آسیانیوز ایران؛ سرویس اقتصادی:
بازار سرمایه ایران در آستانه پذیرش یک شرکت جدید است. نماد معاملاتی «هانیکو» مربوط به شرکت هامون نایزه، روز شنبه ۲۲ آذرماه برای نخستین بار در فرابورس ایران عرضه خواهد شد. این عرضه اولیه به روش ترکیبی انجام میشود که شامل دو مرحله حراج و قیمت ثابت است. در مجموع ۵۸۹ میلیون و ۵۰۰ هزار سهم معادل ۹ درصد از کل سهام شرکت به فروش خواهد رسید. قیمت ارزشگذاری هر سهام این شرکت ۷ هزار و ۹۴۹ ریال تعیین شده است. این قیمت، مبنای معاملات در روز عرضه اولیه خواهد بود. در مرحله اول، ۱۹۶ میلیون و ۵۰۰ هزار سهم (معادل ۳ درصد) به سرمایهگذاران واجد شرایط از طریق حراج عرضه میشود. هر کد معاملاتی میتواند تا سقف ۲ میلیون و ۴۵۷ هزار سهم خریداری کند.
در مرحله بعد، حداقل ۳۹۳ میلیون سهم (۶ درصد) نیز به روش قیمت ثابت به سایر سرمایهگذاران عرضه خواهد شد. سقف خرید برای هر کد معاملاتی در این مرحله ۷۸۶ سهم در نظر گرفته شده است. این عرضه اولیه در شرایطی انجام میشود که بازار سرمایه ایران در ماههای اخیر شاهد نوسانات مختلفی بوده است. سرمایهگذاران همواره به عرضههای اولیه به عنوان فرصتی برای سرمایهگذاری کوتاهمدت و بلندمدت نگاه میکنند. شرکت هامون نایزه در حوزهای فعال است که احتمالاً مورد توجه سرمایهگذاران قرار خواهد گرفت. تحلیل عملکرد شرکت و چشمانداز فعالیت آن میتواند به تصمیمگیری بهتر سرمایهگذاران کمک کند. در ادامه این گزارش، تحلیل دقیقتری از شرکت، روش عرضه اولیه و فرصتهای سرمایهگذاری در این نماد جدید ارائه خواهد شد.
تحلیل شرکت هامون نایزه و زمینه فعالیت آن
برای تصمیمگیری درباره سرمایهگذاری در عرضه اولیه، شناخت شرکت و زمینه فعالیت آن ضروری است. با بررسی صورتهای مالی سالهای گذشته شرکت میتوان به سودآوری، رشد درآمد و وضعیت بدهیهای آن پی برد. این اطلاعات معمولاً در پروانه عرضه اولیه و گزارشهای مرتبط منتشر میشود. قیمتگذاری ۷۹۴۹ ریالی نیز باید با توجه به نسبت P/E شرکت، مقایسه با شرکتهای مشابه در صنعت و چشمانداز سودآوری آینده مورد تحلیل قرار گیرد. قیمت مناسب پایه میتواند جذابیت عرضه اولیه را افزایش دهد.
روش عرضه ترکیبی و مزایا و معایب آن
عرضه به روش ترکیبی (ترکیبی از حراج و قیمت ثابت) رویکردی نسبتاً جدید در بازار سرمایه ایران است. این روش سعی دارد هم از مزایای تعیین قیمت بر اساس عرضه و تقاضا (در بخش حراج) بهره ببرد و هم به عموم سرمایهگذاران خرد فرصت مشارکت دهد. مرحله حراج معمولاً برای سرمایهگذاران نهادی و بزرگتر طراحی شده که میتوانند قیمت بالاتری پیشنهاد دهند. این مرحله میتواند به کشف قیمت واقعیتر سهام کمک کند. مرحله قیمت ثابت با سقف خرید محدود (۷۸۶ سهم) امکان مشارکت گسترده سرمایهگذاران خرد را فراهم میکند. این موضوع از تمرکز مالکیت در دستان تعداد کمی از سرمایهگذاران جلوگیری میکند.
ارزیابی حجم و درصد عرضه
عرضه ۹ درصد از کل سهام شرکت (۵۸۹.۵ میلیون سهم) حجم نسبتاً متعارفی برای یک عرضه اولیه در فرابورس است. این حجم میتواند نقدشوندگی قابل قبولی برای نماد پس از عرضه ایجاد کند. تقسیمبندی به ۳ درصد برای حراج و ۶ درصد برای قیمت ثابت نشان میدهد که طراحی این عرضه بیشتر به نفع سرمایهگذاران خرد است. حجم بیشتر به روش قیمت ثابت توزیع شده است. سقف خرید ۲.۴۵۷ میلیون سهم در حراج و ۷۸۶ سهم در قیمت ثابت نیز برای کنترل توزیع و جلوگیری از سفتهبازی اولیه تعیین شده است. این محدودیتها از نوسان شدید قیمت در روزهای اولیه معاملات میکاهد.
فرصتها و ریسکهای سرمایهگذاری در این عرضه اولیه
عرضههای اولیه در ایران معمولاً با استقبال خوبی مواجه میشوند و در کوتاهمدت بازدهی مثبتی دارند. دلیل آن، عرضه معمولاً با قیمت پایه جذاب و تمایل بازار به نمادهای جدید است. ریسک اصلی، احتمال افت قیمت پس از دوره انتظار (عموماً چند روز اول) است. اگر ارزش ذاتی شرکت کمتر از قیمت معاملاتی باشد یا جوّ کلی بازار منفی شود، ممکن است سرمایهگذاران با زیان مواجه شوند. نکته مهم دیگر، قفلبودن سهام خریداری شده در مرحله قیمت ثابت برای مدتی مشخص (معمولاً ۶ ماه) است. سرمایهگذاران خرد باید به این نکته توجه کنند که نمیتوانند بلافاصله سهام خود را بفروشند.
راهکارهایی برای سرمایهگذاران خرد و نهادی
برای سرمایهگذاران خرد که عمدتاً در مرحله قیمت ثابت مشارکت میکنند، توصیه میشود با مبلغی معقول و مطابق با سبد سرمایهگذاری خود اقدام کنند. خرید حداکثر سهم مجاز (۷۸۶ سهم) لزوماً بهترین استراتژی نیست. سرمایهگذاران نهادی و بزرگ که در مرحله حراج شرکت میکنند، باید تحلیل عمیقتری از شرکت انجام دهند. آنها میتوانند بر اساس ارزش واقعی شرکت و نه صرفاً هیجان عرضه اولیه، قیمت پیشنهادی خود را تعیین کنند. همه سرمایهگذاران باید به خاطر داشته باشند که عرضه اولیه تنها یک رویداد است و موفقیت بلندمدت سرمایهگذاری به عملکرد واقعی شرکت و سودآوری آینده آن بستگی دارد. مطالعه صورتهای مالی و تحلیل بنیادی پیش از تصمیمگیری ضروری است.