به گزارش آسیانیوز ایران ؛ ساعت قیامت (Doomsday Clock) که از سال ۱۹۴۷ به عنوان نمادی برای نشان دادن میزان نزدیکی بشر به فاجعه جهانی طراحی شده است، در سال ۲۰۲۵ به ۸۹ ثانیه به نیمهشب تنظیم شد. این مقدار که نزدیکترین حالت ثبتشده تاکنون است، نتیجه تحلیل تهدیدهای جهانی توسط دانشمندان بولتن اتمی است.
تاریخچه و اهمیت ساعت قیامت
ساعت قیامت پس از جنگ جهانی دوم و در بحبوحه تهدیدات هستهای طراحی شد. در ابتدا هدف این ساعت هشدار درباره خطرات ناشی از تسلیحات هستهای بود، اما با گذشت زمان، تغییرات اقلیمی، پیشرفتهای فناوری خطرناک و بحرانهای اجتماعی نیز به عوامل تأثیرگذار آن اضافه شدند.
عوامل مؤثر بر تنظیم ساعت قیامت
- تسلیحات هستهای: افزایش رقابت هستهای میان کشورهایی مانند آمریکا، روسیه، چین و ایران.
- تغییرات اقلیمی: افزایش گرمایش زمین، ذوب یخهای قطبی و فجایع زیستمحیطی.
- فناوریهای نوظهور: توسعه هوش مصنوعی، جنگهای سایبری و فناوریهای بیوتکنولوژی.
- بحرانهای جهانی: مانند پاندمیها، جنگهای منطقهای و ناپایداری سیاسی.
مهمترین تغییرات در تاریخ ساعت قیامت
- ۱۹۴۷: شروع ساعت با ۷ دقیقه تا نیمهشب.
- ۱۹۵۳: نزدیکترین زمان (۲ دقیقه) به دلیل آزمایش بمب هیدروژنی.
- ۱۹۹۱: دورترین زمان (۱۷ دقیقه) به دلیل پایان جنگ سرد.
- ۲۰۲۵: ۸۹ ثانیه به نیمهشب؛ ناشی از تهدیدهای متعدد جهانی.
ارتباط ساعت قیامت با جنگ سرد و ایدئولوژیهای کمونیستی
در دوران جنگ سرد، رقابت میان ایالات متحده و شوروی با افزایش تولید تسلیحات هستهای، بحرانهای بینالمللی را تشدید کرد. ایدئولوژیهای کمونیستی با تمرکز بر اقتصاد دولتی و سرکوب آزادیها، به جای کاهش بحرانها، مشکلات سیاسی و اجتماعی را گسترش دادند. نقش این ایدئولوژیها در تقویت مسابقه تسلیحاتی و بیثباتی بینالمللی بر تنظیم ساعت قیامت تأثیر عمیقی داشت.
نقدها و دیدگاههای مخالف
برخی منتقدان معتقدند ساعت قیامت جنبه نمادین دارد و ابزار دقیقی برای سنجش تهدیدات جهانی نیست. آنها بر این باورند که این ساعت میتواند به گسترش احساسات منفی و تقویت دیدگاههای سیاسی خاص منجر شود.
اقدامات مورد نیاز برای کاهش بحرانها
تنظیم ساعت قیامت در نزدیکترین حالت ممکن، زنگ خطری جدی برای سیاستمداران و جامعه جهانی است. اقدامات فوری در زمینه کاهش تسلیحات هستهای، مبارزه با تغییرات اقلیمی و نظارت بر فناوریهای نوظهور، از جمله ضروریات برای جلوگیری از فجایع جهانی است.