آسیانیوز ایران / یزد ؛ گاهی تاریخ، نه در سطرهای خشک کتابها، که در لبخند کودکی نوشته میشود که پس از سالها، برای نخستین بار بیدغدغه لبهایش را به نشانه شادی باز میکند.
آری ؛ یزد، شهر بادگیرها و باورها، این روزها شاهد فصلی تازه از مهربانی و ایمان بود؛ فصلی که در آن، علم و عشق، تخصص و تعهد، و انسان و انسانیت، در هم آمیختند تا لبخند، بار دیگر معنا یابد.
هفتم تا نهم آبانماه سال جاری ، بیمارستان آیتالله شهید صدوقی یزد به صحنهای از عشق و ایثار بدل شد؛ جایی که پزشکان و پرستاران مؤسسه ملی سلامت «مرهم» با همراهی پزشکان بومی، در حرکتی انساندوستانه، قریب به دویست عمل جراحی رایگان برای بیماران دارای شکاف لب و کام انجام دادند.
این حضور، تنها یک مأموریت درمانی نبود؛ بیانیهای اخلاقی و فرهنگی بود از جنس ایمان. دکتر کلانتر هرمزی، سرپرست این حرکت بزرگ، در گفتوگویی کوتاه، جملهای گفت که شایستهی ماندن در حافظهی تاریخ است:
«اگر امروز ما پزشک هستیم، بهواسطه مردمیم؛ پس باید به مردم بازگردیم.»
در کنار او، دکتر محمدصالح جوکار، نماینده مردم شریف یزد، اشکذر، زارچ و ندوشن در مجلس، نقشی بنیادین در میزبانی این رویداد داشت؛ او با پیگیری و دعوت از این گروه جهادی، زمینهای فراهم کرد تا یزد نه تنها میزبان علم، بلکه میزبان لبخند باشد.
در این روزها، پرستاران بیمارستان شهید صدوقی در کنار تیم «مرهم»، لبخندهایی را بر چهره کودکان نشاندند که سالها در انتظار بودند.
شاید زیباترین صحنه، نه در اتاق عمل، بلکه در نگاه مادرانی بود که اشک شکر بر گونهشان جاری شد.
مرهم، مدرسهای برای انسان بودن
مؤسسه ملی سلامت «مرهم»، سالهاست که بر پایهی ایدهای درخشان بنا شده: اهدای وقت و تخصص.
مرهم، فقط جراحی نمیکند؛ فرهنگ میسازد—فرهنگ بخشیدن بیمنت.
دکتر کلانتر هرمزی، بنیانگذار این حرکت، آن را چنین توصیف میکند:
«مرهم، حرکتی عاشقانه در بستر فرهنگ است؛ فرصتی برای هر انسان که بخشی از زمان و مهارت خود را در راه دیگران وقف کند.»
در روزهای آغازین آبان ماه ، شهر یزد صحنهی تلاقی ایمان و انسانیت شد. این حرکت نشان داد که پزشکی میتواند چهرهی دیگری از عبادت باشد ؛ عبادتی با تیغ جراحی و دستانی که میخواهند درمان کنند، نه تنها زخم بدن، که درد روح را.
یادگاری برای تاریخ سلامت یزد
بیتردید، این حضور ماندگار مؤسسه مرهم در یزد، به عنوان بزرگترین کاروان جهادی جراحان کشور، برگ زرینی در تاریخ سلامت و نیکوکاری استان خواهد بود.
یزد، این روزها نه فقط شهر بادگیرها، که شهر لبخندهاست - لبخندهایی که به دست پزشکان جهادی، پرستاران فداکار و مردمی نیکدل بازآفریده شدند.
اما آنچه این رویداد را ماندگار کرد، همافزایی نهادها و دلها بود: دانشگاه علوم پزشکی یزد، استانداری، ادارهکل اوقاف و گروهی از خیران و داوطلبان که همه در یک مسیر حرکت کردند- مسیر ایمان و انسانیت.
یزد بار دیگر نشان داد که این شهر، تنها با بادگیر و قنات شناخته نمیشود؛ بلکه با مردمانی که «خیرخواهی» را به فرهنگ و «خدمت» را به عبادت بدل کردهاند.
در تاریخ آینده، شاید از این روزها بهعنوان «روزهای مرهم» یاد شود—روزی که انسانیت، از درون اتاقهای عمل، به کوچههای یزد رسید و لبخند، دوباره زبان مشترک همه شد.
مخلص کلام اینکه :
«مرهم»، تنها نام یک مؤسسه نیست؛ شیوهای از زیستن است—زیستن با باور به اینکه حتی اگر نتوانیم جهان را نجات دهیم، میتوانیم چهرهای را نجات دهیم که جهانِ کسی است.
یزد، این حقیقت را بار دیگر اثبات کرد.
و این یادداشت، ادای دِینی کوچک است به تمام آنان که در روزهای آبان، با دستانشان لبخند ساختند و با دلشان ایمان را معنا کردند.