آسیانیوز ایران / یزد ؛ «در دنیای
امروز، برد رسانه از برد موشک و پهپاد بیشتر است.»
این جمله کلیدی رهبر معظم انقلاب، یک گزاره
ساده نیست؛ بلکه حقیقتی عمیق و راهبردی در عصر جنگهای شناختی و رسانهای است. اما
اگر واقعاً این جمله را باور کنیم، باید بپرسیم:
در استانی چون یزد، که داعیهدار تمدن،
علم و دین است، جایگاه رسانه کجاست؟
آیا مدیران ما این برد رسانهای را باور
دارند؟
آیا در ساختار روابط عمومیها، در تعامل
با خبرنگاران و رسانهها، اثرگذاری رسانهای را به رسمیت میشناسند؟
🎯 تضاد
تلخ: سخن از جنگ ترکیبی، عمل در سطح پوستر
نشست اخیر «سواد رسانه، ابزار امیدآفرینی»
با حضور نخبگان دانشگاهی، فعالان فرهنگی و مسئولان نهادهای مردمی استان یزد، فرصتی
بود برای بازخوانی نقش رسانه در روزگار جدید؛ روزگاری که جنگ، دیگر فقط در میدانهای
نظامی رقم نمیخورد، بلکه در قلب و ذهن مردم شکل میگیرد.
دکتر محمدرضا دهقانی اشکذری، رئیس دانشگاه
آزاد یزد، با صراحت از ضعف عملکرد رسانه ملی در بحرانهای اخیر سخن گفت و خواستار تشکیل
«قرارگاه رسانه مردمی یزد» شد. او از لایه پنهان جنگ روانی سخن گفت؛ از تأثیر کلیپها
بر احساسات جامعه؛ از لزوم شبکهسازی میان اصناف، هنرمندان، دانشگاهیان و پزشکان برای
تولید محتوای هوشمندانه.
اما با اینهمه شعارهای بلند و تحلیلهای
پرآبوتاب، یک سؤال بیپاسخ ماند:
وقتی اکثر مدیران یزدی حتی به پیام خبرنگار
جواب نمیدهند، چطور میخواهند «قرارگاه رسانهای» شکل دهند؟
📉 استان
بیصدای یزد؛ نه در رسانه ملی، نه در شبکههای مردمی
واقعیت تلخ این است که استان یزد طی سالهای
اخیر در رسانههای ملی و جریانهای رسانهای اثرگذار، تقریباً ناپدید شده است.
در بسیاری از پروژهها و رویدادهای ملی،
یزد حتی به چشم نمیآید. چرا؟
چون برخلاف برخی استانها که مدیرانش با
رسانه همپیماناند، در یزد، رسانه اغلب تهدید تلقی میشود، نه فرصت.
روابط عمومی بسیاری از نهادهای دولتی، نه
تنها سواد رسانهای ندارند، بلکه حتی پاسخگوی وظایف پایهای خود نیستند.
✖ بیاهمیتی
به رسانه = بیاعتنایی مرکز به استان
وقتی در پوشش خبری طرحها، همایشها، مشکلات
یا ظرفیتهای استان، هیچ همافزایی رسانهای وجود ندارد، طبیعی است که در سطح ملی نیز
استان یزد در اولویت دیده نشود.
چه تعداد از جلسات، پروژهها و بازدیدهای
مقامات در یزد بدون حتی یک خبر تولیدشده یا تحلیل حرفهای رسانهای برگزار میشود؟
چرا رسانههای یزدی در سفر مقامات کشوری
به استان، در حاشیهاند؟
چرا هیچ پیوست رسانهای مؤثری برای جشنوارهها،
اختراعات، رویدادهای دینی و فرهنگی دیده نمیشود؟
پاسخ روشن است: چون در نگاه بخش عمدهای
از مسئولان، رسانه فقط یک ابزار تبلیغاتی خشک است، نه یک نیروی راهبردی.
🧠
سواد رسانهای فقط در حرف؟ یا در عمل هم قرار است اتفاقی بیفتد؟
در این نشست تحلیلی، دکتر فلاح، استاد دانشگاه،
تأکید کرد که رسانه واقعی باید از «دل مؤمن» برخیزد و ایمان، جانِ پیام را شکل دهد،
نه صرفاً شکل آن را.
اما باز هم یک سؤال بنیادی وجود دارد:
مگر این دل مؤمن، نباید نسبت به جامعه و
ارتباط با مردم حساس باشد؟
چگونه میتوان از رسانه توحیدی گفت، ولی
در ساختار اداری استان، خبرنگار را به چشم مزاحم دید؟
چگونه میتوان امیدآفرینی رسانهای را تئوریزه
کرد، ولی حتی یک گزارش حرفهای از وضعیت محرومان، مشکلات استان یا موفقیتهای نخبگان
در رسانههای کشوری بازتاب نیابد؟
⚠️ یزد
نیازمند انقلاب رسانهای است؛ نه نشستهای بیاثر
آنچه اکنون در یزد اتفاق میافتد، بیشتر
شبیه تکرار نشستها و همایشها با ادبیات کلیشهای است. «قرارگاه رسانه مردمی» ایده
خوبی است، اما اگر فقط اسمی روی کاغذ باشد و مدیران و نهادها همچنان رسانه را جدی نگیرند،
این قرارگاه به یک تابلو بدون فعالیت تبدیل خواهد شد.
اصحاب رسانه در یزد سالهاست که از بیتوجهی،
سانسور، بیپاسخی روابط عمومیها و نادیده گرفتن جایگاهشان گلایه دارند. بسیاری از
خبرنگاران باسابقه، عطای این حرفه را به لقایش بخشیدهاند، چون حمایت نهادی ندیدهاند،
چون هیچ نهاد رسمی خود را موظف به پاسخگویی و شفافیت نمیداند.
✅ راهحل
چیست؟ بازنگری در نگاه مدیران به رسانه
📌 تا
زمانی که مدیران استان، رسانه را دشمن نبینند، بلکه شریک توسعه بدانند، وضعیت همین
خواهد بود.
📌 تا
زمانی که روابط عمومیها صرفاً واحد چاپ بنر و نصب پیام تبریک نباشند، تغییر رخ نمیدهد.
📌 تا
زمانی که استانداری، دانشگاهها، نهادهای فرهنگی و اقتصادی، یک راهبرد رسانهای با
حضور خبرنگاران واقعی و مستقل تدوین نکنند، صدای یزد شنیده نخواهد شد.
رسانه را اگر نشناسی، از آن ضربه میخوری؛
اگر بشناسی، با آن کشور میسازی.
رهبر انقلاب سالهاست بر جهاد تبیین، آگاهیبخشی
رسانهای و تولید امید با زبان حقیقت تأکید دارند. حالا زمان آن است که
یزد، نه در حرف، بلکه در عمل، به استان پیشتاز رسانهای تبدیل شود.
در غیر این صورت، همانطور که دکتر دهقانی
گفت، کلیپهای هدفدار شبکههای معاند، دل مردم را خالی خواهد کرد و هیچ تابلو، شعار،
بنر یا همایش رسمی هم جبران آن را نخواهد کرد.