آسیانیوز ایران؛ سرویس حقوقی:
تصمیمی که مردم منتظرش بودند، بالاخره عملی شد. دولت با ابلاغ دستورالعمل جدید، گام بلندی در جهت حمایت از مادران شاغل برداشته است. این دستورالعمل که با هدف تقویت بنیان خانواده و حمایت از مادران شاغل تهیه شده، تغییرات اساسی در قوانین کار و تأمین اجتماعی ایجاد کرده است. یکی از مهمترین بخشهای این دستورالعمل، کاهش سن بازنشستگی برای مادران است. بر این اساس، مادران میتوانند با توجه به تعداد فرزندان خود، در سنین پایینتری بازنشسته شوند.
برای مادران دارای یک فرزند، سن بازنشستگی ۴۲ سال تعیین شده است. این سن برای مادران دارای دو فرزند به ۴۱ سال و برای مادران دارای سه فرزند یا بیشتر به ۴۰ سال کاهش یافته است شرط استفاده از این قانون، داشتن حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه است. این شرط تضمین میکند که مادران از مزایای کامل بازنشستگی بهرهمند شوند. افزایش مدت مرخصی زایمان به ۹ ماه، دیگر بخش مهم این دستورالعمل است. مادران میتوانند دو ماه از این مرخصی را در دوران بارداری استفاده کنند. این تغییر به مادران اجازه میدهد در ماههای پایانی بارداری که نیاز به استراحت بیشتری دارند، از مرخصی استفاده کنند و سلامت خود و جنین را تضمین نمایند. دورکاری اجباری برای مادران باردار نیز نوآوری دیگری است که در این دستورالعمل گنجانده شده است. کارفرمایان باید حداقل چهار ماه شرایط دورکاری را برای مادران باردار فراهم کنند.
تأثیر کاهش سن بازنشستگی بر بازار کار
کاهش سن بازنشستگی برای مادران شاغل میتواند تأثیرات قابل توجهی بر بازار کار داشته باشد. این سیاست ممکن است باعث خروج با تجربه تترین نیروهای کار زن از بازار شود. از سوی دیگر، فضای جدیدی برای جذب نیروهای جوانتر ایجاد میکند. این تغییر میتواند به نوسازی نیروی کار در بخشهای مختلف بینجامد. همچنین ممکن است باعث افزایش مشارکت زنان جوان در بازار کار شود. زیرا آنان اطمینان مییابند که در آینده از حمایتهای اجتماعی برخوردار خواهند بود.
پیامدهای اقتصادی برای صندوقهای بازنشستگی
کاهش سن بازنشستگی فشار مالی قابل توجهی بر صندوقهای بازنشستگی وارد میکند. زیرا مدت زمان دریافت مستمری بازنشستگی افزایش مییابد. این در حالی است که مدت زمان پرداخت حق بیمه کاهش مییابد. این عدم تعادل میتواند موجب کسری بودجه در صندوقهای بازنشستگی شود. دولت باید برای جبران این کسری، راهکارهای مالی مناسبی بیندیشد. ممکن است نیاز به افزایش سهم بیمه یا تزریق منابع مالی از سوی دولت باشد.
تأثیر افزایش مرخصی زایمان بر بهرهوری
افزایش مدت مرخصی زایمان به ۹ ماه میتواند بر بهرهوری سازمانها تأثیر بگذارد. از یک سو، غیبت طولانی مدت کارکنان ممکن است باعث اختلال در روند کار شود. از سوی دیگر، این سیاست میتواند به افزایش رضایت شغلی و وفاداری کارکنان بینجامد. همچنین ممکن است باعث کاهش جابجایی نیروی کار زن شود. کارفرمایان باید برای مدیریت این دورههای غیبت، برنامهریزی دقیقی داشته باشند. آموزش نیروهای جایگزین و توسعه سیستمهای کاری انعطافپذیر میتواند کمک کننده باشد.
تأثیر دورکاری بر کار و زندگی مادران
اجباری شدن دورکاری برای مادران باردار میتواند تأثیرات مثبت زیادی داشته باشد. این سیاست به مادران اجازه میدهد بین کار و زندگی خانوادگی تعادل بهتری برقرار کنند. همچنین میتواند باعث کاهش استرس و افزایش رضایت شغلی شود. از سوی دیگر، ممکن است چالشهایی در زمینه نظارت و مدیریت کار از راه دور ایجاد کند. توسعه زیرساختهای فناوری اطلاعات برای اجرای موفق این سیاست ضروری است. همچنین ممکن است نیاز به تغییر در فرهنگ سازمانی باشد.
تأثیرات اجتماعی و جمعیتی
این سیاستها میتوانند تأثیرات مهمی بر شاخصهای اجتماعی و جمعیتی داشته باشند. حمایت از مادران شاغل ممکن است باعث افزایش تمایل به فرزندآوری شود. این امر میتواند در بلندمدت بر نرخ رشد جمعیت تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است باعث افزایش مشارکت اقتصادی زنان در جامعه شود. زیرا زنان اطمینان مییابند که میتوانند همزمان هم کار کنند و هم خانواده تشکیل دهند. این سیاستها میتوانند به کاهش نابرابریهای جنسیتی در محیط کار کمک کنند.