زهره هراتیان: فدراسیون از بیماری اوریه اطلاع داشت!

آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:

 یک شبه، تمام فوتبال ایران درگیر یک رسوایی پزشکی و مدیریتی شد. دوشنبه شب، ۳ شهریور، در برنامه پربیننده «فوتبال برتر»، زهره هراتیان، رئیس کمیسیون پزشکی فدراسیون فوتبال (ایفمارک)، پرده از رازی برداشت که می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین حاشیه‌های نقل و انتقالات امسال را ایجاد کند. وی در پاسخ به سوالات مکرر بینندگان درباره وضعیت قرارداد سرژ اوریه، بازیکن جدید پرسپولیس که اخبار ابتلای او به هپاتیت B داغ شده بود، به صورت زنده و رسمی اعلام کرد: «از پانزده روز پیش به پزشک باشگاه پرسپولیس اعلام کرده بودیم که اوریه هپاتیت دارد.»

این اعتراف رسمی، مانند یک بمب در فضای فوتبال ایران منفجر شد و بلافاصله این سوال بزرگ را به وجود آورد که چرا باشگاه پرسپولیس با علم به این موضوع، اقدام به ثبت قرارداد با این بازیکن کرد و چرا این اطلاعات را از هواداران و رسانه‌ها پنهان نگه داشت؟ اظهارات عجیب هراتیان که از بینندگان خواست «نگران نباشند» و اشاره به «کیس‌های مشابه» گذشته، نه تنها آرامش بخش نبود، بلکه بر دامنه حواشی و ابهامات افزود. این ماجرا را می‌توان از چند منظر حقوقی، پزشکی، مدیریتی و اخلاقی تحلیل کرد:

تحلیل حقوقی و قراردادی

این افشاگری، باشگاه پرسپولیس را در معرض ادعای فسخ قرارداد از سوی بازیکن یا باشگاه مقابل قرار می‌دهد. اگر باشگاه با علم به بیماری اقدام به عقد قرارداد کرده باشد، ممکن است lبعدا نتواند به استناد «فریب» یا «اختفای بیماری» قرارداد را فسخ کند. از سوی دیگر، این سوال مطرح است که آیا رضایت نامه پزشکی از بازیکن گرفته شده است یا خیر. همچنین، این موضوع می‌تواند نقض مقررات فیفا درباره سلامت بازیکنان و الزامات تست پزشکی باشد.

تحلیل پزشکی و بهداشتی

هراتیان به درستی اشاره کرد که هپاتیت B یک بیماری واگیردار با راه انتقال خونی و جنسی است. با این حال، ادعای «نگران نباشید» و «کیس‌های مشابه» نیاز به توضیح پزشکی دقیق‌تری دارد. آیا پروتکل‌های دقیق پزشکی برای جلوگیری از انتقال ویروس در زمان مصدومیت‌های خونین (برش‌ها، زخم‌ها) در نظر گرفته شده است؟ آیا تمام بازیکنان و کادر پزشکی باشگاه علیه هپاتیت B واکسینه شده‌اند؟ این سکوت و ابهام می‌تواند باعث ایجاد نگرانی بی‌دلیل و انگ زنی علیه بازیکن شود.

تحلیل مدیریتی و ارتباطی

اقدام پرسپولیس یک شکست کامل مدیریت بحران است.

• عدم شفافیت

  به جای پنهان‌کاری، باشگاه می‌توانست با شفافیت کامل، موضوع را اطلاع‌رسانی کند و پروتکل‌های ایمنی خود را به هواداران اطمینان دهد.

• آسیب به برند

  این پنهان‌کاری، اعتماد هواداران به مدیریت باشگاه را به شدت خدشه‌دار می‌کند.

• تصمیم‌گیری پرخطر

  به نظر می‌رسد تصمیم برای جذب بازیکن با وجود اطلاع از بیماری، یک ریسک مدیریتی بزرگ بوده که اکنون به بحرانی بزرگتر تبدیل شده است.

تحلیل اخلاقی و انسانی

این ماجرا دو بُعد اخلاقی متضاد دارد:

1. بُعد اول

   حق اشتغال و منع تبعیض: بیماران مبتلا به هپاتیت B تحت درمان، می‌توانند یک زندگی عادی داشته باشند و نباید به دلیل بیماری از اشتغال محروم شوند. افشای عمومی این موضوع می‌تواند حریم خصوصی بازیکن را نقض کند.

2. بُعد دوم

   حق آگاهی و سلامتی دیگران: بازیکنان دیگر، کادر فنی و پزشکی باشگاه حق دارند از شرایط سلامت هم‌تیمی خود مطلع باشند تا اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند. تعادل بین این دو حق، نیازمند مدیریت بسیار حرفه‌ای و شفاف بود که متأسفانه به نظر می‌رسد وجود نداشته است.