آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
بدر عبدالعاطی، وزیر امور خارجه مصر، در ادامه دیپلماسی فعال خود در منطقه، روز چهارشنبه گفتوگوی تلفنی دوجانبهای با استیو ویتکاف، فرستاده ویژه آمریکا در امور غرب آسیا، انجام داد. محور اصلی این گفتوگو، بررسی آخرین تحولات پرونده هستهای ایران و راههای کاهش تنش بود. در این تماس، عبدالعاطی بار دیگر موضع ثابت و سنتی کشورش را تشریح کرد: مصر همواره بر ضرورت کاهش تنش در منطقه و پرهیز از هرگونه راهکار نظامی برای حل بحرانهایی مانند پرونده هستهای ایران تأکید داشته است. وی راهحل دیپلماتیک را تنها مسیر ممکن خواند.
همزمان و در اقدامی موازی، عبدالعاطی با همتای ایرانی خود، سیدعباس عراقچی، نیز گفتوگو کرد. این دو دیپلمات ارشد به تبادل نظر در مورد مهمترین تحولات جاری منطقه، به ویژه فاجعه انسانی در نوار غزه پرداختند. این دو تماس تلفنی همزمان، نقش مصر به عنوان یک بازیگر میانهرو و میانجی در بحرانهای پیچیده خاورمیانه را پررنگتر کرده و نشان میدهد قاهره سعی در ایفای نقش سازنده و متعادلکننده دارد.
از منظر دیپلماسی بینالمللی، این رایزنیهای همزمان، یک استراتژی کلاسیک میانهروی است. مصر با برقراری ارتباط با دو طرف یک مناقشه اصلی (آمریکا و ایران)، سعی دارد خود را به عنوان یک پل ارتباطی و یک عامل ثباتساز معرفی کند. این نقشآفرینی برای قاهره که از متحدان سنتی عربستان و همزمان دارای روابط نسبتا پایدار با ایران است، حیاتی است.
پرونده هسته ای ایران
در مورد پرونده هستهای، موضع مصر کاملاً پیشبینیپذیر و همسو با منافع ملی آن است. قاهره به هیچوجه تمایل به تشدید تنشهای بیشتر در منطقه که میتواند به درگیری نظامی بینجامد، ندارد. یک بحران امنیتی جدید، توریستها و سرمایهگذاریهای خارجی در مصر را که به شدت به آن نیاز دارد، تحت تأثیر قرار میدهد. بنابراین، حمایت مصر از بازگشت به برجام یا هر توافق مشابهی، کاملا منطقیست. نکته جالب، ادغام دو موضوع کاملا مجزا (هستهای ایران و غزه) در دیپلماسی مصر است. این نشان میدهد که بحرانهای منطقهای به هم پیوسته هستند و نمیتوان آنها را به صورت جداگانه حل کرد. قاهره با این کار به واشنگتن میفهماند که پیشرفت در یک پرونده (مثلاً هستهای) میتواند بر فضای کلی منطقه برای حل بحران دیگر (غزه) تأثیر بگذارد و بالعکس. از نگاه رئالیسم سیاسی، این اقدامات افزایش نفوذ منطقهای مصر را نشان میدهد. پس از یک دوره رکود نسبی، قاهره در حال بازپسگیری نقش رهبری سنتی خود در جهان عرب است. ایفای نقش میانجی در بحرانهای بزرگ، مشروعیت و اعتبار بینالمللی دولت السیسی را افزایش میدهد.