آیا دئودورانت ها و ضدعرق‌ها باعث سرطان می‌شوند؟

آسیانیوز ایران؛ سرویس علم و تکنولوژی:

استفاده از ضدعرق‌ها و دئودورانت‌ها سال‌هاست که بخشی از روتین روزمره بهداشت شخصی افراد شده است. اما نگرانی‌هایی درباره مواد شیمیایی موجود در این محصولات، مانند آلومینیوم و پارابن‌ها، و ارتباط آنها با بیماری‌هایی مانند سرطان سینه وجود دارد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هیچ ارتباط مستقیمی بین استفاده از ضدعرق‌ها و افزایش خطر سرطان سینه یافت نشده است. با این حال، برخی ترکیبات شیمیایی در این محصولات ممکن است اثرات دیگری بر سلامت داشته باشند که نیاز به مطالعه بیشتر دارد. برای کسانی که نگران این مواد هستند، جایگزین‌های طبیعی و بدون آلومینیوم در بازار موجود است. این محصولات می‌توانند گزینه‌ای ایمن‌تر برای مصرف‌کنندگان باشند. در این گزارش، به بررسی علمی خطرات واقعی ضدعرق‌ها، شایعات مرتبط با سرطان، و جایگزین‌های ایمن می‌پردازیم. 

نتایج برخی مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که مواد شیمیایی موجود در دئودورانت‌ها و محصولات ضد تعریق می‌توانند از طریق پوست زیر بغل جذب بدن شوند. با در نظر داشتن اینکه رشد بیشتر تومورهای سینه از نواحی نزدیک زیر بغل شروع می‌شود برخی از محققان این ادعا را مطرح می‌نمایند که استفاده از محصولات دئودورانت می‌تواند احتمال بروز برخی از انواع سرطان مانند سرطان سینه را افزایش دهد تا کنون هیچ گونه مطالعه‌ی اپیدمیولوژیک که بتواند شواهد علمی قوی را جهت اثبات این ادعا را ارائه دهد انجام نشده است.

چه موادی ممکن است در مام یا انواع دیگر ضد عرق ها مضر باشد؟

در ادامه به بررسی برخی از مواد مضر در مام و سایر مواد ضد تعریق‌ها که ادعا می‌شود در بروز سرطان نقش دارند می‌پردازیم.

ترکیبات آلومینیوم

ترکیبات آلومینیوم ماده‌ی فعال در بسیاری از مواد ضد تعریق و مام‌ها می‌باشند. این مواد باعث ایجاد یک انسداد موقت در مجرای عرق زیر بغل شده و باعث می‌شوند عرق نتواند به سطح پوست جاری شود. برخی از دانشمندانی که در حوزه‌ی تحقیقات سرطان فعالیت دارند بیان می‌کنند که ترکیبات آلومینیوم می‌توانند تغییراتی در سلول‌های سینه ایجاد نمایند و خطر بروز سرطان سینه را افزایش دهند. بر اساس یک مطالعه‌ی قدیمی که در سال 2005 انجام شده است نویسندگان مقاله، این ادعا را مطرح کرده‌اند که آلومینیوم موجود در مام و سایر ضد تعریق‌ها می‌تواند منجر به بروز تغییراتی در DNA و ژن‌ها شود و باعث ایجاد سرطان سینه شوند. اما تحقیقاتی که در سال 2021 و بر روی 384 بیمار مبتلا به سرطان سینه انجام شد نشان داد که هیچ گونه رابطه‌ی معناداری بین استفاده از مام و مواد ضدتعریق حاوی آلومینیوم با بروز سرطان سینه وجود ندارد. یک مطالعه‌ی سیستماتیک دیگر که در سال 2014 انجام شد و نتایج بیش از 460 مطالعه را مورد بررسی قرار داد به بررسی خطرات محصولات آلومینیوم در مام و محصولات ضد تعریق پرداخت. نتایج این مطالعه نیز نشان داد که هیچ ارتباطی بین استفاده از مواد ضد تعریق حاوی آلومینیوم و احتمال افزایش ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد.

