به گزارش آسیانیوز ایران ؛ بچه‌ها به آموزش نیاز دارند. اما آموزش تنها راهی برای پرورش هوش آنها نیست بلکه آموزش را باید مسیری برای تربیت انسانی مفید دانست؛ انسانی که برای طبیعت و همه موجودات ارزش قائل است. دوران مدرسه بهترین دوره در زندگی بچه‌هاست و کودکان و نوجوانان در مدرسه مهارتها، عادتها و تجربیات بسیاری را می‌آموزند. اینجاست که مدارس می‌توانند بهترین نقش را در پرورش انسانهای آینده ایفا کنند. البته در این مسیر ️والدین نیز باید به پیشرفت مدارس در جهت ساخت آینده کودکان کمک کنند و همه با هم لزوم توجه به مسئولیت و وظیفه خویش را یاد بگیرند. فقط بالا رفتن میزان هوش افراد مهم نیست بلکه پیشرفت در رشد شخصی و روابط انسانی نیز مهم است.
مدارس ژاپن در این زمینه گام‌های خوبی برداشته‌اند که لازم است ما هم به تجربه آنها دقت کنیم و از آن الگوبرداری کنیم. برای نمونه در مدرسه‌های ژاپن سرایدار وجود ندارد. در مدارس ژاپن به عنوان بخشی از آموزش به بچه‌ها یاد می‌دهند که محیط اطرافشان را تمیز نگه دارند. باید درک کرد که فراگیری این نکته به همه دانش‌آموزان یادآور می‌شود، اگر هر شخصی به نوبه خود مراقب پاکیزگی فضایی که در آن با دیگران سهیم است باشد، همیشه در محیطی هماهنگ و زیبا زندگی خواهیم کرد.
این ذهنیت پیشرو به دانش‌آموزان احترام و مسئولیت‌پذیری را می‌آموزد. بنابراین بچه‌ها شخصیت خودشان را جدای از انجام این مسئولیت نمی‌بینند و در مقوله نظافت به یکدیگر کمک می‌کنند.
دانش‌آموزان در مدرسه ناهار می‌خورند و بعد از غذا میز را تمیز می‌کنند و زباله را داخل زباله‌دان می‌ریزند. در نهایت بچه‌ها بطری‌های شیر را برای بازیابی جمع‌آوری می‌کنند.
نکته جالب دیگر این که دانش‌آموزان بعضی روزها حتی در داخل کلاس همراه با معلم نیز مراسم ناهار را برگزار می‌کنند. هنگام ناهار بچه‌ها وظیفه دارند از معلم پذیرایی کنند چون هیچ نیروی خدماتی در مدرسه وجود ندارد. این کار باعث قوی شدن رابطه بین معلم و دانش‌آموز می‌شود.
بعد از ناهار همه جا تمیز و پاکیزه می‌شود به طوری که فکرش را هم نمی‌کنید که قبلا در این مکان غذا خورده شده است. علاوه بر این در مدارس به بچه‌ها یاد می‌دهند که چگونه غذاهای ساده درست کنند و مهارت آشپزی را هم فراگیرند.
این فرآیند آموزشی به بچه ها کمک می کند تا استقلال و مسئولیت و اخلاق کاری را بیاموزند.
آموزش نظافت به بچه ها بهترین راه برای ایجاد فرهنگی است که نظافت را نیز جزو حقوق محسوب می‌کند. آنها یاد می‌گیرند که از محیط به خوبی حفاظت کنند و با کار گروهی از کمکهای یکدیگر بهره ببرند. آنها در حال کار می‌توانند با دوستانشان هم گفتگویی داشته باشند به همین دلیل این فعالیت برایشان کاری کسل‌کننده نیست.
ورای این آموزش اهداف ارزشمند دیگری هم وجود دارد. بچه‌ها یاد می‌گیرند که از محیط زیست حفاظت کنند و هرگز این رفتار و عادت خوب را فراموش نمی‌کنند. در واقع نظافت ابزاری است برای آموزش یک روش زندگی.
به گفته یکی از آموزگاران ژاپنی، مدرسه فقط جایی برای آموزش کتابها نیست و وظیفه مدرسه آموزش عضویت در جامعه و آموزش مسئولیت‌پذیری به عنوان یک عضو جامعه می‌باشد. آنها زندگی کردن را یاد می‌گیرند. آنها یاد می‌گیرند که در آینده کسی به نظافت آنها نمی‌پردازد و تنها خودشان باید این کار را انجام دهند.
باید توجه داشت شاید خود عمل نظافت در مدرسه مهم نباشد بلکه نتایجی که از آن بدست می‌آید مهم است و اثرات تعیین‌کننده‌ای در آینده جامعه خواهد داشت. هدف مدارس عمومی باید آموزش تمام جنبه‌های زندگی باشد نه تنها آموزش کتابها.