آسیانیوز ایران / یزد ؛ یزد، قلب کویری ایران، جایی که زمین تشنه هر قطره باران است، امروز در برابر بحران آبی بیسابقهای ایستاده که کمتر در رسانهها به آن پرداخته شده است: وضعیت نگرانکننده تامین آب در بیش از ۳۲۰ روستای استان که همچنان به تانکرهای آبرسانی متکیاند. روستاهایی که به جای آبی پایدار و مطمئن، روزانه با کابوس بیآبی و هزینههای سرسامآور حمل و نقل آب دست و پنجه نرم میکنند.
اگر فکر میکنیم بحران آب یزد فقط مساله شهرهای بزرگ است، سخت در اشتباهیم. در حالی که شهر یزد با سرمایهگذاریهای کلان و پروژههای بزرگ مخازن ذخیره توانسته تابآوری آبی خود را افزایش دهد، روستاها همچنان اسیر راهکارهای موقتی و پرهزینهاند. هر تانکر آبرسانی، هزینهای حدود ۳۰ میلیون تومان بر دوش سیستم میگذارد و هر مترمکعب آبی که با تانکر به روستاها میرسد، ۳۰۰ هزار تومان هزینه دارد؛ رقمی که برای هیچ نظام تامین آب پایدار اقتصادی نیست.
اما آیا ما باید فقط به این هزینههای نجومی نگاه کنیم؟ هزینه اصلی، از دست رفتن آینده این روستاها و مهاجرت ناخواسته ساکنان آن است؛ نسلی که به جای شکوفایی در زادگاه خود، مجبور به کوچ به شهرها و مناطق دیگر میشود. مهاجرتی که خود بحرانهای اجتماعی و اقتصادی جدیدی را رقم میزند.
راهکار این بحران چیست؟ توقف پروژههای بزرگ و تمرکز روی توسعه زیرساختهای پایدار آبرسانی در روستاها، بهکارگیری فناوریهای نوین مدیریت آب، احداث مخازن محلی، بهینهسازی شبکههای انتقال و افزایش مشارکت جوامع محلی، تنها بخشی از پاسخهای ممکن است. همچنین باید نگاه اقتصادی را فراتر ببریم؛ سرمایهگذاری در این بخش نه یک هزینه بلکه سرمایهای استراتژیک برای حفظ جمعیت روستایی و توسعه پایدار منطقه.
فراموش نکنیم که بحران آب یزد نه امروز که دیروز آغاز شده و هر روز تأخیر در اقدام، هزینهای چندبرابر به مردم و اقتصاد استان تحمیل میکند. مسئولان، برنامهریزان و فعالان محیط زیست باید با جدیت و فوریت این صدای خاموش را بشنوند و برای نجات روستاهای یزد از بحران آبی اقدام کنند.
این تنها یک بحران محلی نیست؛ زنگ خطری برای تمام مناطق کمآب کشور است. وقت آن است که نگاه ما به آب، از منظر مدیریت بحران به فرصت توسعه و آبادانی تغییر کند. فرصت را از دست ندهیم؛ فردا دیگر دیر است