آسیانیوز ایران؛ سرویس اجتماعی:
شهر سرعین در استان اردبیل امروز شاهد حادثهای تلخ و تکاندهنده بود. کودکی ۱۲ ساله بر اثر گیر کردن پاستیل در گلویش جان خود را از دست داد. این حادثه ناگوار زمانی رخ داد که کودک مشغول خوردن پاستیل بود. ناگهان یکی از پاستیلها در گلویش گیر کرد و راه تنفسی او را مسدود نمود. خانواده کودک بلافاصله اقدامات اولیه برای نجات او را آغاز کردند. آنها تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا پاستیل را از گلوی کودک خارج کنند. در همین حال، با اورژانس ۱۱۵ تماس گرفتند و درخواست کمک فوری کردند. اما متأسفانه زمان کافی برای نجات کودک وجود نداشت.
قبل از این که آمبولانس به محل حادثه برسد، کودک بر اثر خفگی جان باخت. این حادثه در کوتاهترین زمان ممکن رخ داد و فرصت چندانی برای امدادرسانی باقی نگذاشت. حادثهای که میتوانست با آگاهی از روشهای کمکهای اولیه پیشگیری شود، خانوادهای را داغدار کرد. این موضوع اهمیت آموزش همگانی کمکهای اولیه را بیش از پیش نشان میدهد. پاستیل به دلیل قوام ژلهای و حالت چسبندگی، یکی از خطرناکترین خوراکیها برای کودکان محسوب میشود. این ماده میتواند به راحتی در گلو گیر کند و باعث خفگی شود. این حادثه تلخ بار دیگر زنگ هشدار را برای خانوادهها به صدا درآورد تا در انتخاب خوراکیهای کودکان دقت بیشتری داشته باشند.
عوامل ایجاد حادثه و پیشگیری
پاستیل به دلیل بافت نرم و چسبنده، یکی از خطرناکترین تنقلات برای کودکان است. این ماده میتواند به راحتی در حنجره گیر کند و راه تنفسی را کاملاً مسدود نماید. برش دادن پاستیل به قطعات کوچک و نظارت بر کودکان حین مصرف میتواند از بروز چنین حوادثی جلوگیری کند.
اهمیت آموزش کمکهای اولیه
آموزش روشهای اولیه نجات در موارد خفگی باید در دستور کار خانوادهها قرار گیرد. مانور هیملیخ (فشار به شکم) میتواند در چنین مواردی جان انسانها را نجات دهد. نهادهای آموزشی میتوانند در آموزش همگانی این مهارتها نقش مؤثری ایفا کنند.
مسئولیت تولیدکنندگان مواد غذایی
تولیدکنندگان مواد غذایی باید نسبت به ایمنی محصولات خود حساسیت بیشتری داشته باشند. درج هشدارهای ایمنی روی بستهبندی محصولات خطرناک برای کودکان ضروری است. توسعه محصولات با اشکال و اندازههای ایمنتر میتواند از بروز چنین حوادثی بکاهد.
نقش رسانهها در آگاهیبخشی
رسانهها میتوانند با آموزش روشهای پیشگیری و نجات، در کاهش چنین حوادثی مؤثر باشند. انعکاس چنین رویدادهایی میتواند هشدار مناسبی برای سایر خانوادهها باشد. تهیه برنامههای آموزشی در زمینه کمکهای اولیه باید در دستور کار رسانهها قرار گیرد.
پیامدهای روانی و اجتماعی
چنین رویدادهایی میتوانند تأثیرات روانی عمیقی بر خانواده داشته باشند. جامعه برای مقابله با چنین فقدانهای غمانگیزی به سیستمهای حمایتی نیاز دارد. کمپینهای آگاهیبخشی عمومی میتوانند به جلوگیری از فجایع مشابه در آینده کمک کنند.