آسیانیوز ایران / یزد ؛ در هیاهوی
روزنامهنگاری روزمره، در غوغای خبرهای سریع و فضای پرسرعت مجازی، کمتر لحظهای هست
که قلمها درنگ کنند و به یاد آورند آنان که پیش از ما قلم داشتند اما آن را با خون
امضا کردند. آنان که در قاب دوربین و با ضبط صدای جبهه، تاریخ را مستند کردند و خود
جزئی از تاریخ شدند؛ بیآنکه نامشان در صدر لیستهای بزرگداشتی بنشیند یا عکسشان بر
دیوار تحریریهها آویزان باشد.
خبرنگاران
شهید یزد، همچون احمد اخلاص، ناصر دادرس، علیاکبر امیری قریهعلی و احمد اخباریه،
روایتگرانی بودند که دوربین و قلم را با اسلحه و آرمان درهم آمیختند. آنها در رسانه
بودند نه برای دیده شدن، بلکه برای دیدن حقیقت؛ در صدا و سیما بودند نه برای شهرت،
بلکه برای شهادت.
*روایت
تا شهادت؛ رسانهای با طعم ایمان
شهید
احمد اخلاص، جامعهشناس و خبرنگار خبرگزاری رسمی کشور، نه فقط با تحلیلهای خود که
با جسم خود نیز در متن رویداد حاضر بود. او نه ناظر، بلکه ناصح زمانه بود. وصیتنامهاش
نشان میدهد که چطور میتوان از پشت دوربین، یک انقلابی بود: «اگر نمیتوانید مسلمان
باشید، انسانی باشید و آزاد». این سخن، شعار نیست؛ مانیفست خبرنگار شهیدی است که آگاهانه
و با عقلانیت، میدان روایت را برگزید.
شهید
ناصر دادرس نیز نشان داد خبرنگار بودن فقط با قلم ممکن نیست؛ میتوان فرمانده بود و
خبرنگار، و در وسط خط مقدم، هم به دین خدمت کرد، هم به انقلاب، و هم به مردم. خط رسانهای
او، خط «هشدار» بود: «از خواب غفلت بیدار شوید». خبرنگاری برای او، شغل نبود؛ جهاد
بود.
شهید
امیری، مهندس الکترونیک و کارمند صدا و سیما، شاید فنیترینِ این جمع باشد. اما در
وصیتنامهاش به نکتۀ عمیقتری اشاره میکند: «آب زلال هم اگر بماند، میگندد». او
میفهمید رسانهای که در حرکت نیست، که از حقیقت عقب بماند، دروغ میشود. حتی اگر روشن
و شفاف بهنظر برسد.
و شهید
احمد اخباریه، با آن بیان صادقانهاش: «زندگی زیباست وقتی که گناهی نباشد». او یادآور
شد که رسانه، اگر ابزار گناه باشد، زیبا نیست؛ حتی اگر تصویری چشمنواز بسازد.
*خبرنگار شهید؛ الگوی تمامقد برای نسل روایتگر امروز
امروز
در روز خبرنگار، باید از خود بپرسیم:
آیا
رسانه ما در مسیر همان روح بزرگ شهدا حرکت میکند؟
آیا
خبرنگار امروز، وجدان بیدار جامعه است یا پژواک منفعت؟
آیا
رسانه ما، مرزبان حقیقت است یا بازیچهی دروغهای ساختگی؟
شهدای
خبرنگار یزد به ما آموختند:
• بیطرفی،
زمانی فضیلت است که طرفِ باطل در میدان نباشد.
• صداقت،
رمز ماندگاری رسانه است، نه جذابیت ظاهری.
• شهامت،
زیربنای حرفهایگری است؛ نه تکنولوژی و تجهیزات.
این
شهدا نشان دادند که خبرنگاری، فقط انتشار خبر نیست؛ انتخاب جبهه است. تصمیمی است در
امتداد عاشورا؛ روایتگری از ظلم و دفاع از حق.
* واجب
عینی رسانههای محلی و نهادهای فرهنگی
در این
مسیر، رسانهها، روابط عمومیها، صدا و سیما، نهادهای انقلابی، اداره ارشاد و بنیاد
شهید یزد وظیفهای دوگانه دارند:
1. معرفی
مستند، هنرمندانه و هدفمند شهدای رسانه یزد از طریق تولید آثار رسانهای فاخر، کتاب،
فیلم کوتاه، تندیس، و نمایشگاه.
2. الگوسازی
تربیتی برای خبرنگاران جوان از رهگذر سیره و منش حرفهای و اعتقادی این شهدا، با تشکیل
دورههای آموزشی و بازدیدهای میدانی از گلزار شهدا.
*جمعبندی:
شهدای
خبرنگار یزد فقط در جبهه شهید نشدند، آنان پیشتر در وجدان و در باور خویش به حقیقت
شهید شده بودند. شهادت جسم آنان، ادامهای بود بر شهادت روحشان در برابر دروغ، بیعدالتی
و انفعال.
هفته
خبرنگار، فقط هفته خبرنگاری نیست؛ هفته بازنگری در رسالت روایتگری است. اگر رسانه
در خدمت مردم و حقیقت نباشد، هیچ نسبتی با این شهیدان ندارد؛ حتی اگر نامشان را هر
سال تکرار کند.
