آسیانیوز ایران؛ سرویس سیاسی:
پرده از رازی برداشته شد که مدتها در پشت شعارهای سیاسی پنهان مانده بود. نماینده کنگره آمریکا با اعترافی بیسابقه، نقشه واقعی واشنگتن برای ونزوئلا را فاش کرد. ماریا سالازار در مصاحبه با شبکه فاکسنیوز بدون پردهپوشی اعلام کرد که ونزوئلا برای شرکتهای نفتی آمریکایی یک «فرصت طلایی» است. این اعتراف در حالی صورت میگیرد که دولت ترامپ به طور رسمی مدعی است اقداماتش علیه کاراکاس تنها برای «مبارزه با مواد مخدر» است. به گفته سالازار، ورود شرکتهای نفتی آمریکا به ونزوئلا میتواند بیش از یک تریلیون دلار فعالیت اقتصادی به همراه داشته باشد. رقمی که به خوبی نشان میدهد چرا ونزوئلا در کانون توجهات واشنگتن قرار دارد.
ونزوئلا با دارا بودن ۳۰۴ میلیارد بشکه ذخایر نفتی اثباتشده، بزرگترین دارایی نفت خام جهان را در اختیار دارد. این ثروت عظیم طبیعی، همواره طمع شرکتهای بینالمللی و دولتهای قدرتمند را برانگیخته است. شعار «مبارزه با مواد مخدر» که ترامپ برای توجیه تحریمها و فشارهایش علیه ونزوئلا استفاده میکند، اکنون با این اعتراف نماینده کنگره زیر سؤال رفته است. به نظر میرسد هدف اصلی، کنترل منابع انرژی این کشور است. این اظهارات در شرایطی مطرح میشود که ونزوئلا تحت شدیدترین تحریمهای تاریخ آمریکا قرار دارد. تحریمهایی که به گفته کارشناسان، بیش از آنکه به دولت ونزوئلا آسیب برساند، مردم عادی این کشور را تحت تأثیر قرار داده است.
جامعه بینالملل همواره نسبت به دخالتهای آمریکا در امور داخلی ونزوئلا انتقاد داشته است. این اعتراف جدید میتواند مشروعیت ادعاهای واشنگتن را به طور جدی زیر سؤال ببرد. اکنون پرسش اینجاست: آیا جامعه جهانی در برابر این اعتراف صریح درباره اهداف واقعی آمریکا در ونزوئلا واکنشی نشان خواهد داد؟ یا بار دیگر شاهد سکوت در برابر منافع قدرتهای بزرگ خواهیم بود؟
ابعاد اقتصادی و انرژی
ونزوئلا با ۳۰۴ میلیارد بشکه ذخایر نفتی اثباتشده، ۱۸ درصد از کل ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد. این حجم از منابع انرژی، توجیه اقتصادی علاقه آمریکا به این کشور را توضیح میدهد. بر اساس برآوردهای کارشناسی، سرمایهگذاری در بخش نفت ونزوئلا میتواند بازدهی فوقالعادهای داشته باشد. هزینه استخراج هر بشکه نفت در ونزوئلا حدود ۲۰ دلار برآورد میشود که در مقایسه با قیمت جهانی، سودآوری بالایی دارد. صنعت نفت ونزوئلا به دلیل تحریمها و مدیریت ضعیف، فعلا فقط تنها با ۲۰ درصد ظرفیت خود کار میکند. این ظرفیت خالی، فرصت ایدهآلی برای شرکتهای خارجی ایجاد کرده است.
تحلیل ژئوپلیتیک و روابط بینالملل
ونزوئلا به رهبری نیکلاس مادورو، یکی از متحدان اصلی چین و روسیه در منطقه آمریکای لاتین است. کنترل این کشور میتواند توازن قوا را به نفع آمریکا تغییر دهد. منطقه کارائیب و آمریکای لاتین به طور سنتی تحت نفوذ آمریکا بوده است. ظهور دولتهای چپگرا در دو دهه اخیر، این هژمونی را به چالش کشیده است. دسترسی به نفت ونزوئلا میتواند وابستگی انرژی آمریکا به خاورمیانه را کاهش دهد. این امر از منظر استراتژیک برای واشنگتن حائز اهمیت است.
بررسی حقوقی و بینالمللی
تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ونزوئلا از دیدگاه حقوق بینالملل قابل بحث است. بسیاری از کشورها این تحریمها را نقض حاکمیت ملی میدانند. ادعای مبارزه با مواد مخدر به عنوان بهانه برای فشار بر ونزوئلا، از سوی ناظران مستقل مورد تردید قرار گرفته است. سازمان ملل مکررا نسبت به تأثیر تحریمها بر مردم عادی ونزوئلا ابراز نگرانی کرده است. هرگونه بهرهبرداری از منابع ونزوئلا بدون موافقت دولت قانونی این کشور، نقض قوانین بینالمللی محسوب میشود. این موضوع میتواند به چالشهای حقوقی بینالمللی بینجامد.
تأثیر بر بازار جهانی نفت
ورود شرکتهای آمریکایی به ونزوئلا میتواند تولید نفت این کشور را تا ۳ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. این افزایش عرضه میتواند بر قیمت جهانی نفت تأثیر قابل توجهی بگذارد. بازیابی کامل ظرفیت تولید نفت ونزوئلا میتواند سهم اوپک را در بازار جهانی تغییر دهد. این امر ممکن است به بازتعیین سهمیههای تولید در اوپک پلاس بینجامد. وابستگی چین به نفت ونزوئلا میتواند تحت تأثیر قرار گیرد. پکن فعلا بزرگترین خریدار نفت ونزوئلا است و تغییر در مدیریت این صنعت، منافع چین را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
پیامدهای منطقهای و امنیتی
دخالت آمریکا در ونزوئلا میتواند به تشدید تنشها در کل منطقه آمریکای لاتین بینجامد. کشورهای همسایه ممکن است مجبور به انتخاب بین حمایت از کاراکاس یا واشنگتن شوند. کوبا، نیکاراگوئه و بولیوی به عنوان متحدان ونزوئلا، به این تحولات واکنش نشان خواهند داد. این میتواند به قطبیشدن بیشتر منطقه بینجامد. ناتوانی دولت ونزوئلا در تأمین نیازهای اساسی مردم، به بحران انسانی در این کشور انجامیده است. هرگونه تشدید تنش، میتواند این بحران را عمیقتر کند.