آسیانیوز ایران؛ سرویس اجتماعی:
جامعه روزنامهنگاری ایران یک بار دیگر در شوک است. این بار خبر نگرانکننده درباره یکی از همکارانشان است که در پی فشارهای قضایی دچار عارضه جدی شده است. مرضیه حسینی، روزنامهنگار اقتصادی، بر اساس گزارشهای منابع آگاه دچار سکته مغزی شده است. این اتفاق در شرایطی رخ داده که نزدیکان او تأکید کردهاند وی هیچ سابقه بیماری قلبی یا عصبی نداشته است. ماجرا از آنجا آغاز شد که حسینی ابتدا دچار ایست قلبی شد. پس از حدود بیست دقیقه احیا، او به کما رفت و شش روز در این حالت باقی ماند. سرانجام پس از شش روز، این روزنامهنگار جوان هوشیاری خود را به دست آورد، اما با پیامدهای جدی روبرو شده است. او هماکنون دچار سکته مغزی شده و بخشی از حافظه کوتاهمدت خود را از دست داده است. وضعیت سلامتی او به همینجا ختم نمیشود. بر اساس گزارشها، یکی از رگهای قلب او نیز دچار پارگی شده که وضعیت را پیچیدهتر کرده است.
این اولین بار نیست که مرضیه حسینی با احضار قضایی روبرو میشود. در خردادماه امسال نیز او در پی احضاریهای مشابه، در شبکه اجتماعی ایکس نوشته بود: «مدیران متخلف بهجای پاسخگویی، به شکایت و تهدید متوسل میشوند.» این اظهارنظر نشان میدهد که او پیش از این نیز تحت فشار بوده است. حالا وضعیت سلامتی او نگرانیها درباره فشار بر روزنامهنگاران را افزایش داده است. وضعیت مرضیه حسینی نمایانگر شرایط دشواری است که برخی فعالان رسانهای در ایران با آن روبرو هستند. فشارهای کاری میتواند تأثیرات جبرانناپذیری بر سلامت آنان داشته باشد.
بررسی رابطه بین استرس و بیماریهای قلبی-عصبی
از دیدگاه پزشکی، ارتباط مستقیمی بین استرس شدید و بیماریهای قلبی-عروقی وجود دارد. استرس میتواند باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب شود که هر دو از عوامل خطر برای سکته مغزی و قلبی هستند. در مورد افرادی که تحت فشارهای روانی مداوم قرار دارند، احتمال بروز چنین عوارضی افزایش مییابد. فشارهای قضایی و تهدید میتواند به عنوان استرسورهای قوی عمل کنند. نبود سابقه بیماری در فرد جوانی مانند مرضیه حسینی، احتمال نقش عوامل استرسزای خارجی را تقویت میکند. این موضوع نیاز به بررسی دقیقتر از منظر پزشکی دارد.
فضای کاری روزنامهنگاران و فشارهای روانی
روزنامهنگاران اقتصادی اغلب با موضوعات حساسی سروکار دارند که میتواند آنان را در معرض فشارهای مختلف قرار دهد. بررسی عملکرد مدیران و نهادهای اقتصادی از جمله پرخطرترین حوزههای فعالیت رسانهای است. تهدید و فشار روانی میتواند اثرات مخربی بر سلامت روزنامهنگاران داشته باشد. این فشارها نه تنها بر فرد، که بر خانواده او نیز تأثیر میگذارد. عدم امنیت شغلی برای روزنامهنگاران میتواند به فرسایش شغلی و مشکلات سلامت بینجامد. این مسئله نیازمند توجه جدی نهادهای مسئول است.
پیامدهای از دست دادن حافظه کوتاهمدت برای یک روزنامهنگار
از دست دادن حافظه کوتاهمدت برای یک روزنامهنگار میتواند به معنای پایان حرفهای او باشد. توانایی به خاطر سپردن اطلاعات جدید و پردازش آن از ملزومات این حرفه است. این عارضه نه تنها بر کار حرفهای، که بر زندگی شخصی فرد نیز تأثیر میگذارد. انجام امور روزمره و حفظ روابط اجتماعی میتواند با مشکل مواجه شود. بازتوانی و بهبودی از چنین عارضهای معمولاً زمانبر و پرهزینه است. موفقیت در این فرآیند نیز تضمینشده نیست.
مسئولیتپذیری اجتماعی در قبال سلامت روزنامهنگاران
نهادهای مدنی و سازمانهای صنفی روزنامهنگاران مسئولیت دارند از سلامت همکاران خود حمایت کنند. ایجاد شبکههای حمایتی میتواند در کاهش فشار روانی مؤثر باشد. ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره به روزنامهنگارانی که تحت فشار کار هستند، باید در دستور کار قرار گیرد. پیشگیری از چنین اتفاقاتی از درمان آن کمهزینهتر است. افزایش آگاهی عمومی درباره شرایط کاری روزنامهنگاران نیز میتواند به ایجاد فضای همدلانهتر بینجامد.
راهکارهای حمایتی و پیشگیرانه
- تدوین مقررات حمایتی برای روزنامهنگاران در برابر فشارهای قضایی ضروری است. ایجاد صندوقهای حمایت مالی برای روزنامهنگاران بیمار میتواند کمککننده باشد.
- آموزش مهارتهای مقابله با استرس و فشارهای کاری باید بخشی از آموزشهای حرفهای روزنامهنگاران باشد.
- ایجاد سیستم نظارتی برای بررسی فشارهای غیرقانونی بر روزنامهنگاران نیز میتواند از تکرار چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.