آسیانیوز ایران؛ سرویس فرهنگی هنری:
گنجینهای پنهان در قلب تاریخی پایتخت پیدا شده است. کاخ گلستان، که خود روایتگر بخش بزرگی از تاریخ ایران است، این بار رازی را فاش کرده است. در میان اتاقها و گنجههای این کاخ تاریخی، ۳۱ حلقه فیلم قدیمی کشف شده است. این فیلمها که از دوران قاجار به جا ماندهاند، پنجرهای به گذشته هستند. ۲۸ حلقه از این فیلمها در اندازه ۳۵ میلیمتری و ۳ حلقه در اندازه ۱۶ میلیمتری هستند. هر کدام از این حلقهها، داستانی ناگفته از ایران قدیم در خود دارند. برخی از این فیلمها به عصر ناصری تعلق دارند. دورانی که ایران اولین قدمهای خود را در جهان مدرن برمیداشت و سینما تازه به کشور وارد شده بود.
این کشف تاریخی، مسئولان را بر آن داشت تا نشستی فوری برگزار کنند. نمایندگان وزارت میراثفرهنگی و سازمان سینمایی گرد هم آمدند. هدف این بود که چگونه میتوان این گنجینه تصویری را از خطر نابودی نجات داد. فیلمهای قدیمی به ویژه اگر از جنس نیترات باشند، بسیار آسیبپذیر هستند. دیجیتالسازی راهکاری است که میتواند این میراث را برای همیشه زنده نگه دارد. اما این کار نیازمند تخصص و دقت بسیار است. اکنون تصمیم گرفته شده که فیلمخانه ملی ایران، با تمام توان فنی خود وارد عمل شود. برنامهای زمانبندی شده برای نجات این گنجینه در دست اجراست.
اهمیت تاریخی فیلمهای کشف شده
این ۳۱ حلقه فیلم، سندهای تصویری بیهمتایی از دوران قاجار هستند. فیلمهای مربوط به عصر ناصری به ویژه اهمیت بسیاری دارند. این آثار میتوانند نحوه زندگی، معماری، پوشش و آداب و رسوم آن دوران را نشان دهند. هر تصویر از این فیلمها میتواند بخشی از تاریخ ایران را روشن کند. حفظ این میراث به معنای حفظ هویت تاریخی ملت ایران است.
چالشهای فنی حفظ فیلمهای نیتراته
فیلمهای نیتراتی به شدت آسیبپذیر و خطرناک هستند. این نوع فیلمها با گذشت زمان تجزیه شده و از بین میروند. حتی ممکن است در شرایط نامناسب آتش بگیرند. نگهداری از آنها نیازمند محیطی با دمای کنترل شده است. مرمت این فیلمها تنها توسط متخصصان مجرب امکانپذیر است.
فرآیند دیجیتالسازی و مرمت
دیجیتالسازی این فیلمها نیازمند دستگاههای پیشرفته و تخصص ویژه است. ابتدا باید فیلمها به دقت بررسی و در صورت نیاز مرمت شوند. سپس با استفاده از اسکنرهای مخصوص، تصاویر با کیفیت بالا برداشت میشود. در مرحله بعد، تصاویر پردازش و اصلاح میشوند. این فرآیند باید با حساسیت بسیار انجام شود.
همکاری نهادهای تخصصی
همکاری وزارت میراثفرهنگی و سازمان سینمایی نشان از اهمیت موضوع دارد. فیلمخانه ملی ایران با داشتن تجهیزات و متخصصان مجرب، میتواند نقش کلیدی ایفا کند. این همکاری میتواند الگویی برای سایر پروژههای مشابه باشد. برنامه زمانبندی دقیق نیز موفقیت پروژه را تضمین میکند.
دستاوردهای آتی پروژه
پس از دیجیتالسازی، این فیلمها در دسترس پژوهشگران و علاقهمندان قرار خواهد گرفت. میتوان از این تصاویر در تولید مستندهای تاریخی استفاده کرد. نمایش عمومی این فیلمها میتواند مردم را با تاریخ کشور آشنا کند. این پروژه زمینهساز کشف و حفظ سایر گنجینههای پنهان خواهد شد.