آسیانیوز ایران؛ سرویس افغانستان:
افغانستان یک گام دیگر به سوی انزوای کامل پیش رفت. طالبان امروز با صدور حکمی شوکآور، داشتن تلفن همراه را برای تمام زنان این کشور ممنوع اعلام کرد. این تصمیم که به صورت فوری و بدون اعلام قبلی صادر شده، زندگی میلیونها زن افغان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بر اساس این حکم، از این پس تنها مردان خانواده - آن هم فقط پدر خانواده - اجازه دارند صاحب تلفن همراه باشند. این اقدام به معنای قطع کامل دسترسی زنان به ابزارهای ارتباطی مدرن است و آنان را از ارتباط با جهان خارج محروم میکند.
این تصمیم در ادامه سیاستهای محدودکننده طالبان علیه زنان اتخاذ شده است. پیش از این، طالبان دسترسی زنان به آموزش، اشتغال و حتی فضاهای عمومی را به شدت محدود کرده بود. اما ممنوعیت تلفن همراه، سطح جدیدی از کنترل بر زندگی زنان را نشان میدهد. جامعه بینالمللی این اقدام را محکوم کرده است. ناظران حقوق بشر هشدار میدهند که این حکم نه تنها آزادیهای فردی زنان را نقض میکند، بلکه دسترسی آنان به خدمات ضروری مانند سلامت و آموزش را نیز با مشکل مواجه خواهد کرد.
ابعاد محدودیت
این حکم زنان افغانستان را به طور کامل از دنیای دیجیتال جدا میکند. در دنیایی که ارتباطات دیجیتال به بخشی اساسی از زندگی تبدیل شده، این اقدام به معنای حذف زنان از عرصه عمومی و اجتماعی است.
تأثیر بر زندگی روزمره
- محرومیت از دسترسی به اطلاعات
- عدم امکان ارتباط با خانواده و دوستان
- قطع دسترسی به خدمات بانکی و دولتی
- محرومیت از آموزش آنلاین
- عدم امکان درخواست کمک در مواقع اضطراری
اهداف پشت پرده
طالبان با این اقدام در پی تحقق برداشت افراطی خود از قوانین اسلامی هستند. آنان معتقدند که تلفنهای همراه میتوانند زنان را "فاسد" کنند و "عفت عمومی" را به خطر بیندازند.
واکنشهای بینالمللی
سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری این اقدام را "نقض فاحش حقوق بشر" خواندهاند. اما در عمل، ابزارهای کمی برای فشار بر طالبان وجود دارد.
تأثیر بر اقتصاد خانواده
بسیاری از زنان افغانستان که پس از تسلط طالبان شغل خود را از دست دادهاند، از طریق اینترنت و تلفنهای همراه به کارهای فریلنسری مشغول بودند. این حکم آخرین راههای درآمدزایی را نیز از آنان میگیرد.
چشمانداز آینده
این اقدام میتواند به افزایش مقاومت داخلی و فرار مغزها از افغانستان بینجامد. همچنین، افغانستان را بیشتر در انزوا قرار داده و راه را برای هرگونه تعامل مثبت با جامعه بینالمللی دشوارتر میکند.