یکشنبه / ۸ تیر ۱۴۰۴ / ۲۰:۴۷
کد خبر: 30498
گزارشگر: 548
۴۳۰
۰
۰
۵
ثانیه‌های زندگی ما در حال کم شدن است

زمین سریع‌تر می‌چرخد!

زمین سریع‌تر می‌چرخد!
زمین با سرعتی بی‌سابقه در حال چرخش است! تحقیقات جدید نشان می‌دهد طول روزها در حال کوتاه شدن است و این تغییر می‌تواند سیستم‌های جهانی مانند GPS، بازارهای مالی و شبکه‌های اینترنتی را تحت تأثیر قرار دهد. دانشمندان هشدار داده‌اند: ممکن است به زودی شاهد اولین «ثانیه کبیسه منفی» در تاریخ باشیم!

آسیانیوز ایران؛ سرویس علم و تکنولوژی:

کاظم عاشوری گیلده - نویسنده و محقق - تا همین چند وقت پیش، همه مطمئن بودیم که یک روز کامل دقیقاً ۲۴ ساعت است. اما حالا به نظر می‌رسد سیارهٔ ما دیگر به این عدد پایبند نیست. بر اساس گزارش‌های علمی، زمین در برخی روزها با سرعتی بیشتر از همیشه چرخیده؛ تا جایی که طول یک شبانه‌روز تا ۱.۶ میلی‌ثانیه کوتاه‌تر از حالت عادی شده است. شاید این عدد در نگاه اول ناچیز باشد، اما برای سیستم‌های حساس جهانی مثل GPS، بازارهای مالی یا سرورهای اینترنتی، همین اختلاف می‌تواند دردسرساز باشد.

چرا زمین تندتر می‌چرخد؟

پاسخ قطعی هنوز مشخص نیست، اما دانشمندان چند فرضیه جدی مطرح کرده‌اند. یکی از آن‌ها ذوب شدن یخ‌های قطبی است؛ با جابه‌جا شدن حجم عظیمی از یخ به دریاها، توزیع جرم روی زمین تغییر می‌کند و همین می‌تواند بر چرخش سیاره تأثیر بگذارد. از طرفی، تغییر در جریان‌های اقیانوسی و جوی، یا حتی حرکات درونی هستهٔ زمین هم از دیگر عوامل احتمالی هستند. همچنین، نوسانات کوچکی در محور چرخش زمین (که به آن «تلوتلوخوردن قطبی» می‌گویند) می‌تواند به کوتاه و بلند شدن روزها در بازه‌های زمانی بلندمدت منجر شود.

زمان در آستانه‌ی تغییر رسمی

اگر این روند ادامه پیدا کند، ممکن است برای نخستین بار در تاریخ مجبور شویم یک "ثانیه" را از زمان رسمی جهانی کم کنیم؛ چیزی که به آن ثانیه کبیسه منفی می‌گویند. از سال ۱۹۷۲ تا امروز، همیشه ثانیه‌هایی به‌عنوان کبیسه افزوده می‌شدند تا ساعت اتمی با گردش زمین هماهنگ بماند. اما حالا صحبت از کم کردن یک ثانیه است؛ تصمیمی که می‌تواند پیامدهای بزرگی داشته باشد.

پیامدهای احتمالی

کم شدن یک ثانیه شاید برای ما در زندگی روزمره حس نشود، اما برای سیستم‌هایی که به دقت زمانی بالا نیاز دارند، تفاوت ایجاد می‌کند. به عنوان مثال:

  • ماهواره‌های ناوبری مثل GPS برای موقعیت‌یابی دقیق، به هماهنگی کامل با ساعت جهانی نیاز دارند.
  • بازارهای مالی، به‌ویژه معاملات الگوریتمی، روی دقت میلی‌ثانیه‌ای حساس هستند.
  • شبکه‌های اینترنتی و دیتاسنترها هم ممکن است با اختلال در ثبت زمان یا ترتیب داده‌ها مواجه شوند.