پارابن

پارابن‌ها مواد نگهدارنده‌ای هستند که در برخی محصولات آرایشی و بهداشتی از جمله دئودورانت‌ها و مواد ضدتعریق استفاده می‌شوند. پس از اینکه محصولات حاوی پارابن به سطح پوست برخورد کنند مقداری از آن ممکن است از طریق پوست جذب شده و به جریان خون راه پیدا نماید. جذب پارابن از طریق پوست می‌توان تعادل هورمونی بدن را تعییر دهد (پارابن‌ها تاثیری مشابه هورمون استروژن در بدن ایجاد می‌کنند) و رشد سرطان سینه که با گیرنده‌های هورمونی مثبت را فعال نماید. نتایج یک مطالعه‌ی قدیمی که در سال 2008 انجام شده است بیان می‌کند که غلظت پارابنی که در محصولات ضد تعریق و مام‌ها به کار می‌رود بی‌خطر است. اما مطالعه‌ی جدیدی که در سال 2021 انجام شده است نتایج دیگری را نشان می‌دهد. این مطالعه‌ی جدید بیان می‌کند که میزان پاربن و آلومینیوم موجود در دئودورانت‌ها می‌تواند برای سلامتی خطر آفرین باشد. با این وجود نتایج این مطالعه هیچ مدرکی مبنی بر ایجاد تومورهای سرطانی توسط پارابن را نشان نداده است. لازم است این نکته را بدانید با اینکه پارابن می‌تواند تاثیراتی مشابه هورمون استروژن بر بدن ایجاد کند اما این تاثیر بسیار ضعیف است. استروژنی که توسط بدن تولید می‌شود تا هزاران برابر قوی‌تر از اثری است که پارابن بر بدن دارد.

آیا بادی اسپلش سرطان زاست؟

ماده‌ی اصلی در بادی اسپلش عطرهایی با اسانس‌های مختلف می‌باشند اما میزان مواد عطری که در بادی اسپلش به کار می‌رود بسیار کم است. چندین هزار ماده‌ی شیمیایی مختلف در ساخت یک عطر به کار می‌رود و هر نوع بادی اسپلش از ترکیبات مختلفی ساخته شده است.

مواد اصلی به کار رفته در بادی اسپلش عبارتند از:

• آب
• روغن
• عطر: عطرها ممکن است رایحه هایی طبیعی و یا مصنوعی داشته باشند
• مواد نگهدارنده: جهت جلوگیری از رشد باکتری‌ها

الکل

برخی از مطالعات نشان داده‌اند که قرار گرفتن برای مدت طولانی در معرض برخی مواد شیمیایی ممکن است احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهند. به عنوان مثال فتالات‌ها که در اغلب محصولات خوشبوکننده و عطری استفاده می‌شود می‌تواند منجر به ایجاد سرطان سینه و یا اختلال در تولید مثل شوند. با این وجود بر اساس ارزیابی‌های ایمنی که برای بررسی غلظت مواد شیمیایی بادی اسپلش به کار رفته است ارتباطی بین مواد به کار رفته در انواع بادی اسپلش‌های تائید شده توسط وزارت بهداشت با بروز انواع سرطان وجود ندارد.

