آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
نام دریا صفایی این روزها بیش از هر زمان دیگری در رسانهها شنیده میشود. این زن ایرانیتبار که اکنون عضو پارلمان بلژیک است، مسیر زندگی پرفرازونشیبی را از ایران تا اروپا پیموده است. از دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه تهران تا نماینده حزب دستراستی N-VA در بلژیک، داستان زندگی او سرشار از مبارزات سیاسی و اجتماعی است. صفایی که خود زمانی والیبالیست حرفهای بود، امروز به یکی از شناختهشدهترین چهرههای مبارزه برای حق ورود زنان به ورزشگاهها در ایران تبدیل شده است. او در مسابقات بینالمللی متعددی با در دست گرفتن پلاکاردهایی با عنوان "بگذارید زنان ایرانی وارد ورزشگاهها شوند" توجه جهانیان را به این موضوع جلب کرده است.
دریا صفایی متولد 18 فروردین 1354 در تهران فعال حقوق بشر ، فعال حقوق زنان است.وی عضو پارلمان بلژیک از حزب دست راستی «اِن. اِف. آ» (N-VA) است. در بدنه دولتی بلژیک ایرانی های زیادی وجود دارند که خانم دریا صفایی یکی از ایرانی ها میباشد.دریا صفایی دندانپزشک ، فعال حقوق زنان و عضو حزب دست راستی و ملی گرای ان و آ ( N-VA) بلژیک است. وی در خرداد۹۸ به نمایندگی از حزب خود از استان برابانت فلاندر در بخش هلندی زبان بلژیک به پارلمان فدرال بلژیک راه یافت.
وضعیت ازدواج و همسر دریا صفایی
همسر دریا صفایی سعید بشیرتاش(دندانپزشک) است که در سال 1997 با هم ازدواج کردند و دو فرزند به نام های آریو بشیرتاش و دنا بشیرتاش دارند.
فعالیت های سیاسی
صفایی تا کنون در کشورهای مختلفی نسبت به منع ورود زنان به استادیومهای ورزشی در ایران اعتراض کردهاست. صفایی به سبب همین اعتراضات، به یک چهره بینالمللی هم در میان ایرانیان و هم غیرایرانیان تبدیل شدهاست. او فعالیتهای خود را در جریان مسابقات والیبال قهرمانی جهان آغاز کرد که تیم ملی ایران نیز یکی از تیمهای شرکتکننده در این مسابقات بود. این فعالیتها خیلی زود باعث شدند تا او و مسئله منع ورود زنان به استادیومهای ورزشی در ایران، به موضوع مورد بحث رسانههای جهانی تبدیل شود. او در بسیاری از مسابقات تیم ملی ایران، از شعار «بگذارید زنان ایرانی وارد ورزشگاهها شوند» استفاده کردهاست. شهرهای کراکوف و لدز لهستان، فلورانس ایتالیا از جمله شهرهایی هستند که صفایی در آنها به فعالیت علیه منبع ورود زنان به استادیوم در ایران پرداخته است. وی در جریان بازی والیبال میان ایران و مصر المپیک ریو هم پلاکارد خود را نمایش داد. او به همراه نازنین افشینجم فعال حقوقبشر، مصطفی عرب، کاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال ایران و محمد بیاتی، بازیکن و مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران، به فیفا نیز در رابطه با منبع ورود زنان به استادیومهای ایران نامه نوشته است.
دوران دانشجویی
صفایی در جریان اعتراضات دانشجویی در اواخر دهه ۱۳۷۰، دانشجوی دندانپزشکی در تهران بود. شوهرش، که او هم دندانپزشک بود، از سازماندهندگان عمده این اعتراضات دانشجویی بود. با سرکوب اعتراضات توسط دولت صفایی دستگیر و در انفرادی زندانی شد و همسرش به ترکیه گریخت. صفایی که منتظر محاکمهاش بود به صورت موقت آزاد شد. صفایی که حکم زندان در انتظارش بود، به ترکیه و به شهر مرزی وان گریخت تا به همسرش بپیوندد. همسر او توسط پلیس ترکیه دستگیر و زندانی شد. صفایی با ابوالحسن بنیصدر، رئیس جمهور پیشین ایران که در پاریس اقامت داشت، تماس گرفت و از او درخواست کرد تا بلژیک آنها را به عنوان پناهنده بپذیرد. با قبول این پیشنهاد از سوی مقامات بلژیکی، آنها در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۰ به بلژیک رسیدند. پس از دریافت کردن مدرک دندانپزشکی بلژیک صفایی و همسرش کلینیک دندانپزشکی در بروکسل و آنتورپ دارند. صفایی در مصاحبهای از زندگی در بلژیک اظهار خرسندی کرده و اظهار داشته که «نمیتوانم فراموش کنم که زندگی در ایران چقدر سخت است».
والیبالیست بودن دریا صفایی
دریا صفایی والیبالیست حرفه ای است و از ورزشگاران حرفه ای در رشته والیبال بانوان کشورمان نیز محسوب میشد و به منع حضور بانوان در ورزشگاه های ایران به فیفا نامه نوشت. از دیگر اقدامات او در جریان دیدار تیمهای فوتبال ایران و سوئد برنامهریزی برای پخش دوهزار تیشرت بود که بر روی آنها متنی در اعتراض به ممنوعیت ورود زنان به استادیومهای ورزشی در ایران نوشته شده بوداو فعالیتهای خود را در جریان مسابقات والیبال قهرمانی جهان آغاز کرد که تیم ملی ایران نیز یکی از تیمهای شرکتکننده در این مسابقات بود. این فعالیتها خیلی زود باعث شدند تا او و مسئلهٔ منع ورود زنان به استادیومها را به موضوع رسانه ای تبدیل شود. او در بسیاری از مسابقات تیم ملی ایران، از شعار «بگذارید زنان ایرانی وارد ورزشگاهها شوند» استفاده کردهاست. شهرهای کراکوف و لدز لهستان، فلورانس ایتالیا از جمله شهرهایی هستند که صفایی در آنها به فعالیت پرداختهاست. وی در جریان بازی والیبال میان ایران و مصر المپیک ریو هم پلاکارد خود را نمایش داد.