آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
فضای سیاسی کشور این روزها شاهد حواشی جدیدی حول محور عملکرد سخنگوی دولت است. فاطمه مهاجرانی با حرکتی نمادین در نشست خبری، به سوژه اصلی شبکههای اجتماعی تبدیل شده است. نشست خبری هفته گذشته دولت با حاشیهای غیرمنتظره همراه بود. سخنگوی دولت با نشان دادن علامت قلب با دستانش، واکنشهای گستردهای در فضای مجازی و رسانهای برانگیخت.
این حرکت که بیشتر شبیه به ژستهای مرسوم در شبکههای اجتماعی بود، مورد نقد جدی روزنامه اصولگرای خراسان قرار گرفت. این روزنامه در تحلیلی تند، خواستار تغییر فوری سخنگوی دولت شده است. به باور تحلیلگران، تریبون دولت جایگاه ویژهای در ارتباط با مردم دارد و باید با جدیت و عمق بیشتری به مسائل بپردازد. حرکات نمادین و فاقد محتوای مشخص، نمیتواند جایگزین پاسخهای شفاف و دقیق به دغدغههای مردم باشد. سخنگوی دولت در لحظهای که باید ابهامات و نگرانیهای عمومی را با اطلاعات دقیق پاسخ دهد، به ارسال پیامهای نمادین و کممحتوا روی آورده است. این رفتار به جای روشن کردن مسائل، پرسشهای تازهای ایجاد میکند.
روزنامه خراسان در ادامه تحلیل خود تأکید کرده که دولت باید فوری تیم سخنگویی خود را بازآرایی کند. انتخاب گزینهای که زبان رسانه را به خوبی بفهمد و شرایط حساس کشور را درک کند، ضروری به نظر میرسد. تریبون دولت جایگاه گفتوگوی اقناعی با مردم است، نه صفحه اینستاگرام شخصی سخنگو. این جایگاه نیازمند برخورداری از عمق تحلیلی و توانایی پاسخگویی به سوالات سخت و به حق مردم است. این انتقادات در شرایطی مطرح میشود که دولت با چالشهای متعددی در عرصه اقتصادی و اجتماعی روبرو است و انتظار میرود سخنگوی دولت بتواند به خوبی از برنامهها و مواضع دولت دفاع کند.
بررسی نقش و جایگاه سخنگوی دولت
سخنگوی دولت حلقه ارتباطی بین حکومت و مردم است. این جایگاه نیازمند برخورداری از عمق تحلیلی، تسلط بر مسائل و توانایی انتقال دقیق پیامهای دولت است. وظیفه اصلی سخنگوی دولت، شفافسازی و پاسخگویی به سوالات و ابهامات مردم است. هرگونه رفتار یا پیامی که به این هدف کمک نکند، میتواند به بیاعتمادی عمومی بینجامد. سخنگوی دولت باید بتواند در شرایط حساس و پیچیده، مواضع دولت را به روشنی تبیین کند. این امر نیازمند مهارتهای ارتباطی پیشرفته و درک عمیق از فضای سیاسی و اجتماعی کشور است.
تحلیل پیام نمادین و بازتابهای آن
نشان دادن علامت قلب در یک نشست رسمی، پیامی نمادین و احساسی است. اگرچه این حرکت ممکن است در فضای مجازی بازخورد مثبت داشته باشد، اما در تریبون رسمی دولت میتواند مورد تفسیرهای مختلف قرار گیرد. در شرایطی که مردم با چالشهای معیشتی و اقتصادی دست به گریبان هستند، چنین پیامهای نمادینی ممکن است به عنوان بیتوجهی به دغدغههای جدی مردم تعبیر شود. سخنگوی دولت باید در انتخاب نوع پیام و شیوه انتقال آن نهایت دقت را به خرج دهد. پیامهای ساده و احساسی ممکن است جایگزین پاسخهای شفاف و کارشناسی به مسائل پیچیده شود.
انتظارات مردم از تریبون رسمی دولت
مردم از تریبون رسمی دولت انتظار دارند پاسخ سوالات اساسی و دغدغههای واقعی خود را دریافت کنند. آنان میخواهند بدانند دولت برای حل مشکلات مختلف چه برنامهای دارد. شفافیت و صداقت در بیان وضعیت کشور، اصلیترین انتظار مردم از سخنگوی دولت است. پنهانکاری یا ارائه پیامهای مبهم میتواند به بیاعتمادی دامن بزند. سخنگوی دولت باید بتواند اعتماد مردم را جلب کند و به عنوان منبع موثری برای دریافت اطلاعات دقیق درباره سیاستها و برنامههای دولت عمل نماید.
تفاوت ارتباطات رسمی و فضای مجازی
ارتباطات رسمی دولت با فضای مجازی تفاوتهای بنیادین دارد. در فضای مجازی، پیامهای کوتاه، نمادین و احساسی ممکن است بازخورد خوبی داشته باشند، اما در ارتباطات رسمی باید به عمق و دقت مطالب توجه شود. سخنگوی دولت باید مرز بین ارتباطات شخصی در فضای مجازی و ارتباطات رسمی را به خوبی بشناسد. رفتاری که در صفحه شخصی اینستاگرام قابل قبول است، ممکن است در تریبون رسمی دولت مناسب نباشد. استفاده از زبان و ادبیات متناسب با جایگاه رسمی سخنگوی دولت، ضرورتی انکارناپذیر است. این جایگاه نیازمند جدیت، عمق و پختگی در ارائه مطالب است.
راهکارهای بهبود ارتباطات دولت با مردم
دولت باید در انتخاب سخنگو دقت بیشتری به خرج دهد. سخنگوی دولت باید از توانایی و تجربه کافی برای مدیریت ارتباطات در شرایط حساس برخوردار باشد. آموزش مستند و نظاممند سخنگویان دولت در زمینه مهارتهای ارتباطی و رسانهای میتواند به بهبود عملکرد آنان کمک کند. این آموزشها باید شامل مدیریت بحرانهای ارتباطی نیز باشد. شفافیت و پاسخگویی باید به عنوان اصل اساسی در ارتباطات دولت مورد توجه قرار گیرد. مردم حق دارند از برنامهها و عملکرد دولت به طور شفاف مطلع شوند.