توصیه‌هایی جهت انتخاب مام و بادی اسپلش

تمام محصولاتی که مورد تائید وزارت بهداشت قرار دارند، محصولات ایمن هستند که تحقیقات و کارآزمایی‌های بالینی جهت بررسی انواع خطراتی که ممکن است برای سلامتی ایجاد کندد را پشت سر گذاشته‌اند. در انتخاب محصولات بهداشتی و آرایشی جهت حفاظت از سلامت خود لازم است به این نکات توجه نمائید:

• محصولاتی را انتخاب کنید که از عطرهای طبیعی استفاده کرده‌اند.
• از خرید محصولاتی که حاوی عطرهای مصنوعی و مواد نگهدارنده هستند خودداری نمائید.
• پیش از خرید برچسب روی محصولات را با دقت بررسی کنید و در صورتی که موادی مانند فتالات در آن به کار رفته بود از خرید محصول خودداری نمائید.
• همیشه فروشگاه‌های معتبر مانند داروخانه را جهت خرید محصولاتی بهداشتی و آرایشی مانند مام و بادی اسپلش انتخاب نمائید.
• مام و بادی اسپلش را از برندهای معتبر و مورد تائید وزرات بهداشت انتخاب نمائید.

تحلیل تخصصی آسیانیوز ایران؛

مقاله حاضر به بررسی جامع ترکیبات شیمیایی ضدعرق‌ها و دئودورانت‌ها می‌پردازد. آلومینیوم، پارابن‌ها، فتالات‌ها، و تریکلوزان از جمله موادی هستند که در این محصولات یافت می‌شوند و مورد بحث قرار گرفته‌اند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که آلومینیوم می‌تواند در بافت سینه جذب شود و به‌طور نظری باعث تغییرات هورمونی شود. با این حال، تحقیقات گسترده‌تر، از جمله بررسی‌های مؤسسه ملی سرطان آمریکا، هیچ شواهد قطعی برای ارتباط این مواد با سرطان سینه پیدا نکرده‌اند. یکی از نگرانی‌های دیگر، اثرات پارابن‌ها بر سیستم غدد درون‌ریز است. این مواد می‌توانند مانند استروژن عمل کنند، اما مطالعات انسانی تاکنون هیچ ارتباط مستقیمی بین پارابن‌ها و سرطان سینه نشان نداده‌اند. برای کاهش نگرانی‌ها، بسیاری از برندها به تولید محصولات بدون آلومینیوم و پارابن روی آورده‌اند. این جایگزین‌ها، مانند اسپلش‌های بدن، حاوی مواد طبیعی هستند و خطر کمتری برای سلامت دارند. در نهایت، مطالعات فعلی نشان می‌دهد که ضدعرق‌ها برای استفاده روزمره ایمن هستند، اما انتخاب محصولات با ترکیبات کمتر می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای افراد حساس به مواد شیمیایی باشد برای بررسی بیشتر می توانید به مقاله رفرنس، که توسط دکتر پوریا زرشناس که در  اسفند 1403 در یازدهمین کنفرانس بین المللی مطالعات میان رشته ای علوم بهداشتی در بارسلونا اسپانیا ارائه شد، مراجعه فرمایید:

Antiperspirants and Health: A Critical Review of Chemical Risks, Cancer Myths, and Safe Alternatives

جایگزین های طبیعی برای دئودورانت

اگر در نهایت باز هم تمایل داشتید تا بجای دئودورانت های شیمیایی، از مواد طبیعی استفاده کنید، بدانید که چند جایگزین خوب برای این محصولات وجود دارد! اگر دنبال یک دئودورانت طبیعی هستید، می‌توانید از گزینه‌های در دسترس استفاده کنید. سنگ‌های دئودورانت، کریستال‌های مسطح بزرگی از سولفات پتاسیم آلومینیوم هستند که باید مرطوب شده و مثل یک چوب دئودورانت استعمال شوند. تفاوت بین آلومینیوم پتاسیم و آلومینیوم کلروهیدرات این است که مولکول آلومینیوم پتاسیم بسیار بزرگ‌تر است؛ به طوری که تصور نمی‌شود در سطح پوست قابل جذب باشد.

