جایگاه و نقش بخش خصوصی در توسعه پایدار کشورها

آسیانیوز ایران؛ سرویس اقتصادی:

هوشنگ رحمتی(آقای بخش خصوصی) - در جهان امروز، توسعه پایدار به‌عنوان راهبردی کلیدی برای تضمین آینده‌ای امن، عادلانه و متوازن برای نسل‌های حال و آینده، بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. این توسعه، تنها در سایه مشارکت واقعی همه ارکان جامعه ممکن خواهد بود؛ و بی‌شک، بخش خصوصی یکی از ارکان بنیادین این مسیر است.

بخش خصوصی با توانایی بی‌نظیر خود در خلق ارزش، نوآوری، بازارسازی و جذب سرمایه‌های داخلی و بین‌المللی، می‌تواند نیروی محرکه‌ای قدرتمند برای اقتصاد سبز، عدالت اجتماعی و بهره‌وری منابع باشد. شرکت‌ها و کارآفرینان بخش خصوصی نه‌تنها در تولید ثروت، بلکه در توانمندسازی اجتماعی، کاهش فقر، اشتغال‌زایی پایدار و ارتقاء کیفیت زندگی نقش‌آفرینی می‌کنند. در دنیای امروز، دیگر نمی‌توان توسعه پایدار را بدون مشارکت هوشمندانه و هدفمند بخش خصوصی متصور بود. از توسعه زیرساخت‌های پاک و انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا سرمایه‌گذاری در آموزش، سلامت و فناوری‌های نوین، بخش خصوصی با ابتکار، سرعت عمل و نگاه بازارمحور خود، می‌تواند مکمل و حتی پیشرو در تحقق اهداف توسعه پایدار باشد.

اما این مشارکت نیازمند محیطی شفاف، رقابتی و مبتنی بر اعتماد متقابل است. دولت‌ها باید بسترهای قانونی، حمایتی و سیاست‌گذاری لازم را برای رشد آزادانه و مسئولانه بخش خصوصی فراهم کنند؛ و در مقابل، فعالان بخش خصوصی باید خود را نه‌فقط تاجر، بلکه شریک اجتماعی و عامل تحول پایدار بدانند. اینجاست که ما در «شبکه جهانی بخش خصوصی» باور داریم: آینده از آن کسانی است که از حالت تماشاچی خارج شوند، بازیگر شوند و در میدان توسعه کشورها، با شجاعت، خلاقیت و هم‌افزایی گام بردارند. بخش خصوصی، اگر به‌درستی سازماندهی و شبکه‌سازی شود، می‌تواند به‌عنوان یکی از قوی‌ترین بازوهای توسعه پایدار عمل کند. ما امروز نیازمند یک بخش خصوصی مقتدر، نوآور، بین‌المللی و متعهد به مسئولیت اجتماعی هستیم. این رسالت ماست.

تحلیل جامع و آینده‌نگرانه آسیانیوز ایران

۱. چرا بخش خصوصی بازیگر انکارناپذیر توسعه پایدار است؟

• نوآوری و فناوری: استارتاپ‌ها و شرکت‌های فناور می‌توانند راهکارهای مقرون‌به‌صرفه برای مشکلاتی مانند کم‌آبی یا آلودگی هوا ارائه دهند.

• تأمین مالی: بسیاری از پروژه‌های زیرساختی سبز تنها با جذب سرمایه بخش خصوصی امکان‌پذیرند.

• اثرگذاری سریع: تصمیم‌گیری چابک در بخش خصوصی نسبت به نهادهای دولتی، اجرای پروژه‌ها را تسریع می‌کند.

۲. نمونه‌های موفق جهانی

• شرکت دانمارکی Ørsted که از یک مجموعه مبتنی بر سوخت فسیلی به غول انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل شد.

• استارتاپ‌های آفریقایی مانند M-KOPA که با مدل‌های پرداخت خرد، انرژی خورشیدی را به مناطق محروم آورده‌اند.

۳. چالش‌های پیش رو

• کوتاه‌نگری سودمحور: برخی کسب‌وکارها هنوز به‌دنبال منافع کوتاه‌مدت هستند.

• نبود بسترهای قانونی حمایتی: دولت‌ها باید مشوق‌های مالیاتی و تضمین‌های حقوقی فراهم کنند.

• فقدان هماهنگی بین‌المللی: استانداردهای ناهمگون مسئولیت اجتماعی شرکتی گاهی سردرگمی ایجاد می‌کند.

۴. راهکارهای کلیدی

• شبکه‌سازی هوشمند: ایجاد ائتلاف‌هایی مانند "شبکه جهانی بخش خصوصی" برای تبادل دانش و منابع.

• تحول در حکمرانی شرکتی: گنجاندن معیارهای ESG (محیط زیست، اجتماع و حکمرانی) در هسته استراتژی‌های کسب‌وکار.

• دیپلماسی اقتصادی: استفاده از روابط بین‌المللی برای جذب سرمایه‌گذاری‌های سبز.

نتیجه‌گیری الهام‌بخش

آینده توسعه پایدار را نه دولتها به تنهایی، بلکه همکاری سه‌گانه دولت-بخش خصوصی-جامعه مدنی می‌سازد. بخش خصوصی امروز با انتخاب جسورانه مسیر پایداری، نه‌تنها می‌تواند سودآور باشد، بلکه به نجات کره زمین کمک کند. پرسش اساسی این است: آیا کسب‌وکار شما بخشی از راه حل است یا بخشی از مشکل؟