جمع‌بندی

زمین در حال تغییر است؛ نه‌فقط از نظر آب‌وهوا، بلکه حتی در ریتم چرخشش. اگرچه این تغییرات هنوز کوچک‌اند، اما می‌توانند پیام‌آور تغییراتی بزرگ در آینده باشند. شاید لازم باشد زمان را، آن‌گونه که همیشه می‌شناختیم، دوباره تعریف کنیم.

کاظم عاشوری گیلده - نویسنده و محقق
https://www.asianewsiran.com/u/gNN
اخبار مرتبط
در دنیای امروز دیگر لازم نیست یک کشور ارتشی بزرگ یا موشک‌های میلیون‌دلاری داشته باشد تا ضربه‌ای سهمگین به دشمن بزند. کافیست یک خط کد مخرب بنویسد، یک ویدیوی جعلی منتشر کند یا چند پهپاد کوچک انتحاری به پرواز درآورد. جنگ در عصر ما دیگر صدای گلوله نمی‌دهد؛ بی‌سروصدا، از درون گوشی‌ها، پهپادها و کامپیوترها می‌آید.کاظم عاشوری گیلده در این گزارش سه نوع جدید جنگ را بررسی می‌کند: جنگ مینیاتوری، جنگ سایبری و جنگ نرم. در کنار مثال‌های واقعی، راهکارهایی برای مقابله و افزایش تاب‌آوری ارائه می‌شود.
با رشد جمعیت، فشار بر منابع کشاورزی و بحران اقلیمی، دیگر روش‌های سنتی تولید غذا به‌تنهایی پاسخگو نیستند. پرینت سه‌بعدی غذا می‌تواند راهکاری آینده‌نگرانه برای تغذیه‌ای پایدار، دقیق و هوشمند باشد؛ مسیری که از یک انتخاب لوکس به ضرورتی جهانی تبدیل خواهد شد. کاظم عاشوری گیلده در این یادداشت این پرونده را بررسی می کند.
در شرایطی که ایران با چالش‌های پیچیده‌ای همچون کمبود برق، کاهش منابع آبی و وابستگی سنگین به سوخت‌های فسیلی دست و پنجه نرم می‌کند، برج‌های خورشیدی به عنوان یک راه‌حل بومی، پایدار و اقتصادی مطرح شده‌اند. ایران با دارا بودن یکی از بالاترین ظرفیت‌های تابش خورشیدی در جهان، آماده است تا با گام‌هایی جسورانه در مسیر بهره‌گیری از انرژی پاک قدم بگذارد.
تصور کنید ساختمانی که در آن زندگی یا کار می‌کنید، نه تنها از آفتاب روشنایی می‌گیرد، بلکه با شیشه‌های خود برق مورد نیازش را نیز تأمین می‌کند؛ بدون نیاز به پنل‌های خورشیدی حجیم یا تجهیزات پیچیده. این آینده نیست؛ این واقعیت امروز دنیاست.
ما ایرانیان، بی‌آنکه بدانیم، در احاطه‌ی کامل پلاستیک‌ها زندگی می‌کنیم. صبحانه را از ظرف مربا یا پنیر پلاستیکی در یخچال آغاز می‌کنیم، ناهار را در ظروف یک‌بارمصرف محل کار می‌خوریم، آب را از بطری معدنی در ماشین می‌نوشیم، و شام را در پلاستیک مایکروویوی گرم می‌کنیم. حتی پلاستیک فریزر، که به‌راحتی و با کمترین توجه در نگهداری غذا و فریز کردن مواد استفاده می‌شود، مثل نقل و نبات در هر خانه‌ای یافت می‌شود. این استفاده‌ی گسترده، بیش از آن‌که رفاه باشد، در واقع شکل پنهانی از آلوده‌سازی بدن ماست؛ تهدیدی بی‌صدا، اما پیوسته.
آسیانیوز ایران هیچگونه مسولیتی در قبال نظرات کاربران ندارد.
تعداد کاراکتر باقیمانده: 1000
نظر خود را وارد کنید