جوش شیرین و نشاسته ذرت

استفاده از جوش شیرین به عنوان دئودورانت یک راه ساده برای مبارزه با بوی بد بدن است؛ بدون آنکه خود را در معرض انواع مواد شیمیایی مضر قرار دهید. ۱/۸ قاشق چای‌خوری جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید، اما نگذارید جوش شیرین در آن کاملا حل شود. سپس، آن را به زیر بغل‌تان بزنید. همچنین می‌توانید از مخلوط جوش شیرین و آرد ذرت استفاده کنید تا از شر بوی بد بدن خلاص شوید.

آب لیمو

هیچ‌وقت آب لیمو را دست‌کم نگیرید. اسید سیتریک موجود در آب لیمو باکتری‌های بدبوی بدن را از بین می‌برد. افرادی که از از این روش استفاده کرده‌اند، این گفته را تایید می‌کنند. جنیفر پالمر، مدیر اجرایی خط تولید محصولات بهداشتی آلی در مصاحبه‌ای با نیویورک‌تایمز عنوان کرد که هر روز زیر بغل‌اش را با تکه‌ای لیمو خوش‌بو می‌کند. توصیه می‌شود پس از اصلاح زیر بغل از آب لیمو استفاده نکنید!

الکل

الکل یک دئودورانت ارزان‌قیمت و ساده است که باکتری‌های بدبوی بدن را می‌کشد. یک اسپری بردارید و آن را با الکل پر کنید؛ سپس آن را به زیر بغل‌تان بزنید. حتی می‌‌توانید چند قطره از اسانس مورد علاقه خود را به آن اضافه کنید تا عطر و بوی بهتری به خود بگیرد.

منیزیم هیدروکسید

این‌یکی شاید کمی عجیب باشد. منیزیم هیدرکسید اغلب به عنوان ملین استفاده می‌شد، اما اگر از آن دسته افرادی هستید که بعد از استفاده از دئودورانت، در ناحیه زیر بغل جوش می‌زنید، بهتر است این ماده را امتحان کنید. بعد از استفاده از این ماده همچنان عرق خواهید کرد، اما دیگر به هیچ عنوان بوی عرق نمی‌دهید. تنها مشکل استفاده از آن این است که کمی کثیف‌کاری دارد. پیش از آنکه لباس‌هایتان را بپوشید، صبر کنید تا کاملا زیربغل‌تان خشک شود، وگرنه روی لباس‌تان لکه‌های سفیدی ظاهر خواهد شد.

سرکه سیب

سرکه سیب طبیعی یکی از دئودورانت‌های محبوب کسانی است که عادت دارند خودشان در خانه دئودورانت‌های طبیعی تهیه کنند؛ زیرا به عنوان یک ضدعفونی‌کننده خوب شناخته می‌شود و به همین دلیل است که اغلب از آن به عنوان یک راه حل سریع برای از بین بردن جوش‌ها استفاده می‌شود. تنها مشکل استفاده از آن به عنوان دئودورانت بوی تند آن است و مطمئنا هیچ کس دوست ندارد بوی سالاد بدهد؛ هرچند اگر از پنبه برای مالیدن آن به زیربغل‌تان استفاده کنید، بوی آن سریعا محو خواهد شد.

دئودورانت دلخواه خود را بسازید

تهیه دئودورانت دست‌ساز یک فرآیند ساده است؛ شما می‌توانید یک دئودورانت طبیعی مطابق نیازهای خود تهیه کنید. اینترنت پر از دستورالعمل‌های تهیه دئودورانت است که می‌توانید از آنها استفاده کنید. کمی جوش شیرین را با پودر ریشه اروروت (سیب‌زمینی چینی) مخلوط کنید و آن را با چنگال هم بزنید. سپس، ۴ قاشق غذاخوری روغن نارگیل بردارید و آن را به مخلوط اضافه کنید تا به یک محصول خمیر مانند دست یابید. دئودورانت طبیعی خود را در یک ظرف کوچک و هوابندی‌شده نگه دارید یا آن را در ظرف دئودورانت‌هایی که قبلا استفاده کرده‌اید ذخیره کنید.