آسیانیوز ایران، سرویس ورزشی:
فوتبال ایران در آستانه یک رویای بیسابقه قرار دارد. رویایی که اگر محقق شود، میتواند بزرگترین اتفاق تاریخ فوتبال کشورمان لقب بگیرد. قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶، که جمعه شب در واشنگتن برگزار میشود، نه تنها سرنوشت گروهی تیم ملی را مشخص میکند، بلکه میتواند مسیر را برای یک لحظه جادویی هموار نماید. این لحظه، چیزی نیست جز بازی در دیدار افتتاحیه جام جهانی در ورزشگاه افسانهای آزتکا در مکزیکوسیتی، در برابر تیم میزبان مکزیک و در حضور بیش از ۱۰۵ هزار تماشاگر. برای این که این رؤیا به واقعیت بپیوندد، دو شرط باید همزمان برآورده شود: نخست، ایران باید در قرعهکشی در گروه A (گروه مکزیک) قرار گیرد. دوم، در مرحله بعدی قرعهکشی که جایگاه تیمها در گروه مشخص میشود، ایران باید در جایگاه A2 بنشیند. اگر این سناریو محقق شود، ایران نه تنها برای اولین بار در تاریخ خود با یک میزبان همگروه میشود، بلکه افتخار حضور در افتتاحیه بزرگترین رویداد ورزشی جهان را نیز کسب خواهد کرد.
این امکان، به دلیل حضور تیم ملی ایران در سید دوم قرعهکزی کاملاً وجود دارد. سناریویی که هیجان را در میان میلیونها هوادار ایرانی به اوج رسانده است.اما این قرعهکشی، تنها بعد ورزشی ندارد. حضور جنجالی دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، و احتمال اعطای «جایزه صلح فیفا» به او، حاشیههای سیاسی پررنگی به این مراسم بخشیده است. در میان این همه هیجان و حاشیه، کاروان ایران به سرپرستی امیر قلعهنویی راهی واشنگتن شده تا شاهد ترسیم سرنوشت تیم ملی در جام جهانی ۴۸ تیمی باشد.
تحلیل فنی سناریوی بازی افتتاحیه و احتمالات آن
بر اساس ساختار قرعهکشی، تیم میزبان مکزیک در گروه A و در جایگاه A1 ثابت است. تیم قرار گرفته در جایگاه A2، حریف مکزیک در بازی افتتاحیه خواهد بود. ایران در سید دوم قرعهکشی قرار دارد. شانس قرارگیری در گروه A برای تیمهای سید دوم، کاملاً برابر و تصادفی است. بنابراین، از نظر ریاضی، ایران شانس مساوی با دیگر تیمهای سید دوم برای حضور در گروه A دارد. اگر ایران به گروه A برود، نوبت به قرعهکشی جایگاه میرسد. در این مرحله نیز شانس قرارگیری در هر یک از سه جایگاه A2، A3 یا A4 برابر است. بنابراین، احتمال کلی این سناریو اگرچه کم اما غیرممکن نیست و حدود چند درصد است.
ابعاد تاریخی و روانشناختی بازی در آزتکا
بازی در ورزشگاه آزتکا، به خودی خود یک تجربه تاریخی برای هر بازیکن است. این استادیوم با بیش از ۱۰۵ هزار ظرفیت و تاریخچه غنی (میزبان دو فینال جام جهانی و صحنه گلهای تاریخی مارادونا)، یک اسطوره در دنیای فوتبال است. حضور در افتتاحیه جام جهانی، فشار روانی و رسانهای بیسابقهای به همراه دارد. اما از سوی دیگر، میتواند بزرگترین انگیزه و محرک برای بازیکنان ایران باشد تا نام خود را در تاریخ فوتبال جهان ثبت کنند. برای هواداران ایرانی، این اتفاق میتواند نقطه اوجی از افتخار و هویت ملی باشد. دیدن پرچم ایران در افتتاحیه جام جهانی، تصویری خواهد بود که برای نسلها در خاطر خواهد ماند.
چالشهای ورزشی همگروهی با مکزیک و دیگر تیمها
همگروهی با مکزیک، صرف نظر از بازی افتتاحیه، یک چالش بزرگ ورزشی است. مکزیک تیمی با سابقه و تجربه فراوان در جام جهانی است و حضور در خاک خود، مزیت مضاعفی برای آنها ایجاد میکند. علاوه بر مکزیک، ترکیب احتمالی گروه A شامل یک تیم از سید سوم و یک تیم از سید چهارم خواهد بود. بنابراین، صرف همگروهی با مکزیک به معنای گروه سخت یا آسان نیست، بلکه ترکیب کلی گروه تعیینکننده است. این سناریو نیازمند برنامهریزی دقیق تدارکاتی و تمرینی است. اگر محقق شود، تیم ملی باید برای بازی در ارتفاع مکزیکوسیتی و جو پرشور استادیوم آزتکا به خوبی آماده شود.
حاشیههای سیاسی قرعهکشی و نقش ترامپ
حضور دونالد ترامپ در مراسم و احتمال دریافت جایزه از فیفا، این رویداد ورزشی را به عرصهای سیاسی تبدیل کرده است. این موضوع با واکنش منفی برخی از مقامات کانادا و مکزیک همراه بوده است. اتهامات مبنی بر نفوذ غیرمجاز ترامپ در امور فیفا و تهدیدهای او درباره شهرهای میزبان تحت مدیریت دموکراتها، بر فضای کلی جام جهانی سایه انداخته است. برای ایران، این جو سیاسی میتواند حساسیتهای امنیتی و رسانهای را افزایش دهد. با این حال، تمرکز اصلی تیم ملی و فدراسیون باید معطوف به بعد ورزشی و فرصت تاریخی پیش رو باشد.
برنامهریزی و آمادهسازی پس از قرعهکشی
صرف نظر از نتیجه قرعهکشی، از فردای آن روز، برنامهریزی دقیق تیم ملی برای جام جهانی با شدت بیشتری آغاز میشود. شناخت حریفان، برنامه بازیهای تدارکاتی، اردوها و مسائل لجستیکی در اولویت قرار میگیرد. اگر سناریوی همگروهی با مکزیک محقق شود، نیاز به یک برنامه ویژه برای تطابق با شرایط آبوهوایی، ارتفاع و همچنین بازی در فضای پرسروصدا احساس میشود. قرعهکشی ۲۰۲۶ به دلیل افزایش تیمها به ۴۸ عدد و تغییر ساختار، آغازگر فصل جدیدی در فوتبال جهان است. ایران باید نشان دهد که نه تنها به عنوان یک شرکتکننده، بلکه به عنوان یک رقیب جدی در این ساختار جدید حاضر است.