آسیانیوز ایران؛ سرویس افغانستان:
شهر هرات بار دیگر شاهد تشدید محدودیتها علیه زنان است. در تازهترین اقدام، طالبان ورود زنان بدون برقع یا چادر عربی با روبند را به اماکن عمومی ممنوع اعلام کرده است. این تصمیم در نشست اداره امر به معروف و نهی از منکر طالبان با مسئولان فروشگاههای هرات اعلام شده است. این نشست در تاریخ ۱۴ عقرب ۱۴۰۴ برگزار شد. بر اساس این دستورالعمل جدید، زنان حتی در صورت داشتن حجاب کامل اما بدون برقع، اجازه ورود به فروشگاهها را ندارند. این محدودیت تنها به فروشگاهها محدود نمیشود.
ادارات دولتی مهم هرات نیز مشمول این حکم شدهاند. ریاست معارف، اداره ثبت احوال نفوس، ریاست محکمه و شفاخانه حوزوی هرات از جمله این مراکز هستند. این اقدام در راستای سیاستهای محدودکننده طالبان علیه زنان صورت گرفته است. از زمان به قدرت رسیدن طالبان، زنان با محدودیتهای فزایندهای در عرصههای مختلف روبرو شدهاند. ممنوعیت تحصیل دختران در مقاطع بالاتر، محدودیت در اشتغال و حالا ممنوعیت ورود به اماکن عمومی بدون برقع، از جمله این محدودیتها است. این تصمیم با واکنشهای گستردهای در شبکههای اجتماعی روبرو شده است. بسیاری از کاربران این اقدام را نقض حقوق اولیه زنان میدانند. اوضاع کنونی زنان در افغانستان به یکی از چالشبرانگیزترین موضوعات در عرصه بینالمللی تبدیل شده است.
ابعاد حقوقی و انسانی محدودیت جدید
این تصمیم جدید طالبان، نقض آشکار حقوق اولیه زنان است. حق دسترسی به اماکن عمومی و خدمات دولتی از حقوق اساسی هر شهروند محسوب میشود. برقع به عنوان یک پوشش اجباری، نه تنها آزادی انتخاب زنان را محدود میکند، بلکه انجام فعالیتهای روزمره را برای آنان دشوار میسازد. این اقدام با قوانین بینالمللی حقوق بشر در تضاد است. کنوانسیونهای بینالمللی متعدد، بر رفع تبعیض علیه زنان تأکید دارند.
تاثیرات اجتماعی و اقتصادی بر زندگی زنان
ممنوعیت ورود زنان به فروشگاهها، دسترسی آنان به کالاهای اساسی را با مشکل مواجه میکند. این امر به ویژه برای زنان سرپرست خانوار چالشبرانگیز است. محرومیت از دسترسی به ادارات دولتی، زنان را از دریافت خدمات ضروری محروم میکند. خدمات درمانی، آموزشی و اداری از جمله این خدمات هستند. این محدودیتها موجب انزوا و حاشیهنشینی بیشتر زنان در جامعه میشود. این امر میتواند به سلامت روانی زنان آسیب جدی وارد کند.
سیر تدریجی محدودیتها علیه زنان در افغانستان
از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، محدودیتها علیه زنان به طور تدریجی افزایش یافته است. این روند از محدودیت در تحصیل و اشتغال آغاز شد. ممنوعیت سفر بدون محرم، محدودیت در استفاده از پارکها و حالا ممنوعیت ورود به اماکن عمومی بدون برقع، نشان از روند فزاینده محدودیتها دارد. این سیاستها نشان میدهد که طالبان بر مواضع سختگیرانه خود در قبال زنان پایبند است.
واکنشهای داخلی و بینالمللی
این تصمیم با انتقاد گسترده در شبکههای اجتماعی روبرو شده است. بسیاری از کاربران افغان این اقدام را غیرانسانی خواندهاند. سازمانهای حقوق بشری بینالمللی نیز نسبت به این تصمیم واکنش نشان دادهاند. آنان خواستار لغو فوری این محدودیتها شدهاند.جامعه بینالملل تاکنون نتوانسته است تأثیر قابل توجهی بر سیاستهای طالبان داشته باشد. این ناتوانی موجب تشدید محدودیتها شده است.
چشمانداز آینده و راهکارهای ممکن
- با توجه به مواضع سختگیرانه طالبان، به نظر میرسد محدودیتها علیه زنان ادامه خواهد یافت. این روند میتواند به حاشیهنشینی کامل زنان بینجامد.
- فشار بینالمللی و دیپلماتیک میتواند تا حدی در تعدیل این سیاستها مؤثر باشد. اما این فشارها باید مستمر و هماهنگ باشد.
- توانمندسازی زنان از طریق آموزش و آگاهیبخشی میتواند در درازمدت تأثیرگذار باشد. این امر نیازمند برنامهریزی دقیق و اجرای هدفمند است.