یادشان
گرامی، راهشان پر رهرو، قلمشان الهامبخش.یادداشتی
تحلیلی درباره هویت فراموششده روایتگران شهید/ سید محمد جواد عرفان فر
«صدای
خون؛ روایت ماندگار شهدای خبرنگار یزد»
در هیاهوی
روزنامهنگاری روزمره، در غوغای خبرهای سریع و فضای پرسرعت مجازی، کمتر لحظهای هست
که قلمها درنگ کنند و به یاد آورند آنان که پیش از ما قلم داشتند اما آن را با خون
امضا کردند. آنان که در قاب دوربین و با ضبط صدای جبهه، تاریخ را مستند کردند و خود
جزئی از تاریخ شدند؛ بیآنکه نامشان در صدر لیستهای بزرگداشتی بنشیند یا عکسشان بر
دیوار تحریریهها آویزان باشد.
خبرنگاران
شهید یزد، همچون احمد اخلاص، ناصر دادرس، علیاکبر امیری قریهعلی و احمد اخباریه،
روایتگرانی بودند که دوربین و قلم را با اسلحه و آرمان درهم آمیختند. آنها در رسانه
بودند نه برای دیده شدن، بلکه برای دیدن حقیقت؛ در صدا و سیما بودند نه برای شهرت،
بلکه برای شهادت.
*روایت
تا شهادت؛ رسانهای با طعم ایمان
شهید
احمد اخلاص، جامعهشناس و خبرنگار خبرگزاری رسمی کشور، نه فقط با تحلیلهای خود که
با جسم خود نیز در متن رویداد حاضر بود. او نه ناظر، بلکه ناصح زمانه بود. وصیتنامهاش
نشان میدهد که چطور میتوان از پشت دوربین، یک انقلابی بود: «اگر نمیتوانید مسلمان
باشید، انسانی باشید و آزاد». این سخن، شعار نیست؛ مانیفست خبرنگار شهیدی است که آگاهانه
و با عقلانیت، میدان روایت را برگزید.
شهید
ناصر دادرس نیز نشان داد خبرنگار بودن فقط با قلم ممکن نیست؛ میتوان فرمانده بود و
خبرنگار، و در وسط خط مقدم، هم به دین خدمت کرد، هم به انقلاب، و هم به مردم. خط رسانهای
او، خط «هشدار» بود: «از خواب غفلت بیدار شوید». خبرنگاری برای او، شغل نبود؛ جهاد
بود.
شهید
امیری، مهندس الکترونیک و کارمند صدا و سیما، شاید فنیترینِ این جمع باشد. اما در
وصیتنامهاش به نکتۀ عمیقتری اشاره میکند: «آب زلال هم اگر بماند، میگندد». او
میفهمید رسانهای که در حرکت نیست، که از حقیقت عقب بماند، دروغ میشود. حتی اگر روشن
و شفاف بهنظر برسد.
و شهید
احمد اخباریه، با آن بیان صادقانهاش: «زندگی زیباست وقتی که گناهی نباشد». او یادآور
شد که رسانه، اگر ابزار گناه باشد، زیبا نیست؛ حتی اگر تصویری چشمنواز بسازد.
*خبرنگار شهید؛ الگوی تمامقد برای نسل روایتگر امروز
امروز
در روز خبرنگار، باید از خود بپرسیم:
آیا
رسانه ما در مسیر همان روح بزرگ شهدا حرکت میکند؟
آیا
خبرنگار امروز، وجدان بیدار جامعه است یا پژواک منفعت؟
آیا
رسانه ما، مرزبان حقیقت است یا بازیچهی دروغهای ساختگی؟
شهدای
خبرنگار یزد به ما آموختند:
• بیطرفی،
زمانی فضیلت است که طرفِ باطل در میدان نباشد.
• صداقت،
رمز ماندگاری رسانه است، نه جذابیت ظاهری.
• شهامت،
زیربنای حرفهایگری است؛ نه تکنولوژی و تجهیزات.
این
شهدا نشان دادند که خبرنگاری، فقط انتشار خبر نیست؛ انتخاب جبهه است. تصمیمی است در
امتداد عاشورا؛ روایتگری از ظلم و دفاع از حق.
* واجب
عینی رسانههای محلی و نهادهای فرهنگی
در این
مسیر، رسانهها، روابط عمومیها، صدا و سیما، نهادهای انقلابی، اداره ارشاد و بنیاد
شهید یزد وظیفهای دوگانه دارند:
1. معرفی
مستند، هنرمندانه و هدفمند شهدای رسانه یزد از طریق تولید آثار رسانهای فاخر، کتاب،
فیلم کوتاه، تندیس، و نمایشگاه.
2. الگوسازی
تربیتی برای خبرنگاران جوان از رهگذر سیره و منش حرفهای و اعتقادی این شهدا، با تشکیل
دورههای آموزشی و بازدیدهای میدانی از گلزار شهدا.
*جمعبندی:
شهدای
خبرنگار یزد فقط در جبهه شهید نشدند، آنان پیشتر در وجدان و در باور خویش به حقیقت
شهید شده بودند. شهادت جسم آنان، ادامهای بود بر شهادت روحشان در برابر دروغ، بیعدالتی
و انفعال.
هفته
خبرنگار، فقط هفته خبرنگاری نیست؛ هفته بازنگری در رسالت روایتگری است. اگر رسانه
در خدمت مردم و حقیقت نباشد، هیچ نسبتی با این شهیدان ندارد؛ حتی اگر نامشان را هر
سال تکرار کند.
یادشان
گرامی، راهشان پر رهرو، قلمشان الهامبخش.