آسیانیوز ایران / یزد ؛ حجت الاسلام حسن زارع مسئول نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد در گفتگو با روابط عمومی واحد یزد گفت: نامه ۳۱ نهج البلاغه به دلیل اینکه این نامه از طرف یک پدر با تجربهای مثل امیرالمومنین، خطاب به فرزندشان امام مجتبی می باشد، یکی از کاربردیترین نامههای نهج البلاغه در رابطه با جوانها است و در آن نکات تربیتی فراوانی، مطرح شده که در یک گفتگوی کوتاه نمیگنجد.
حجت الاسلام زارع ادامه داد: این سفارش امیرالمومنین(ع) به امام حسن مجتبی(ع) به عنوان یک راهکاری برای مسئولین و والدینی است که دغدغه تربیت فرزندان و نسل جوان را دارند.
وی افزود: حضرت علی اکبر (ع)، نوه امام علی(ع) و مصداق تربیت یافته از این نکاتی است که در این وصیت نامه آمده است. یک بخش توجه به مرگ و حیات دارد که حضرت میفرمایند؛ فرزندم درست بیندیش در اینکه، مالک مرگ و حیات خدایی است که آفریده و دوباره انسان را اعاده میکند و نگاه توحیدی باید به حوادث ریز و درشت در زندگی داشت.
حجت الاسلام حسن زارع با اشاره به نوشتههای تاریخی کوتاه از زندگی حضرت علی اکبر (ع) و توجه ویژه به شهادت ایشان گفت: در سفر کربلا از پدرشان، ابا عبدالله الحسین بعد از شنیدن ذکر «انا لله و انا الیه راجعون» مبنی بر این که کاروان در مسیری به سمت مرگ حرکت میکند و مرگ در پی آن است، سوال کردند: ای پدر آیا ما برحقیم و مسیر ما درست است.
وی ادامه داد: حضرت علی اکبر(ع) وقتی شنیدند؛ آری ما برحقیم و این کاروان به سمت مرگ حرکت میکند، گفتند: من هیچ باکی از مرگ ندارم، و از آن استقبال می کنم.
حجت الاسلام حسن زارع در تبیین این جواب اضافه کرد: پاسخ حضرت علی اکبر(ع) بیانگر این است که ایشان وصیت پدربزرگ به عموی بزرگوارشان را دیده و خوانده و تربیت شده این وصیت است و فرازهایی از آن قابل تطبیق با منش ایشان است.
حجت الاسلام زارع با اشاره به ضرورت یاد مرگ در نامه ۳۱ نهج البلاغه ابراز کرد: تبلور و مصداق عملی این سفارش را،حضرت علی اکبر(ع) در روز عاشورا از خود نشان دادند، در حالی که همه اصحاب اباعبدالله حسین به شهادت رسیده بودند ایشان اذن میدان خواستند که بلافاصله امام حسین اجازه دادند و با شجاعت و شهامت در مواجه با سپاه عمر سعد پیکار کردند.
حجت الاسلام زارع ادامه داد: بعد از پیکاری سخت، با غالب شدن تشنگی به سمت خیمه و دیدار پدر بزرگوار آمدند و گفتند: یَا أَبَتِ الْعَطَشُ قَدْ قَتَلَنِی وَ ثِقْلُ الْحَدِیدِ قَدْ أَجْهَدَنِی فَهَلْ إِلَى شَرْبَةٍ مِنَ الْمَاءِ سَبِیل»؛پدرم، شدّت تشنگى جانم را به لب رسانده، و سنگینى تجهیزات جنگی، مرا به زحمت انداخته، آیا این امکان وجود دارد که به آبی دسترسی پیدا کنم.
مسئول نهاد مقام معظم در دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد افزود: با این سخن، حضرت علی اکبر(ع) با توجه به علاقه شدیدی که به پدرش داشتند، میخواستند با دیدن پدر نیروی بیشتری بگیرند و بهتر بتواند با دشمنان بجنگند؛ لذا وقتی حضرت علی اکبر(ع) به خیمهها میآیند و از خستگی و تشنگی گلایه میکنند گویا امام حسین(ع) منظور حضرت علی اکبر(ع) را میفهمند و میدانند که حضرت علی اکبر(ع) میخواهند در این لحظات با پدر تجدید دیدار کنند؛ از اینرو امام حسین(ع) گریستند و فرمودند: اندکى بجنگ و به همین زودى جدّت حضرت محمد (ص) را دیدار میکنى و از جام لبالب او مینوشى و هرگز تشنه نمیشوى.