به گزارش آسیانیوز ایران ؛ در شرایطی که دمای هوای تهران در روزهای اخیر از مرز ۴۰ درجه سانتیگراد گذشته، بسیاری از ساکنان مناطق مختلف پایتخت با قطعی یا افت شدید فشار آب مواجهاند. این بحران، از هفته گذشته در سکوت خبری آغاز شد و اکنون به بحرانی گسترده در کلانشهر تهران تبدیل شده است.
شهروندانی از محلههایی چون باغفیض، ولیعصر، مطهری، عباسآباد، آرژانتین، دریاچه چیتگر، اکباتان، مولوی، پردیس، هفتتیر، بهارشیراز، نظامآباد، جامی و سایر مناطق ۲۲گانه شهر تهران و شهرستانهای اطراف استان، گزارشهایی مبنی بر قطعی کامل آب به مدت ۲۴ تا ۷۲ ساعت ارائه دادهاند. در برخی موارد، حتی آب شرب با فشار بسیار پایین و غیرقابلاستفاده جریان داشته که عملاً امکان بهرهبرداری روزمره را از مردم سلب کرده است.
روایت شهروندان
یکی از ساکنان خیابان آرژانتین میگوید:
«سه روز است آب نداریم. آب معدنی در سوپرمارکتها تمام شده، و برای استحمام یا شستوشو به خانه اقوام میرویم.»
خانم جوانی از منطقه پردیس اظهار میکند:
«فشار آب به حدی پایین است که دستگاه تصفیهمان روشن نمیشود. حتی پر کردن یک قابلمه آب بیش از نیم ساعت زمان میبرد.»
پاسخ مسئولان و اقدامات ناکافی
در پاسخ به اعتراضهای گسترده مردمی، شرکت آب و فاضلاب استان تهران تنها در چند اطلاعیه، ضمن تأیید کمبود منابع آبی و افزایش مصرف، از مردم خواسته است تا در مصرف آب صرفهجویی کنند و «الگوی مصرف بهینه» را رعایت نمایند.
از دیگر اقدامات، اعلام «تعطیلی چهارشنبه اول مرداد ۱۴۰۴» توسط ستاد بحران استانداری تهران بود؛ اقدامی که از نظر کارشناسان صرفاً به هدف کاهش بار مصرف ادارات صورت گرفت اما هیچ تأثیر ملموسی در مدیریت بحران نداشته و از سوی مردم نیز مورد استقبال قرار نگرفته است.
یکی از شهروندان در فضای مجازی نوشته است:
«اگر مشکل کمبود آب دارید، به جای تعطیلی بیفایده، تانکر آب به محلهها بفرستید.»
نظر کارشناسان حوزه آب
کارشناس مدیریت منابع آب، در گفتوگو با آسیانیوز ایران اظهار داشت:
«علت اصلی بحران فعلی، سوءمدیریت منابع، نبود زیرساخت مناسب ذخیرهسازی و بیتوجهی به نوسازی شبکه توزیع است. سالها هشدار دادهایم که تهران با ساختار موجود در برابر خشکسالی آسیبپذیر است، اما سیاستگذاران فقط در زمان بحران واکنش میدهند.»
وی میافزاید:
«در شرایط فعلی، باید فوری آبرسانی سیار به مناطق بحرانزده آغاز شود، منابع ثانویه مانند چاهها و تصفیهخانههای کوچک اضطراری فعال شوند و از همه مهمتر، اطلاعرسانی دقیق و شفاف به شهروندان صورت گیرد. نبود اطلاعات و بلاتکلیفی مردم، وضعیت را بحرانیتر کرده است.»
سیاستهای مدیریت مصرف؛ کافی نیست
در حالیکه مسئولان همچنان بر صرفهجویی و «الگوی مصرف» تأکید دارند، واقعیت این است که بخشی از مناطق پایتخت اصلاً دسترسی به آب ندارند که بخواهند صرفهجویی کنند. خانههایی که آب ندارند، چطور میتوانند دوش کوتاه بگیرند یا شیر آب را ببندند؟
راهکارهایی برای مردم در بحران بیآبی
با وجود ناکارآمدی ساختاری در سطح مدیریت کلان، مردم همچنان باید با راهکارهای فردی از آسیبهای بیشتر در این گرمای طاقتفرسا جلوگیری کنند.
۱. ذخیره اضطراری آب:
هر زمان که آب در دسترس است، ظروف و مخازن خانگی برای ذخیره کوتاهمدت پر شود.
۲. استفاده از آبهای ثانویه:
آب کولر، بارانگیر یا چاههای خانگی برای مصارف غیرشرب مثل شستوشو یا آبیاری استفاده شود.
۳. استفاده از سرویسهای عمومی:
مساجد، مجتمعهای خدماتی یا مکانهایی که آب دارند، برای موارد اضطراری شستوشو و استحمام مدنظر قرار گیرند.
۴. اطلاعرسانی محلی:
از طریق گروههای محلهای، شهروندان میتوانند از نقاط دارای آب یا تانکرهای امدادی مطلع شوند.
۵. درخواست رسمی و جمعی از نهادها:
با تماس مکرر و دستهجمعی به سامانه ۱۲۲ آب و فاضلاب یا استانداری، درخواست ارسال تانکر و اطلاعرسانی شفاف از زمانبندی قطع و وصل آب ثبت شود.
جمعبندی
وضعیت کنونی نهتنها نتیجه کاهش بارندگی و گرمای هوا، بلکه نشانهای روشن از بیتدبیری بلندمدت در حوزه مدیریت منابع آب است. در حالی که کشورهای جهان در حال سرمایهگذاری روی فناوریهای نوین بازیافت و مدیریت هوشمند آب هستند، تهران در تابستان ۱۴۰۴ همچنان درگیر قطعیهای پیدرپی است.
مردم، خسته و بیپناه، چشمانتظار اقدام مؤثر از سوی مسئولان هستند. در این میان، اطلاعرسانی شفاف، حضور میدانی مدیران، و اقدامات فوری امدادی میتواند اندکی از فشار بحران را کاهش دهد.