آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
سالن شهدای هفتم تیر عصر امروز شاهد صحنههایی بود که بیشتر از کشتی، از یک درام ورزشی پرهیجان و پرتنش حکایت داشت. فینال لیگ برتر کشتی آزاد بین دو تیم پرستاره بانک شهر و استقلال جویبار، به جای آنکه به اوج ورزشی تبدیل شود، به مرکز توفانی از اعتراضات و حواشی تبدیل گردید. از ابتدای مسابقه، حساسیت این دیدار کاملاً مشهود بود. دو تیمی که با بهترین کشتیگیران کشور به میدان آمده بودند، برای کسب عنوان قهرمانی با هم رقابت میکردند. هواداران پرتعداد استقلال سالن را پر کرده بودند و فضایی الکتریکی بر سالن حاکم بود.
کشتیها یکی پس از دیگری برگزار میشد و نتیجه به سختی پیش میرفت. تا اینکه نوبت به وزن ۹۲ کیلوگرم رسید؛ رویارویی امیرحسین فیروزپور، دارنده مدال برنز جهانی از استقلال، با مبین عظیمی از بانک شهر. این کشتی قرار بود نقطه عطف مسابقه باشد، اما کسی تصور نمیکرد به نقطه اوج بحران تبدیل شود. در ثانیههای پایانی، زمانی که نتیجه ۳-۱ به سود عظیمی بود، فیروزپور با حرکتی خطرناک حریف را به خاک کشاند. تشک به لرزه درآمد و سالن یکپارچه فریاد کشید. همه منتظر اعلام امتیاز و احتمالاً تغییر نتیجه بودند. اما آنچه اتفاق افتاد، کسی را متعجب نکرد. داوران پس از مشورت و بازبینی طولانی، نتیجه را ۵-۳ به سود عظیمی اعلام کردند. این تصمیم مانند جرقهای در انبار باروت عمل کرد. کمیل قاسمی از کادر فنی استقلال که در طول کشتی بارها اعتراض کرده بود، دیگر طاقت نیاورد. او با چهرهای برافروخته وارد تشک شد، دست فیروزپور را گرفت و بدون توجه به اعتراض داوران، کشتیگیرش را از تشک بیرون کشید. این حرکت بیسابقه، موجی از خشم را در سالن برانگیخت. بطریهای آب و سایر اشیاء به سمت تشک و محل داوری پرتاب شد.
درگیری لفظی بین کادرهای دو تیم بالا گرفت و مسئولان فدراسیون برای آرام کردن فضا مجبور به دخالت شدند. نزدیک به نیم ساعت بازی متوقف ماند و فضای سالن به شدت ملتهب بود. در نهایت، با اصرار مسئولان، استقلال راضی به ادامه مسابقات شد. اما این پایان ماجرا نبود. پس از پایان مسابقه و قهرمانی بانک شهر، استقلال حتی حاضر به دریافت کاپ نایب قهرمانی و مدالها نشد. آنها سالن را با اعتراض ترک کردند و مدیران ارشد باشگاه نیز در شبکههای اجتماعی به شدت از عملکرد داوران و شرایط برگزاری انتقاد کردند.
تحلیل فنی کشتی جنجالی وزن ۹۲ کیلوگرم
از دیدگاه فنی، حرکت پایانی فیروزپور یک اقدام خطرناک بود که در ثانیههای پایانی انجام شد. در چنین موقعیتهایی، داوران باید چند فاکتور را بررسی کنند: آیا حرکت به درستی اجرا شد؟ آیا کنترل کامل بر حریف وجود داشت؟ و آیا حرکت در محدوده قانونی انجام گرفت؟ تصمیم نهایی داوران مبنی بر اعلام امتیاز برای هر دو کشتیگیر نشان میدهد که آنها حرکت را کامل ندانستهاند. در کشتی آزاد، زمانی که کشتیگیری حریف را به خاک میکشد، باید کنترل کامل را حفظ کند تا امتیاز کامل کسب نماید. به نظر میرسد داوران معتقد بودهاند که عظیمی نیز در هنگام افتادن توانسته واکنش نشان دهد و تا حدی از کنترل فیروزپور خارج شود، بنابراین به هر دو امتیاز تعلق گرفته است. استفاده از سیستم بازبینی ویدئویی (چلنج) در چنین مواقعی حیاتی است. اما مشکل اصلی زمانی است که حتی پس از بازبینی، تفسیر داوران با تفسیر تیم مورد اعتراض متفاوت باشد. این مسئله نشان میدهد که حتی با تکنولوژی نیز عنصر قضاوت انسانی میتواند مورد مناقشه قرار گیرد.
