آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
در حالی که آسمان خاورمیانه بار دیگر از ابرهای تیره تنشهای نظامی پوشیده شده، سوالی بزرگ در اذهان جهانیان و مردم منطقه نقش بسته است: آیا جهان بار دیگر شاهد درگیریای تمامعیار بین ایران و اسرائیل خواهد بود؟ سید عباس عراقچی، دیپلمات ارشد ایرانی، در پاسخ به این پرسش داغ، به صراحت اعلام کرد که "احتمال همه چیز است"، اما بلافاصله با لحنی قاطع افزود که جمهوری اسلامی ایران "برای هر وضعیتی آمادگی کامل دارد". این اظهارات در پی برگزاری رزمایشهای اخیر نیروهای مسلح ایران و افزایش گمانهزنیها درباره احتمال حملات جدید اسرائیل مطرح شده است. عراقچی با مرور جنگ ۱۲ روزه قبلی، تاکید کرد که اسرائیل و متحدانش به هیچیک از اهداف خود نرسیدند و نهایتاً پس از ۱۲ روز، "درخواست آتشبس بدون قید و شرط" دادند؛ درخواستی که از سوی ایران به دلیل عدم وجود پیششرط پذیرفته شد.
پیام اصلی دیپلمات ایرانی هم هشدار است و هم اطمینانبخشی
هشدار به دشمنان که "گزینه نظامی گزینه موفقی نیست" و اطمینانبخشی به ملت ایران که در صورت تکرار اشتباه دشمن، "واکنشی مشابه و حتی قویتر" در انتظار متجاوزان خواهد بود. اظهارات سید عباس عراقچی را میتوان نمونه کلاسیکی از "دیپلماسی هشدار و بازدارندگی" دانست که توسط جمهوری اسلامی ایران به کار گرفته میشود. این گفتار ترکیبی است از چند لایه پیام برای مخاطبان مختلف:
لایه روانی و بازدارندگی برای دشمن
عراقچی با یادآوری شکست استراتژیک اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه (که احتمالاً به عملیات موسوم "پاداش بزرگ" یا درگیریهای مشابه اشاره دارد)، به طور مستقیم هزینههای یک درگیری جدید را به حریف یادآوری میکند. عبارت "ما تا آخرین لحظه به حملات موشکی خود ادامه دادیم" نشاندهنده اراده و توانایی ایران برای تداوم درگیری و افزایش هزینهها برای طرف مقابل است. این یک محاسبه استراتژیک است تا به تل آویو و واشنگتن بفهماند که هرگونه اقدام نظامی، با محاسبات قبلی آنان که بر پایه یک درگیری کوتاه و محدود است، کاملاً متفاوت خواهد بود.
لایه اطمینانبخشی به داخلی و متحدان
تأکید مکرر بر "آمادگی کامل" و "پاسخ قویتر" پیامی قوی به جامعه داخلی و حلقههای نزدیک به قدرت است که ارتش و نیروهای مسلح در بالاترین سطح آمادهباش هستند. این موضوع ضمن ایجاد اعتماد، هرگونه شک و تردید درباره توان دفاعی کشور را از بین میبرد.
لایه دیپلماتیک برای جامعه بینالملل
عراقچی با اشاره به "درخواست آتشبس بدون قید و شرط اسرائیل"، ایران را به عنوان طرف منطقی و پیروز میدان قبلی معرفی میکند که با وجود برتری نظامی، به درخواست صلح پاسخ مثبت داده است. این کار، موقعیت اخلاقی ایران را تقویت کرده و زمینه برای جلب حمایتهای بینالمللی در صورت وقوع درگیری جدید را فراهم میسازد. از نظر فنی، گفتمان ایران بر پایه "بازدارندگی از طریق تهدید به تلافی قاطع" استوار است. این استراتژی سعی دارد با بالا بردن هزینههای حمله برای دشمن، از وقوع جنگ پیشگیری کند. موفقیت این استراتژی کاملاً وابسته به باورپذیری آن نزد دشمن است و اظهارات مقامات ایرانی و رزمایشهای پی در پی، دقیقاً برای ایجاد و تقویت همین باورپذیری طراحی شدهاند.