاده کنم، تا بافتی چندلایه خلق کنم؛ گویی که نقشههای فنی پالایشگاه، بدنهای طراحیشده در نروژ و مناظر رؤیایی لهستان، همگی در یک کادر به هم میپیوندند تا "بیوگرافی بصری" من را شکل دهند. من دقیقا در همینجا بود که چیزی رو یادگرفتم که به اون میگن: "آن"ِ هنری!
امروز، وقتی به مسیرم نگاه میکنم، میبینم که هر مأموریت صنعتی، نه تنها یک پیشرفت حرفهای، که یک فصل کاملا جدید در سفر هنری زندگی من بود. از آبرنگهای شفاف "کینگا" در لهستان، تا طراحی های پرصلابت "جنی" در نروژ، و در نهایت، ترکیببندیهای پیچیده و روایی "جولی" در اتریش؛ این سه استاد، به من آموختند که هنر و مهندسی نه تنها در تقابل نیستند، که دو زبان مختلف برای توصیف یک جهان هستند: جهانی که در آن، زیبایی را میتوان هم در یک خطکشی دقیق و هم در یک قلموی آزاد جستجو کرد! البته بعدها چندتا دوره تکمیلی کوتاه توی روسیه، یونان و چین هم دیدم... که از نظر تنوع دیدگاهی واقعا جذاب بود!
پایگاه خبری تحلیلی آسیانیوز ایران
این موفقیت را به جناب آقای دکتر پوریا زرشناس تبریک گفته
و آرزوی موفقیت های روز افزون برای ایشان دارد.