بررسی روانشناسی اعتراض و تأثیر آن بر روند مسابقه
واکنش کمیل قاسمی در بیرون کشیدن کشتیگیر از تشک، یک عمل تهاجمی و حسابشده برای اعمال فشار بود. او میدانست که این اقدام میتواند توجه رسانهها را جلب کند و فشار روانی بر داوران و مسئولان وارد نماید. این حرکت از منظر روانشناسی ورزشی، تلاشی برای تغییر کانون توجه و انتقال فشار به طرف مقابل است. تأثیر این اقدام بر بازیکنان استقلال دوگانه بود. از یک سو ممکن است احساس حمایت و پشتیبانی کرده باشند، اما از سوی دیگر، این تنش میتوانست تمرکز آنها را برای کشتیهای بعدی بر هم بزند. برای بانک شهر نیز این حواشی میتوانست هم انگیزهبخش باشد و هم استرسزا. رفتار هواداران در پرتاب بطری به سمت تشک، نمونهای از انتقال خشم جمعی است. این رفتار نشان میدهد که احساسات در ورزشهای انفرادی مانند کشتی که ارتباط نزدیکی با هواداران دارند، میتواند به سرعت از کنترل خارج شود. مدیریت چنین رفتارهایی نیاز به برنامهریزی امنیتی دقیق دارد.
ابعاد مدیریتی و سازمانی بحران
برخورد مسئولان فدراسیون کشتی با این بحران نیاز به تحلیل دارد. توقف نیمساعته مسابقه نشان میدهد که آنها آمادگی کامل برای مدیریت چنین اعتراضاتی را نداشتهاند. یک پروتکل واضح برای بررسی سریع اعتراضات و تصمیمگیری نهایی باید وجود داشته باشد. عدم حضور استقلال در مراسم اهدای مدال و کاپ، یک حرکت اعتراضی سازمانیافته از سوی مدیریت باشگاه بود. این نشان میدهد که اعتراض تنها به کادر فنی محدود نبوده و سطوح بالای باشگاه نیز آن را تأیید کردهاند. این مسئله میتواند به یک چالش بزرگ بین باشگاه و فدراسیون تبدیل شود. اتهامات مطرحشده توسط علی تاجرنیا درباره جانبداری صداوسیما و شرایط صعود بانک شهر به فینال، ابعاد جدیدی به ماجرا میبخشد. این اظهارات نشان میدهد که برخی از مدیران ورزشی به بیطرفی در برگزاری مسابقات بزرگ شک دارند.
تأثیر این حوادث بر آینده کشتی و لیگ برتر
چنین حواشی میتواند اعتبار لیگ برتر کشتی را که با زحمت فراوان راهاندازی شده است، خدشهدار کند. سرمایهگذاران و اسپانسرها ممکن است از ورود به فضای پرتنش کشتی دلسرد شوند. این امر میتواند توسعه اقتصادی این ورزش را با مشکل مواجه کند. از سوی دیگر، این جنجالها میتواند توجه رسانهای بیشتری به کشتی جلب کند. اگر فدراسیون و مسئولان بتوانند این حساسیت را به سمت بهبود ساختارها و شفافسازی هدایت کنند، ممکن است در بلندمدت به نفع ورزش کشتی باشد. این اتفاقات میتواند بحثهای جدی درباره استقلال بیشتر داوران، شفافسازی در تصمیمگیریها و ایجاد سیستمهای داوری پیشرفتهتر را در دستور کار قرار دهد. فشار افکار عمومی ممکن است فدراسیون را وادار به اصلاحات ساختاری کند.
درسهایی برای جامعه ورزشی ایران
این واقعه نشان میدهد که در ورزشهای حساس و پرطرفدار، تصمیمات داوران میتواند به سرعت از مرز ورزش فراتر رفته و به بحران اجتماعی تبدیل شود. نیاز به آموزش داوران در مدیریت فشارهای روانی و برقراری ارتباط مؤثر با تیمها کاملاً احساس میشود. باشگاهها نیز باید یاد بگیرند که اعتراضات خود را از کانالهای قانونی پیگیری کنند. اقدامات نمایشی مانند ترک تشک یا عدم حضور در مراسم، اگرچه ممکن است توجه رسانهها را جلب کند، اما در بلندمدت میتواند به وجهه ورزشی کشور آسیب بزند. رسانههای ورزشی نیز در چنین موقعیتهایی مسئولیت سنگینی دارند. آنها باید به جای دامن زدن به تنش، به تحلیل بیطرفانه فنی و بررسی راهحلهای سازنده بپردازند. پوشش احساسی و یکجانبه این حوادث فقط بر آتش اختلافات میدمد.