آسیانیوز ایران؛ سرویس ورزشی:
روزی که میلیونها عاشق فوتبال در سراسر جهان انتظارش را میکشیدند، سرانجام فرا رسید. مراسم قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۶، نه تنها یک رویداد ورزشی، بلکه نمایشی باشکوه در قلب سیاسی جهان، واشنگتن دیسی، بود. این مراسم که در مرکز هنرهای جان اف کندی برگزار شد، آغازی نمادین برای مسابقاتی است که تابستان آینده در سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار خواهد شد. اما فضای اطراف این قرعهکشی، آکنده از حواشیای است که به ورزش خالص محدود نمیشد. سایه سنگین سیاست و به ویژه حضور پررنگ دونالد ترامپ، رییسجمهور آمریکا، بر بخشی از این رویداد سایه افکنده است. ترامپ که پیشتر در مراسم قهرمانی جام باشگاههای جهان حضوری جنجالی داشت، این بار نیز به عنوان یکی از مهمانان ویژه در مرکز کندی حاضر است! این حضور، تصادفی نیست. گزارشها حاکی از آن است که ترامپ شخصاً برای برگزاری مراسم در واشنگتن — و نه لاس وگاس — فشار آورده بود. حتی انتخاب گروه موسیقی «ویلیج پپل» برای اجرای آهنگ «YMCA» — که به نمادی در گردهماییهای انتخاباتی ترامپ تبدیل شده — نشان از نفوذ سلیقه سیاسی در ترتیب این مراسم ورزشی دارد.
با این حال، ذات رویداد قرعهکشی، فراتر از هر حاشیهای، معطوف به آینده بازیهاست. برای اولین بار در تاریخ، ۴۸ تیم در جام جهانی حضور خواهند داشت که این به معنای ورود کشورهای جدید و نوشته شدن داستانهای تازه است. تیمهایی مانند ازبکستان، اردن، کیپورد و کوراسائو برای نخستین بار طعم حضور در این عرصه را خواهند چشید. از سوی دیگر، برای قدرتهای فوتبال جهان مانند آرژانتین، قهرمان دفاعی، فرانسه، اسپانیا و انگلیس، قرعهکشی به معنای ترسیم نخستین نقشه مسیر پرپیچ و خم به سوی فتح جام است. قوانین جدید فیفا تضمین میکرد که این تیمها تا مرحله نیمهنهایی در مقابل هم قرار نگیرند، مشروط بر آنکه در صدر گروه خود بدرخشند.
مراسم با شکوه تمام و با حضور چهرههای اسطورهای ورزش آمریکا مانند تام برادی (فوتبال آمریکایی)، وین گرتسکی (هاکی) و شکیل اونیل (بسکتبال) همراه خواهد بود. این حضور، نمادی از ادغام فرهنگ ورزشی آمریکا با آیین جهانی فوتبال بود. مجریگری افرادی مانند ریو فردیناند، اسطوره منچستریونایتد، نیز پیوند میان گذشته و حال فوتبال را نمایان میسازد. در پس این جلوههای ظاهری، اضطراب و امید مدیران و بازیکنان ۴۸ تیم نهفته است. نتیجه این قرعهکشی، نه تنها رقبای مرحله گروهی، که منطقه جغرافیایی بازیها، شرایط آب و هوایی و حتی پایگاههای تمرینی احتمالی را برای آنان تعیین میکند. تصمیماتی که میتواند بر موفقیت یا شکست یک تیم در مسابقات تأثیر بگذارد.
سیاستزدایی رویداد یا سیاستزدگی؟ نفوذ ترامپ در آیین فیفا
قرعهکشی جام جهانی به طور سنتی باید رویدادی باشد که در آن ورزش بر سیاست غلبه کند. اما مراسم واشنگتن به وضوح نشان داد که خط بین این دو در حال محو شدن است. فشار دونالد ترامپ برای تغییر مکان مراسم از لاس وگاس به واشنگتن، دعوت از گروه موسیقی مورد علاقهاش (ویلیج پپل)، و شایعات قوی درباره اهدای «جایزه صلح فیفا» به او — ایدهای که از سوی جانی اینفانتینو، رییس نزدیک به ترامپ مطرح شده — همگی حاکی از نفوذ مستقیم یک چهره سیاسی جنجالی در قلب یک نهاد ورزشی جهانی است. این موضوع، فیفا را در معرض اتهام «سیاستزدگی» و دور شدن از اصول بیطرفی قرار میدهد. از سوی دیگر، میتوان استدلال کرد که استفاده از جذابیت و نفوذ یک چهره سیاسی برای افزایش توجه به رویداد، بخشی از راهبرد تبلیغاتی فیفا برای نفوذ در بازار بزرگ آمریکاست.
