آسیانیوز ایران؛ سرویس فرهنگی هنری:
این روزها اکران فیلم سینمایی «کجپیله» در سینماهای کشور آغاز شده است. فیلمی به کارگردانی هاتف علیمردانی که داستان زندگی زنی به نام سیما را روایت میکند که بر اثر یک اتفاق ناگهانی به یک مرد تبدیل میشود. اگر در روزهای اخیر به اینستاگرام سرزده باشید، حتما با صحنههای رقص و گریم مردانه الناز شاکردوست در این فیلم مواجه شدهاید. این صحنهها به سرعت در فضای مجازی وایرال شدهاند و توجه بسیاری را به خود جلب کردهاند. فیلم «کجپیله» در واقع یک نسخه کپی از فیلم ترکیهای به نام «اوه! بیلندا» است که در سال ۲۰۲۳ ساخته شده است. این اثر را میتوان نسخه کمدی فیلم ترکی دانست که در آن بازیگران، زبان و مکان تغییر کرده اما داستان مشترک را روایت میکنند.
داستان درباره زنی به نام سیماست که تبدیل به یکی از بازیگران مشهور سینما شده است. او ازدواج کرده اما به همسرش مشکوک است و معتقد است تمام بدبختیها زیر سر اوست. ماجرا از جایی شروع میشود که بر اثر یک اتفاق ناگهانی همه چیز تغییر میکند. فیلم تلاش کرده است با استفاده از رقص و شوخیهای مبتذل مخاطب را به سینما بکشاند، اما هرچه داستان جلوتر میرود، ضعفهای روایی و شخصیتی آن آشکارتر میشود. بیننده در بسیاری از موارد دلیل اتفاقات را نمیفهمد و با روایتی گسسته مواجه میشود.
الناز شاکردوست در این فیلم عهدهدار نقشی متفاوت شده است. در سینمای ایران معمولا مردان بودند که برای دور زدن خط قرمزها تبدیل به زن میشدند، اما در «کجپیله» این یک بازیگر زن است که نقش مرد را بازی میکند. متأسفانه بازی شاکردوست در این فیلم را میتوان ضعیفترین نقشآفرینی او در سالهای اخیر دانست. او در این اثر هیچ شباهتی به بازیگری که در آثاری مانند «تیتی» یا «گوزنهای اتوبان» درخشید، ندارد. در نهایت، «کجپیله» اثری است که تلاش میکند یک مفهوم انسانی یعنی کمک به دیگران را به بدترین شکل به مخاطب نشان دهد و در این راه به دام کلیشهها و ضعفهای روایی متعددی افتاده است.
بررسی ساختار روایی و ضعفهای داستانی
فیلم «کجپیله» از نظر روایی با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکند. داستان فیلم به شدت گسسته است و بیننده در درک علت وقایع با مشکل مواجه میشود. انتقال ناگهانی شخصیت اصلی از زن به مرد بدون ارائه توجیه منطقی، یکی از ضعفهای اصلی فیلم است. فیلمنامه نتوانسته است این تغییر بزرگ را به شکل باورپذیری پردازش کند و تنها به عنوان یک پیشفرض ساده از آن عبور کرده است.
تحلیل عملکرد بازیگران و نقشآفرینی شاکردوست
الناز شاکردوست در این فیلم نتوانسته است نقش متفاوت خود را به خوبی ایفا کند. بازی او در مقایسه با آثار قبلیاش مانند «تیتی» یا «گوزنهای اتوبان» بسیار ضعیف ارزیابی میشود. در میان دیگر بازیگران، تنها نعیمه نظامدوست توانسته است با بازی خود موقعیتهای کمدی قابل قبولی ایجاد کند. سایر بازیگران نیز نتوانستهاند عملکرد درخشانای از خود نشان دهند.
بررسی عناصر بصری و تکنیکی فیلم
گریم مردانه الناز شاکردوست یکی از نکات مورد توجه در این فیلم بوده است. هرچند این گریم به خودی خود جالب توجه است، اما نتوانسته کمکی به باورپذیرتر شدن فضای فیلم کند. کارگردانی هاتف علیمردانی نیز نتوانسته است از عهده مدیریت صحنههای پیچیده فیلم برآید. صحنههای رقص که برای وایرال شدن در فضای مجازی طراحی شدهاند، بیشتر از آنکه به پیشبرد داستان کمک کنند، عاملی برای انحراف روایت شدهاند.
مقایسه با نسخه اصلی و مسئله اقتباس
«کجپیله» اقتباسی از فیلم ترکی «اوه! بیلندا» است، اما نتوانسته است روح اثر اصلی را منتقل کند. در حالی که نسخه ترکی در ژانر درام ساخته شده بود، نسخه ایرانی با تغییر به ژانر کمدی، عمق داستانی اثر را از بین برده است. این تغییر ژانر باعث شده است مفاهیم انسانی مورد نظر فیلم در پس شوخیهای سطحی و موقعیتهای پیش پا افتاده گم شود.
جایگاه فیلم در سینمای ایران و بازتاب اجتماعی
«کجپیله» را میتوان نمونهای از آثاری دانست که بیش از هر چیز بر جذب مخاطب از طریق صحنههای وایرال متمرکز شدهاند. این فیلم نشان میدهد که چگونه ممکن است داستانپردازی و عمق محتوایی فدای جذابیتهای زودگذر فضای مجازی شود. همچنین، این اثر رویکردی متفاوت در عبور از خط قرمزهای سینمای ایران دارد، اما نتوانسته است از این فرصت به شکل هنرمندانهای استفاده کند.