فرمت ۴۸ تیمی و تولد افسانههای جدید؛ انقلاب در نقشه جهانی فوتبال
قرعهکشی ۲۰۲۶، تاریخی بود زیرا برای اولین بار، نمایندگانی از کشورهایی روی صحنه حاضر شدند که هرگز در جام جهانی حضور نداشتهاند. ورود تیمهایی مانند ازبکستان (آسیا)، کیپورد (آفریقا) و کوراسائو (آمریکای شمالی)، نشاندهنده موفقیت سیاست گسترش فیفا و دموکراتیکتر کردن جام جهانی است. این موضوع نه تنها شانس رقابت برای کشورهای کوچکتر را افزایش میدهد، بلکه تنوع فرهنگی مسابقات را غنیتر میسازد و پایگاههای جدیدی از هواداران جهانی جذب میکند. افزایش سهمیه آفریقا به ۹ یا ۱۰ تیم نیز نشان از توازن قوا در فوتبال جهان دارد. این گسترش، میتواند با کاهش نسبی کیفیت در مراحل اولیه همراه باشد، اما بدون شک لحظات غرورآفرین و داستانهای شگفتانگیزی را خلق خواهد کرد که ذات فوتبال است.
نقشه راه قهرمانی؛ جدایی غولها و جنگ گروههای مرگ
فیفا با قراردادن تیمهای سرگلدان (شامل آرژانتین، فرانسه، انگلیس، اسپانیا، برزیل، پرتغال، بلژیک و میزبانان) در گلدان اول و تضمین عدم رویارویی آنان تا نیمهنهایی (در صورت صدرنشینی)، سعی کرده است از شکلگیری گروههای «مرگ» واقعی در مرحله گروهی جلوگیری کند و غولها را برای مراحل حساس حذفی نگه دارد. با این حال، خطر برای قدرتهای متوسط و تیمهای گلدان دوم (مانند آلمان، هلند، کرواسی) بالاست که ممکن است در گروهی با یک غول و یک تیم خطرناک از گلدان سوم یا چهارم قرار گیرند. این قرعهکشی، استراتژی تیمها را شکل میدهد: برخی باید از همان ابتدا برای صدرنشینی بجنگند، در حالی که برخی دیگر ممکن است محاسبه کنند که صعود به عنوان تیم دوم یا سوم (با ۸ صعودکننده سوم) نیز کافی است.
میزبانی آمریکایی و تلاش برای جذب یک قاره
برگزاری شکوهمند مراسم در واشنگتن و استفاده از نمادهای آمریکایی (مجسمههای یادبود، حضور اسطورههای ورزشهای محلی آمریکا)، بخشی از یک راهبرد بزرگتر است: نهایی کردن تبدیل آمریکا به یک «قاره فوتبالی». فیفا و کمیته برگزاری امیدوارند با این نمایش، نه تنها هیجان را در میان هواداران قدیمی افزایش دهند، بلکه توجه میلیونها آمریکایی که معمولاً به فوتبال علاقهای ندارند را نیز جلب کنند. موفقیت جام جهانی ۱۹۹۴ در ایجاد پایه برای لیگ داخلی (MLS) ثابت شد. اکنون هدف، تبدیل فوتبال به یکی از ورزشهای اصلی در کشوری است که تحت سلطه فوتبال آمریکایی، بسکتبال و بیسبال است. قرعهکشی، اولین گام بزرگ در این مسیر تبلیغاتی بود.
چالشهای لجستیکی بیسابقه و رقابت پایگاهها
با مشخص شدن گروهها، جنگ دیگری پشت صحنه آغاز شده است: رقابت برای سکونتگاهها و پایگاههای تمرینی مناسب. با توجه به گستردگی جغرافیایی میزبانی در سه کشور و ۱۶ شهر، انتخاب محل اقامت میتواند بر عملکرد تیم تأثیر بگذارد. تیمی که باید برای بازیهایش در شهرهای دورافتادهتر سفرهای طولانی داشته باشد، در مضیقه قرار میگیرد. تیمها از ماهها قبل در حال رصد امکانات بودند، اما اکنون با علم به محل بازیهایشان، تصمیمگیری نهایی را آغاز کردهاند. این موضوع، تست بزرگی برای توانایی سازماندهی کمیته برگزاری است تا اطمینان حاصل کند که تمامی شهرها و ورزشگاهها از استانداردهای یکسان و حمل و نقل و اقامتی مطلوب برخوردارند. موفقیت در این امر، کلید برگزاری روان و عادلانه مسابقات خواهد بود.